Willy, het digitale rockbroertje van Qmusic en Joe van DPG Media, bestaat vandaag precies vijf jaar. Als Willy in die vijf jaar één ding heeft bewezen, dan is het wel dat het welslagen van een digitaal radiostation in Vlaanderen stevige schouders vereist.
Op 11 oktober 2019 klonk, iets na zeven uur ’s ochtends, het iconische ‘All The Young Dudes’ van Mott The Hoople door de digitale ether, op dat moment trouwens nog via de tweede (minder goed dekkende) commerciële mux (5A/5D). De ambities waren aanvankelijk nog erg beperkt. Zo waren er enkel op vrijdag gepresenteerde programma’s.
Tot amper vijf maand later plots dat fameuze beestje corona in de ganse wereld het dagelijkse leven danig op zijn kop zette. Voor Willy was dat het sein om de weekprogrammatie versneld maar voorzichtig uit te breiden. Ook de komst van gewaardeerde namen als Marcel Vanthilt en Luc en zoon Eppo Janssen gaf vertrouwen dat het stilaan ernstig werd met deze digitale vingeroefening van DPG Media.
In de zomer van 2020 maakte Wim Oosterlinck de verrassende interne overstap van Qmusic naar de Willy-ochtend, waardoor er voor het eerst sprake was van een volwaardige doordeweekse dagprogrammatie. Ook de bredere omkadering van Willy werd stevig en intelligent aangepakt: tv-spotjes van de Mortierbrigade, een erg goeie aanpak van de sociale media, veel interne kruisbestuiving met o.a. Humo en De Morgen (eveneens van DPG Media), tal van (live-)acties en speciale programma’s, zoals – om er maar eentje te noemen – de in 2020 gestarte traditie om op eerste kerstdag de Staalhard 100 uit te zenden.
Toch bleef Willy nog een tijdlang een vreemd eendje in de gesmeerde commerciële machine die DPG Media is. In het voorjaar van 2021 was het wekelijkse bereik gestegen naar 110.000 luisteraars en de zender werd ook steeds vaker vergeleken met een oudere versie van Studio Brussel. “Maar dan de mythische versie daarvan, want daar konden we maar heel uitzonderlijk de muziek draaien die ik hier elke dag mag laten knallen”, vertelde Wim Oosterlinck in De Morgen.
Vanaf dan kon en mocht het niet meer misgaan met Willy. De Willy 1000, De Riff top 100, het beste Willy Café, historische stunts zoals ‘Hellmut’ Lotti die Iron Maiden coverde, de versterking met Tomas De Soete en Roos Van Acker, de lancering van Willy Class X, de zomeruitzendingen in Leuven en we zouden nog wel even kunnen doorgaan.
Dat hoeven we niet eens zelf te doen, want Willy-dj Annelies Orye bundelde de mooiste, grappigste en ontroerendste momenten uit de afgelopen vijf jaar in een radioshow. De laatste uitzending is nu zaterdag tussen 10 en 12 uur te horen bij Willy. De eerdere uitzendingen zijn hier te (her)beluisteren.
Vijf jaar later staat Willy stevig op de kaart en dat wordt gevierd met de 1000 beste rockplaten, gratis tickets voor een groots verjaardagsfeest (vanavond in Het Depot in Leuven) en een kans om een glinsterend gouden plectrum te winnen.
Het succesverhaal van Willy is ook terug te zien in de cijfers. Met 275.000 wekelijkse luisteraars en een marktaandeel van 2,4 procent in de leeftijdscategorie van 12+, weet de zender zonder traditionele FM-band een indrukwekkende prestatie neer te zetten.
In de doelgroep van 18- tot 54-jarigen stijgt dat percentage zelfs naar 3,5 procent, waarmee Willy zijn plek als grootste digital-only zender in België verstevigt. Online bereikt de zender maandelijks ongeveer een miljoen mensen met eigen content.
Als je dat vergelijkt met het digitale radiokerkhof van de laatste paar jaar in Vlaanderen, we besparen u de namen, dan moeten we helaas ook vaststellen dat Willy vooralsnog het énige consistente succesverhaal is op vlak van digitale radio. En laat ons eerlijk zijn: zonder de stevige ‘backup’ van een machtige mediaspeler als DPG Media – die niet alleen voldoende reserves heeft om rustig te experimenteren met een kweekvijvertje maar ook de knowhow heeft om een product commercieel deftig te begeleiden – zou ook Willy wellicht nooit de kans hebben gekregen om tot volle wasdom te komen.
Zelfs bij de VRT kost het bloed, zweet en tranen om een publiek te vinden voor De Tijdloze en Radio Bene. Ja, radio is een traag medium, dat weet iedereen met enige ervaring in dit veld, maar het blijkt meer dan ooit dat digitale radio in Vlaanderen voorlopig enkel door de sterkste schouders succesvol kan worden gedragen. Alleen al daarom verdient Willy hier een welgemeende proficiat.
Ik mis nog steeds een zender met muziek als ’the rat pack” op zondagavond!
NPO Soul en Jazz komt een klein beetje in de buurt. Ik kan hem nog net nemen via DAB+, non-stop zonder reclame, enkel onderbroken door het NOS journaal.
Hallo iedereen,
Vandaag besteedt De Morgen twee volle pagina’s over de jarige digitale radiozender Willy.
Wel een keurig interview met een groep enthousiasmerende radiomakers.
Maar de conclusie in het artikel hierboven blijft overeind: zonder de stevige backup van een krachtige mediaspeler zou dit een stuk minder zijn.
De essentie is: we zijn er, we blijven, en hopelijk kunnen we stilletjes doorgroeien. En we blijven ons eigen ding doen.
Het artikel in De Morgen past daarnaast ook 100% in de policy van de interne kruisbestuiving, de zelfpromotie waar DPG Media al jaren in uitblinkt.
dat van die interne kruisbestuiving doet de vrt nog veel beter, zélfs op VTM tegenwoordig: https://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20241009_95647962?journeybuilder=nopaywall&utm_source=google
DPG Media deed die interne kruisbestuiving al vele jaren eerder en heel gewiekst. Dat gaat zelfs al terug tot de start van VTM met de driehoeksrelatie VTM-HLN-Dag Allemaal. Het zijn mensen als (de nu verguisde) Ricus Jansegers, die van VTM kwam, die dat pas de laatste jaren ook aan de Reyerslaan intensiever vorm gaf.
die beheersconcentratie begon 20 jaar geleden al hoor, dat is niet iets van de laatste jaren. Ook bij RTL en RTBf is dat al zolang bezig. Eerlijk gezegd wel jammer want media worden zeer homogeen. Zeker in Vlaanderen waar je een enorm verlies aan diversiteit merkt, zelfs over de diverse omroepen. Laat ons de radio als voorbeeld nemen. Radio 1 en Klara hebben nog iets van hun authenticiteit kunnen behouden, al de andere VRT-zenders klinken eender (lees heel flets en commercieel) en zij en de DPG-radio’s, de Play-radio’s, de Top-radio’s en veel regionale en lokale zenders hebben meer gemeen dan dat hen onderscheidt. Het zijn hooguit nog wat radio’s waarvan de naam met een M begint die wat anders klinken, al schurken vele daarvan dan weer tegen het vrije radiostijltje van 50 jaar geleden aan, en daar word je ook niet gelukkig van. Vroeger mocht je op de radio indien je een mooie stem had en wat inhoud kon voorleggen, nu zit de radio vol hippe vogels met slechte stemmen. Gelukkig zijn er internet-tuners zodat we op een aangename manier buiten de grenzen kunnen luisteren.
Tis juist Radio2 mag gerust wat meer alternatief zijn, buiten the rat pack op zondag merk je maar weinig dat je naar een publieke zender aan het luisteren bent.