Mark Coenen, iemand die toch wel iets kent van radiowatertjes, mocht deze week in De Morgen twee pagina’s breed gaan over Willy, de (eigen) alternatieve digitale rockzender van DPG Media. Aanleiding is de prima score van de zender in de CIM RAM. Elke week luisteren al 110.000 mensen. “Het begint dus ergens op te lijken.”
We plukken enkele interessante quotes uit het artikel.
Annelies Orye: “Wij hadden dit niet zien aankomen, al voelde je wel dat er meer mensen de zender goed begonnen vinden. Je kan daar geen getallen op plakken, zijn we zo groot als Rock Herk of Pukkelpop? Nu blijkt dat het elke dag Pukkelpop is. (Lacht) Voor corona hadden we 0,1 percent of zo.“
Vond men dat genoeg in dit huis?
Orye: “Toch niet, er was bij de start weinig druk, we zijn echt begonnen als een experiment, een start-up, om eens te testen hoe zo’n zender werkt. Tot de komst van Wim Oosterlinck, nu net een jaar geleden, hadden we de afspraak dat we elk half jaar zouden bekijken waar het project stond. Toen Wim kwam was het plots voor echt. (lacht) Tijdens de lockdown zijn Sofie en ik ook overdag beginnen te presenteren. Mensen gingen toen thuis werken. Het was een grote kans om versneld ons bereik uit te bouwen. En daarna wilden we natuurlijk niet meer terug en kwamen Marcel Vanthilt en Luc Janssen erbij.“
Kevin Moens: “We wilden vooral muziekkenners, geen presentatoren die niet weten wat voor muziek er in hun programma wordt gespeeld.“
Hoe hebben jullie dit verkocht gekregen aan de directie?
Moens: “Dat ging stap voor stap. FM bleek geen optie en online luisteren was toen nog heel klein. Toen kwam DAB+ en mochten we het idee pitchen aan de grote baas. In plaats van met een powerpoint te werken legden we ons verhaal uit op bierviltjes, met bier en nootjes. Dat vond men heel leuk. Christian Van Thillo is natuurlijk een zakenman, maar ook gewoon een grote muziekliefhebber. Dat heeft geholpen. Al vond hij Willy wel geen goeie naam.” (lacht)
Ik hoorde bij Wim eerst Sepultura en daarna iets van The Beatles. Daar moet je als luisteraar wel tegen kunnen.
Orye: “Dat is waar, maar je kan met de mensen die bij ons werken ook geen gewone classic rock-zender maken. Daar gaan Marcel Vanthilt en Stijn Meuris en Luc Janssen niet in mee. Mensen mogen hier hun ding komen doen: dat is een geweldig voordeel. Voor hen maar ook voor ons.“
Moens: “Ik heb in het begin ook mijn been een beetje stijf gehouden: je moet een eigen smoel laten zien. Dat mochten we gelukkig. Ik ben al twintig jaar professioneel met muziekradio bezig, na een tijd weet je wel ongeveer wat er werkt. En soms iets spicy zoals Sepultura erin werkt dus.“
Orye: “Alles is gebufferd en er zit veel variatie in: we draaien ook geen vijf harde platen na elkaar. Van The Haunted Youth tot dEUS en terug. Van de nieuwe lichting naar de oude lichting.“
Zijn jullie de nieuwe muzikale gids voor al wat oudere jongeren?
Moens: “Ik zie in mijn omgeving toch veel mensen die verdwalen op Spotify en zoeken naar iemand die de schifting al gemaakt heeft voor hen. Overdag zijn we Rock Werchter en Pukkelpop en soms zijn we Dour. Tomorrowland doen we niet, Beastie Boys of de vroegere Underworld en Grandmaster Flash wel.“
Krijgen jullie nu meer druk van de directie, omdat de formule blijkt te werken?
Orye: “Nee, we blijven ons ding doen, gelukkig met de hulp van velen: we hebben bijvoorbeeld onze app kunnen lanceren op alle VTM-zenders en we blijven creatief programmeren met de beperkte middelen die we hebben.“
Moens: “De cijfers zijn meer een bevestiging dat wat we in ons hoofd hadden werkt en dat we met een DAB-zender twee concurrenten met FM kunnen voorbijsteken is wel leuk. Je moet nog altijd moeite doen om Willy te beluisteren en dat doen de mensen ook: dat is heel dankbaar.“
Het geheime wapen van de zender is ochtendpresentator Wim Oosterlinck: van alle zenders in Vlaanderen thuis, of toch ongeveer.
Oosterlinck: “Hier werken is eigenlijk een cadeau, het is een kleine ploeg, ik doe zowat alles zelf en ik amuseerde mij in tijden niet meer zo. Vele vergelijken ons met Studio Brussel, maar dan de mythische versie daarvan, want daar konden we maar heel uitzonderlijk de muziek draaien die ik hier elke dag mag laten knallen.”
- Foto boven: Thomas Nolf – De Morgen
