Alan Freed, de man die de rock and roll (term) uitvond
De nieuwe tv-seizoenen zijn begonnen. Las ik in de kranten. Nee, da’s niet waar. Ik haastte me over de titels heen. Ik besnuffel iedere pagina van mijn papieren krant en dan ontsnap ik meestal niet aan de koppen. Televisie, da’s niet mijn ding. Eigenlijk nooit geweest. Ik héb wel een dure Loewe op de beste plek in de kamer staan, maar da’s mijn persoonlijke bioscoop!
Ik zeg immers nooit ‘nee’ tegen aan goeie film. Een paar keer per week maak ik daar tijd voor. Als de ‘prent’ dan ook nog eens radio én muziek als thema heeft, dan moet alles daarvoor wijken. Zo ook gisteren. Ik koos voor ‘American Hot Wax’ uit 1978. Een prent die draait rond de Amerikaanse oervader aller deejays, Alan Freed. Tijd om kennis te maken met de man die de rock-n’n-roll op de radio introduceerde en daarmee het medium definitief zou wijzigen.
Alan Freed, geboren op 21 december 1933 in Salem (Ohio), startte na een mislukte muzikale loopbaan, zijn radiocarrière in 1942 bij WKST in New Castle (Pennsylvania). Het jaar daarna werd hij sportverslaggever voor WKBN in Youngstown (Ohio). In 1945 kwam hij terecht bij WAKR in Akron (Ohio) en etaleerde hij voor het eerst zijn grote interesse voor jazz en populaire muziek.
Maar pas in september 1954, als hij een baan kreeg bij WINS radio in New York, werd hij nationaal bekend. Freed waagde het om R&B, traditioneel gezien als ‘zwarte’ muziek, te spelen op dit ‘blanke’ radiostation. De populariteit van WINS en de presentator stegen zienderogen. Hij was verantwoordelijk voor de ontdekking van artiesten als Bo Diddley, La Vern Baker en Jackie Wilson. Zij maakten allen muziek waarvoor hij de term ‘rock and roll’ bedacht.
Freed speelde enkele filmrollen en in 1957 kreeg hij bij ABC zijn eigen televisieprogramma. Hij trok het hele land door met een live show die hij heel toepasselijk ‘The Rock -n- Roll Show’ doopte. Hij werd een jet set figuur, nog voor het begrip was uitgevonden. Hij frequenteerde in de hoogste kringen en ging om met de verkeerde mensen.
Hij werd beste maatjes met een maffia-baas en wanneer de vriendschap bekoelde, werd hij in november 1959 beschuldigd van het draaien van platen tegen betaling. Een begrip dat in de VS ‘payola’ wordt genoemd en iets dat er ten strengste verboden is. Hij ontkende, maar werd toch ontslagen bij WINS en ABC.
Daarna was ‘The King of Rock and Roll’ nooit meer dezelfde. Hij had nog enkele banen als deejay onder ander bij KDAY in Los Angelos (van dezelfde eigenaar als WINS) en WQAM in Miami, waar hij schuldig pleitte naar aanleiding van… commerciële omkoping. Het ging van kwaad naar erger en Freed slaagde er niet in een come back te maken. Verslaafd aan alcohol stierf hij op 20 januari 1965, amper eenendertig jaar jong.
* Wie van een goede radiofilm houdt moet zeker eens gaan kijken op de Facebook-pagina van JLB. Je vindt er heel veel films met radio, dj’s en/of muziek als thema.
