Het zijn verwarrende tijden voor muzieksamenstellers van popradio, vooral dan specifieke formats als Top 40, Urban en R&B. In de Verenigde Staten beslissen deze mannen en vrouwen over de dagelijkse consumptie van honderd miljoen luisteraars per week.
De Top 40-stations worden momenteel echter begraven onder een lawine van Ariana Grande-liedjes. Idem voor de Urban-stations waar Cardi B dezer dagen alomtegenwoordig is met vier singles tegelijk. Vandaag brengen hitparadesterren in een tijdspanne van enkele weken drie tot soms zelfs vijf singles uit, voorafgaand aan een nieuw album.
Verwarrend fenomeen
Taylor Swift en Justin Timberlake in het popsegment, maar vooral rappers als Drake en Post Malone waren enkele jaren geleden de eerste artiesten die bewust deze nieuwe strategie volgden. Nu wordt dat zowat gemeengoed bij de topsterren.
Voor veel muziekdirecteuren van ‘hitradio’s’ is dit nieuwe fenomeen mindfucking. Vroeger draaiden die een hit van een zogenaamde ‘marquee‘-artiest gedurende drie maanden in hoge rotatie, waarna een nieuw nummer volgde. Nu moet bij veel van die stations in dezelfde week de aandacht voor deze artiesten worden verdeeld tussen vier of vijf hits. En dat zijn ze niet gewend.
Zo komt onder meer de ‘artist seperation’ – de tijd waarin eenzelfde artiest niet mag terugkeren in de playlist – in veel hitformats onder druk. Tegelijk raakt de ‘pijplijn’, de ruimte voor nieuwe hits en nieuwe artiesten, almaar meer verstopt omdat een handvol grote sterren beslag legt op de weinige beschikbare plekjes in de playlists.
Ook de muzieklabels spelen op dat vlak steeds vaker vreemde spelletjes, waar de radiostations duidelijk mee worstelen. Het nog steeds oerdegelijke Amerikaanse magazine Rolling Stone brengt over dit onderwerp een uitgebreid en boeiend artikel op zijn website.
