Vernietigingsarrest of niet, de bestaande erkenningen en zendvergunningen bestaan nog altijd en ze zijn definitief voor zover er geen beroep werd ingesteld.
Hiermee verwijst de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) de klacht van drie radiostations – Hit FM, Radio FG en Antwerpen FM – definitief naar de prullenmand. De drie stapten eind november naar de VRM met de eis dat die “onmiddellijk” moest optreden” tegen de “illegale uitzendingen op FM van alle private nationale radio’s, lokale radio’s en netwerkradio’s”. Ze baseerden zich hierbij op het arrest van de Raad van State van 25 oktober 2018 waarbij het Vlaams frequentieplan werd vernietigd.
In de oorspronkelijke klacht waren ook Club FM en Family Radio betrokken, maar beiden trokken zich twee dagen later al terug uit de procedure.
De hoorzitting over de klacht vond plaats op 14 januari 2019. Voor de klagers verschenen Dave Verdonck, Peter Dingenen en Marc Peersmans. De VRM maakte niet veel woorden vuil aan de klacht, waarvan waarnemers al snel hadden gezegd dat ze geen enkele kans op slagen had. De regulator “stelde vast dat de individueel verleende erkenningen (en zendvergunningen) na bovengenoemd vernietigingsarrest nog altijd bestaan”.
Volgens rechtspraak van de Raad van State zijn individuele erkenningen, waartegen binnen de voorziene termijn geen beroep werd ingesteld, definitief. Als orgaan van actief bestuur komt het de Algemene Kamer van de VRM niet toe te oordelen over de wettigheid van een door de minister gegeven erkenning als radio-omroeporganisatie.
In de gevallen waarin wel een beroep tot nietigverklaring tegen een individuele erkenning werd ingesteld, heeft de Raad van State nog geen uitspraak gedaan. Het komt de VRM als orgaan van actief bestuur evenmin toe om zelf reeds te oordelen over de wettigheid van een voor de Raad van State aangevochten erkenningsbeslissing en zich aldus vooraf in de plaats van de Raad van State te stellen.
De beslissing van de VRM kun je hier nalezen.
De Vlaamse Regulator voor de Media stelt in haar beslissing: “Volgens rechtspraak van de Raad van State zijn individuele erkenningen, waartegen binnen de voorziene termijn geen beroep werd ingesteld, definitief: “Een individuele beslissing die niet binnen de voorgeschreven termijn wordt aangevochten, is immers definitief rechtsgeldig, haar wettigheid kan niet meer ter discussie worden gesteld, behoudens wanneer de betrokken handeling door bedrog is uitgelokt of wanneer ze dermate grof onrechtmatig is dat ze voor onbestaande moet worden gehouden.” (RvS 1 oktober 2009, nr. 196.547)”
Het gaat hier echter niet om de vernietiging door de RvS van ‘individuele’ beslissingen tot erkenning maar om de vernietiging van ALLE erkenningen door de RvS. De RvS is immers van oordeel dat deze algemene beslissing inzake allle erkenningen voldoende onrechtmatig om is ze volledig te vernietigen. Het valt natuurlijk af te wachten hoe dat de RvS hierover zelf gaat oordelen in het geval de klagers besluiten bij de RvS in beroep gaan.
@Andre: gij zijt de slimste van de klas. Dit artikel insinueert dan ook een aantal zaken verkeerd. De VRM stelt ook dat ze niet bevoegd zijn om over erkenningen te oordelen, en dat is (normaal) een geweten zaak. De VRM is wel bevoegd om (desnoods zelfs ambtshalve) op te treden tegen iedereen die illegaal uitzendt.