Wie RadioVisie leest, weet dat je hier nooit een strak plan vindt. Geen stukken met vaste rubriekjes, weinig eindeloze series. Ideeën vallen hier gewoon uit de lucht. Soms uit vergeelde foto’s. Soms omdat er iemand sterft. Deze week allebei. Ik zocht info over de plots overleden Poll Van Ghent en viel pardoes in de wilde begindagen van de vrije radio.
Revolutie eet altijd z’n kinderen op
Poll Van Ghent, officieel Paul Van Ballenberghe, kwam begin 1981 samen met Johan Van Peteghem bij Radio Gemini solliciteren. Ik mocht beslissen of ze de zender waardig waren. Alsof ik toen een soort Koen Wauters was bij The Voice, maar dan met een micro die nog met plakband vastzat.
Beiden kwamen uit het discotheekcircuit. Poll draaide in de Kuurnse Pindal. Johan deed zijn ding in de Diedjies. Twee adressen waar het vloerpatroon op zaterdagnacht een mengeling was van bier, chips en gebroken hakken. Maar verder waren het nette mannen. Ze spraken keurig Nederlands en hadden een muzikale kennis waar je stil van werd. Maar vooral: ze durfden risico’s nemen. Radiomaken was toen ongeveer zo legaal als vandaag door de stad scheuren met 80 per uur, terwijl je met de ene hand je smartphone vasthoudt en met de andere een Cara-pils opent.
Voor we ‘pap’ konden zeggen
Omdat de BRT en justitie destijds niet bekend stonden om hun gevoel voor humor, waren schuilnamen verplicht. Paul werd Poll Van Ghent. Johan werd Rudy Debruyn. Het idee was om onzichtbaar te blijven. Dat hield stand tot… week twee. Toen kondigden ze in hun discotheken doodleuk aan dat ze nu óók op de radio te horen waren. Spionnen van formaat, die jongens.
Maar we vonden het prima. Gratis reclame! Poll en Rudy waren meteen vaste kern. Al was er een eerste bende die al in 1979 het pad had geëffend voor hen. Ik vond daar nog foto’s van terug. Drie helden, namen als Geert Rapoye, Dirk Decruyenaere en Marc Bataillie. Ze wilden Radio Zuid starten in Kortrijk, maar de overheid nam de zender al in beslag vooraleer hij aan kon worden gezet. Daar moet Kafka van in zijn graf hebben gegrinnikt.
Dus week het trio men uit naar Herseaux, Wallonië. Op 23 december 1979 zag Radio Gemini het levenslicht. Alleen lag de studio in een kuil. Radiogolven kwamen niet verder dan het eerste konijnenhok. Dus verhuisden we naar een half vervallen huisje in Dottignies, bovenop een heuvel. Perfecte zendplek. Alleen jammer dat ook de Waalse overheid niet stond te springen om Vlaamse vrije radio. Al zeker niet eentje die meer Vondel dan Molière sprak.
Pad geëffend?
Uiteindelijk duurde het Waalse avontuur twee jaar. In 1982 keerden we terug naar Kortrijk. Met Poll en Rudy, die toen al sterren waren. En nu, bij het zien van die foto’s en het overlijden van Poll, denk ik: ‘Chapeau voor al die pioniers’. We werkten in krotwoningen, met aftandse microfoons, zonder vergunning en zonder gezond verstand. En tóch legden we daar de basis voor wat later gewoon ‘commerciële radio’ werd.
Een strijd van vallen, opstaan en verder doen. Hopelijk denken alle Q’s, Joe’s en Plays daar nog eens aan. Zonder ons waren zij er misschien niet eens geweest. Moeten we alsnog een factuur sturen naar Mediahuis en DPG Media? Gewoon. Voor de grap.
- De uitvaart van Paul Van Ballenberghe heeft plaats op vrijdag 22 augustus in de aula van uitvaartzorg Vanwynsberghe in Kuurne. Na een afscheid in intieme kring, is iedereen vanaf 15.30 uur welkom om Paul een laatste groet te brengen.
ik vrees dat je het geheugen van de huidige generatie radiostemmen overschat. Afgezien van enkele overblijvers genre Serge Van Gisteren, Alexandra Potvin of Luc Mertens zijn er op grotere Belgische radio’s nog amper medewerkers die zich de vrije radio’s herinneren, laat staan dat ze iets als zeezenders gekend zouden hebben. Dat is er trouwens aan te horen ook.
leuk wel om wat over Gemini te horen. In Brussel wisten we wel dat de zender bestond, zonder die ook echt te kennen. Het waren eerder initiatieven als Metropolys en Septentrion die van jullie kanten uit nog treffelijk tot onze kanten straalden. Omgekeerd luisterden jullie allicht ook niet heel intens naar Maeva, Free en co met veel eigen weelde in de buurt.
Inderdaad,zonder de radio pioniers van begin de jaren tachtig was er wellicht véél later commerciele radio gekomen in Belgie. Met véél vallen en opstaan hebben zij het pad klaar gemaakt voor de huidige radio stemmen bij Q,Joe,Nostalgie en talloze huidige zenders.
Heerlijke tijden die jaren 80, we wisten dat het niet mocht van de regering, maar deden toch lekker ons ding meestal zonder de echte naam van onze collega’s te weten….
Zonder de zeezenders, geen vrije radio’s en zonder de vrije jongens pas veel later de
commerciële boys van nu……
Gecondoleerd. Ik kan me Poll van Ghent nog wel herinneren. En ook de uitzendplek van Radio Gemini in Dottignies waar ik in 1980 als 15-jarige een half uurtje achter de mikrofoon heb mogen plaatsnemen. En natuurlijk wederom, maar dan iets langer, in Moeskroen als zomerse invalkracht.