Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag.
Met hulp van de Amerikaan
Vreemd genoeg had, na het verdwijnen van Beatwave International midden 1972, zich niemand geroepen gevoeld om het ‘gat’ in de Nederlandstalige radiobladenmarkt op te vullen. Wel waren er nog steeds een aantal Engelstalige publicaties die met een zekere regelmaat verschenen. Met op kop ‘Monitor’ van Roland C. ‘Buster‘ Pearson zaliger, op kop. Er was ook Offshore Echoes, een Franse uitgave, alhoewel het land nooit een zeezender kende. En het Duitse periodiek ‘Radio News’ had naast een erg sterke inhoud en de beste layout ook de betere foto’s. Die werden hoofdzakelijk gemaakt door beroepsfotograaf Theo Dencker. Maar in de eigen moerstaal was er geen radioblad meer.
Dankzij een ‘cowboy’
Intussen was Jean-Luc kunnen starten in het postkantoor van Menen. Uiteindelijk moest er brood op de plank komen. Van dromen alleen kan niemand leven. Bij de Belgische PTT werd gewerkt vanaf vijf uur in de ochtend, wat inhield dat alle namiddagen open lagen om andere dingen te doen. Op het einde van de maand zwaaide Roland af. Naast het uitgeven van een blad, werden nu ook de plannen voor een eigen zender plots een stuk concreter.
In Kortrijk was ‘de cowboy’ wereldberoemd om z’n Amerikaanse legerstock. Eén van de vele gelijkaardige verkoopzalen die na de Tweede Wereldoorlog waren gestart met het vergaren en verkopen van allerlei materiaal dat het Amerikaanse leger gewild of ongewild had achtergelaten.
Eind 1973 was het gros van dat legermateriaal uiteraard al lang verkocht of verdwenen, maar ‘de Amerikaan’ had zich sindsdien weten te specialiseren in het aankopen en verkopen van zendmateriaal uit de US Army. Vaak stak daar materiaal tussen dat lang na de oorlog was gebouwd. Je kon er uiteraard geen werkende zender kopen. Alleen ‘kapotte’ toestellen mochten verkocht worden van de overheid.
Zenderdroom komt dichterbij
Ook werkten deze legerzenders in specifieke banden. Maar het belangrijkste was dat ze te koop waren en dat een handige Harry ze kon ombouwen voor onder andere middengolfuitzendingen. Al snel verhuisde een loodzwaar, maar desondanks draagbaar Collins exemplaar naar Geluwe. Hij vond een plekje in de kelderruimte van Ieperstraat 50.
Roland woonde er alleen, wat het gevaar op pottenkijkers reduceerde. Buurjongen Gerdy Decroix, zoon van een lokale kapper, maar net zo gek van radio, werd er als derde man bijgehaald. Want sleutelen aan een zender zonder schema was niet eenvoudig. Gerdy was selfmade techneut, en dat kon best nuttig zijn.
De straat uit
De eerste tests, het toestel was inmiddels omgebouwd om te zenden in de ‘visserijband’, kwamen nauwelijks de straat uit. Maar dat bleek aan de antennetuner te liggen. Zekeringen en zekeringkasten gingen finaal aan flarden, stroomdraden brandden door, menige keer kreeg het drietal een elektrische schok te verwerken en de ritjes naar Kortrijk om reserve-onderdelen te zoeken, werden ontelbaar. Reken daarbij dat niemand van het illustere trio een auto had, maar enkel een fiets. Kortom, de zender echt in de lucht krijgen koste letterlijk bloed, zweet en tranen..
Uiteindelijk werkte het ding behoorlijk begin november 1973. Het signaal, enkel een fluittoon, was alvast in grote delen van Zuid-West-Vlaanderen te ontvangen. Hoe het in de rest van het land ging, bleef onduidelijk, want om dat te weten te komen, moesten er ook echte programma’s worden uitgezonden waarin om ontvangstrapporten kon worden gevraagd. Maar dat was slechts een kwestie van het opnemen van enkele programmabanden. Toch? En stond er in Sint-Amandsberg niet een studio van ene Pierre Deseyn?
° Volgende aflevering: 6 augustus
° Foto is niet onze zender, maar een gelijkaardig type
