Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag.
Eén leger en twee dorpsgenoten
Het najaar van 1973 diende zich aan. Na het leger zou voor Jean-Luc het ware leven, met veel avontuur… en vooral een nieuw radiomagazine, een doorstart nemen. The sky was the limit! Maar tussen plannen maken en ze uiteindelijk realiseren gaapt een Grand Canyon.
Garnizoenstad Lüdenscheid telde drie kazernes, naast het inmiddels bekende ‘De Leie’, waren er ook nog ‘Hellersen’ en ‘De IJzer’. Soldaten deden er dingen die je doorgaans enkel op televisie ziet. In Expeditie Robinson of Million Dollar Island. Of de militairen mochten Stanleys Route en Peking Express naspelen. Maar dan in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen. Alles ten behoeve van een goede conditie, onontbeerlijk om de ‘vijand’ achter hun ijzeren gordijn te houden.
Gelukkig was er ook tijd voor ontspanning waarbij de drie Belgische ‘soldatenkolonies’ elkaar wel eens ontmoeten, op café, in de bioscoop, of gewoon in de stad. Modern, alles erop en eraan en met zo’n 80.000 inwoners toch al behoorlijk geëquipeerd.
Midden in de warme zomer van 1973 liep Jean-Luc er een oude schoolvriend uit z’n geboortedorp Geluwe tegen het lijf. Roland Bucket haspelde in kazerne De IJzer zijn verplichte legerdienst af als kandidaat reserve onder officier (KROO). In het burgerleven had hij eerder een baan versierd bij Barco in Kuurne, toen vooral bekend als producent van televisietoestellen en radio’s….
Het hoeft geen betoog dat na die ene ontmoeting er in snel tempo nog veel andere volgden, want beide jongemannen hadden een gezamenlijke passie. Daar waar Jean-Luc hoofdzakelijk geïnteresseerd was in radioprogramma’s, wilde Roland ze vooral uitzenden. Kortom, er werden plannen gesmeed om, eenmaal terug in België, te starten met een eigen zender. Het illegale aspect maakte hen enkel vastberadener.
Naar (de) Noordzee in… Bussum
Uiteindelijk zwaaide Jean-Luc het eerst af op 28 september 1973. Omdat hij niet naar z’n oude baantje als boekhouder terug wilde en een sollicitatie bij de PTT nog geen resultaat had opgeleverd, lagen er enkele extra weken vakantie in het verschiet. Een oud plan werd opnieuw bovengehaald. Twee jaar eerder zou hij naar de kantoren van Radio Nordsee International (RNI) in het Zwitserse Zürich getrokken zijn.
Maar de mislukte liefdesperikelen van een nichtje, met gebuisde vriend in diezelfde stad, hadden er in 1971 anders over beslist (zie deel 2). Na de legerdienst leek een nieuwe kans zich aan te dienen. Er werd opnieuw contact gezocht met Eva Pfister. Deze aardige dame bleek nog steeds te werken als secretaresse van Mebo Ltd, het Zürische bedrijf dat onder andere eigenaar was van het zendschip Mebo II.
Algauw werd duidelijk dat de Zwitsers niet echt veel meer te maken had met de activiteiten van RNI. Na enkele minder goede ervaringen met journalisten, politici en andere gebuisde avonturiers hadden zaakvoerders Edwin Meister en Erwin Bollier bovendien beslist om geen pottenkijkers meer toe te laten.
RNI werd nu geëxploiteerd door de Nederlandse muziekuitgeverij Strengholt, waarbij het epicentrum van alle activiteiten in Bussum lag. Daar waren de landstudio’s en kantoren ondergebracht in een riante boerderij die – gelukkig – kon worden bezocht. Aldus Eva. Het maakte allemaal zoveel indruk dat de drang om erover te schrijven steeds maar groter werd. De komst van een nieuw Nederlandstalig radioblad loerde om de hoek. (JLB)
° Deel 14 volgt op 23 juli
Hierlangs voor meer RNI-foto’s uit de Oude Hofstede in Bussum
