RadioVisie

  • .
    .

Toen Radio een Visie kreeg – 12

Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag. 

6de TTR was gek op Atlantis

De komst van Radio Atlantis in Vlaanderen was net die vonk die nodig was om iemand in het verre Duitsland te laten dromen van een nieuw radioblad. Maar Jean-Luc moest nog tot 30 september 1973 Russen en andere mogelijke vijanden uit West-Europa weghouden. Bovendien lag kazerne De Leie in Lüdenscheid, op bijna driehonderd kilometer afstand van de MV Mi Amigo, het zendschip waar het signaal van Radio Atlantis vandaan kwam. 

De radiofanaat in hart, nieren en alle andere vezels van z’n lichaam, zag het met lede ogen aan. Eindelijk gebeurde er iets in de Vlaamse ether, maar hij maakte het slechts van heel ver mee. Gelukkig bestaat er voor ieder probleem een oplossing. Het duurde dan ook niet lang of in Lüdenscheid luisterde men naar… Radio Atlantis.

Jean-Luc klopte z’n legerdagen immers bij de 6de TTR, een compagnie van transmissietroepen die waren opgeleid om alle mogelijke verbindingen via telex, telefoon en… radio tot stand te brengen. Dat hield in dat er naast voldoende kennis, ook heel wat technisch materiaal aanwezig was in de kazerne waarmee flink kon worden geëxperimenteerd en geknutseld. Al heel snel kon een eerste soldatenkamer in kazerne De Leie redelijk probleemloos naar Radio Atlantis luisteren. Fading, AM-kwaliteit, storingen allerhande… Je nam het erbij.

Het sigarenkistje dat muziek maakte

Kamer 11 werd al heel snel beroemd in kazerne De Leie (foto’s: de ingang). Het duurde dan ook niet lang vooraleer er gevraagd werd om gelijkaardige constructies op te zetten in andere kamers, zelfs voor andere compagnies. Steeds werden de installaties verfijnder en werd er beter materiaal ‘gevonden’ in de onderdelendepots. Na een poosje begonnen de ontvangers zowaar weer op echte radiotoestellen te lijken.

Ook buiten de kazerne verschenen de merkwaardige ‘kastjes’. De beroepsmilitairen die in Lüdenscheid gestationeerd waren, wilden ook maar al te graag naar dat nieuwe Vlaamse radiostation luisteren. Rik, Franky en Jean-Luc, het trio bestaande uit een planner, een bouwer en een leverancier, dat spontaan was ontstaan, kon de toestelletjes, waarop vaak enkel Atlantis goed was te ontvangen, niet snel genoeg fabriceren en bezorgen.

Het soldatenhalfuurtje

Het bijzonderste aan dit verhaal is uiteraard het feit dat de avonturen in Lüdenscheid vooral laten zien welke enorme impact Radio Atlantis had. Het station draaide veel Vlaamse muziek en verzorgde zelfs dagelijks een ‘soldatenuurtje’ met Tony Houston. Voor militairen in het verre buitenland was er plots een nieuwe, uiterst sympathieke band met het thuisland bijgekomen.

Een radiostation met herkenbare muziek en herkenbare deejays. Alhoewel niet specifiek voor militairen bedoeld, zoals het alom aanwezige American Forces Netwerk (AFN) en British Forces Broadcasting Services (BFBS) dat wel waren, was Radio Atlantis een meer dan welkom geschenk.

Vlaanderen had z’n eigen ‘piraat’, elf jaar na Radio Antwerpen, eind 1962 kortstondig in de lucht vanaf de Uilenspiegel. (JLB)


Populair bij RadioVisie
Don`t copy text!