Muziek moet ontdekt worden. Platenlabels, artiesten, hebben er geld voor over om gespeeld te worden. Vroeger was dit haast het exclusieve domein van de radio. Platenpluggers gingen van studio naar studio om artiesten en hun nieuwe song te ‘laten horen’. Want wanneer een nummer bekend werd, dan ging de verkoop van de singles en lp’s (de tijd van vinyl!) pas goed lopen, verdiende de artiest geld en het management uiteraard ook.
Dat systeem ging soms gepaard met onfrisse praktijken, iets wat geleid heeft tot de term payola en ook tot ‘pluggen’ (of pushen). Dé oorzaak van het feit dat radiostations (althans in de VS) geen of weinig auteursrechten moeten betalen aan artiesten om hun muziek te mogen draaien.
De opkomst van de streaming diensten
Maar dat was vroeger, sindsdien is er veel veranderd. Het fenomeen streaming muziek heeft voor een hele omwenteling gezorgd. Een artiest is niet meer afhankelijk van de verkoop van cd’s, lp’s, mp3’s, maar wordt betaald met een heel kleine commissie telkens zijn of haar lied gespeeld wordt. Vele kleintjes maken uiteraard een groot, en blijkbaar kunnen (sommige) artiesten leven met wat zij via streaming diensten zoals Spotify innen.
Maar ook daar moeten artiesten ontdekt worden, moet hun nieuwe song geplugd worden. Het is wederom zaak om op die playlists te staan. En hiermee lijkt het oude payola-systeem terug zijn intrede te doen. Volgens een artikel bij DailyDot zouden artiesten curatoren van playlists, die een zekere reputatie verworven hebben, flink betalen om een song op die speellijstjes te zetten. Net zoals managers en platenjongens en meisjes vroeger de radiostudio’s afdweilden om een opname te promoten, en er soms… iets tegenover stond.
Luisteraar bedrogen?
Opnieuw een fenomeen dat zijn oorsprong vindt op internet, waarbij een gebrek aan transparantie tot kwalijke uitwassen kan leiden. Net zoals dit het geval is met ‘influencers’, invloedrijke bloggers, die steeds vaker producten aanprijzen in hun blog of vlog in ruil voor enige compensatie, maar de lezer/bezoeker/kijker daarover in het ongewisse laten, en hem dus eigenlijk bedriegen. Trek de redenering door en de conclusie is onherroepelijk dat ook de luisteraar (soms) bedrogen wordt. (Hilde Vangool)
