Tien jaar na de oprichting op 21 maart 1986 gooide het Franse netwerk Skyrock het roer helemaal om. Het besluit om in navolging van Power 106 in Los Angeles de doelgroep tussen 15 en 25 jaar met rap, r’n’b en hip-hop te bestoken, was tweeledig. De afhakende luisteraars van het eerste uur, inclusief de bikkelharde concurrentie met onder meer Fun Radio, dwongen immers tot een drastische bijsturing.
Die werd prompt door de jongeren in de kansarme wijken van de grootsteden met gejuich werd onthaald. De luistercijfers en de gewenste publicitaire inkomsten voldeden echter niet aan de gestelde verwachtingen waardoor het gemor onder de aandeelhouders, tijdens het voorjaar van 2011, in een nooit geziene crisis ontaardde. Een terugblik.
Schijn bedriegt
Met gemiddeld iets meer dan 4 miljoen luisteraars boven 13 jaar, 33 miljoen bloggers en een niet onaardig marktaandeel van 7,9% behoorde Skyrock tot de koplopers onder het radiopeloton. Zeker omdat de doorgaans aan hun lot overgelaten tieners in de randsteden zichzelf herkenden in het muziekaanbod. Bovendien kreeg nieuw talent de kans om zichzelf in de kijker te plaatsen.
Vaak met succes want talloze talenten zoals Soprano en Rohff groeiden door onophoudelijke promotie uit tot de symbolen van de hedendaagse jeugd. Financieel ging het echter minder goed waardoor hoofdaandeelhouder ‘Axa Private Equity’, ondanks een zakencijfer van 32,7 miljoen euro, besliste om de handdoek in de ring te gooien. Tijdens een bijzondere raad van bestuur op 12 april 2011 werd stichter en controversiële Pierre Bellanger aan de kant geschoven. Marc Laufer, ooit werkzaam bij de groep Nextradio, werd zonder verder overleg zijn vervanger. Jean-Marie Messier van het bureau Messier Partners’en de bank Arjil kregen mandaten om een geschikte overnemer te vinden.
Ongeziene solidariteit
Toen de aanvankelijk nietsvermoedende medewerkers de volgende dag via een telex van het AFP, tegenwoordig de groep La Dépêche du Midi, over de verschuivingen werden geïnformeerd, troepten boze luisteraars, na verschillende oproepen van de immens populaire presentator Difool, samen bij de studio in de Parijse Rue Grenata. Vrezend voor het definitieve einde startte men de Facebookpagina Défendons la Liberté de Skyrock. 200.000 sympathisanten reageerden onmiddellijk. Twitter noteerde 250.000 steunbetuigingen. Diverse artiesten zoals Sinik en Sexion d’Assaut vervoegden de manifestanten om hun steun te betuigen. Zelfs France Inter en Nikos Aliagas, de ochtendman van NRJ en presentator van verschillende televisieshows bij TF1, staken het bedreigde station een hart onder de riem.
De rollercoaster van gebeurtenissen beïnvloedde ook de agenda voor de campagnes van diverse kandidaten voor de presidentsverkiezingen in 2012. Zowel de socialist François Hollande als de rechtse Nicolas Sarkozy en de linkse Jean-Luc Mélenchon onderstreepten tijdens hun aanwezigheid de noodzaak van een multicultureel platform zoals Skyrock. Pogingen van de nieuwe baas om de gemoederen te bedaren met de belofte dat men aan het huidige format niet zou raken, werden op zwaar ongeloof onthaald. De ontslagen voorganger weigerde om zijn kantoor te verlaten en begon discreet een race tegen de tijd om de totale ondergang alsnog te vermijden.
Doorbraak
Tijdens een persconferentie op 15 april 2011 formuleerde Pierre Bellanger het voorstel om, gesteund door de bank Crédit Agricole 30 procent van de aandelen bij Axa Private Equity over te nemen. De lange onderhandelingen leidden uiteindelijk tot een allesomvattend akkoord dat een week later live op antenne werd bekend gemaakt. ‘Skyrock est sauvée, Skyrock a gagné, Skyrock est libre et restera libre’. Een crisis met een happy end dus waardoor de machtsverhoudingen bij het netwerk zich stabiliseerden. Axa Private Equity 20 procent, Private familie-investering 40% en 40% op naam van een fonds waarin Pierre Bellanger 51% en ‘Crédit Agricole ‘49% bezitten.
Dat het Skyrock, ondanks enkele aanvaringen met de Franse mediaregulator CSA, vervolgens meer dan ooit voor de wind ging, was niet zo verwonderlijk. (FVM)
