Rampenzenders
Vorige week had KPN – in Vlaanderen vergelijkbaar met Proximus – een storing met het meldnummer 112. Daarnaast werkten er drie backups niet. Vervolgens gaf men een alternatief telefoonnummer door dat niet goed was (tiplijn Telegraaf). Naar de buitenwereld, en ook naar de politiek toe, verklaarde KPN dat ze toch wel een robuust systeem hebben. Dat 112 niet werkte, en drie backups ook niet, ach, een foutje.
Blijkbaar ontbreekt elk normaal besef van de urgentie van een goed werkende 112-lijn bij calamiteiten. Een verregaande nonchalance. Dit is overal te merken. Bijna alle gemeenten hebben een rampenplan. Daar is uitgebreid over vergaderd in commissies en raden. Het ziet er allemaal heel indrukwekkend uit. In werkelijkheid blijkt bij testen dat de helft van de plannen helemaal niet werkt. Ditzelfde treffen we bij de zogeheten rampenzenders.
Dat zijn de regionale omroepen. Die moeten de mensen bijpraten over wat te doen bij een ramp. Iedereen moet een radio op batterijen hebben. Niemand weet echter hoelang die batterijen mee gaan en of men daarnaast nog een kast vol batterijen heeft. Veel beter is het dat iedereen een zogeheten opwind radio aanschaft voor enkele tientjes. Een opgewonden radio draait een half uur. En daarna kan hij weer opgeladen worden.
Dan de regionale omroepen zelf. Zij verkondigen luidkeels dat de mensen bij een ramp de website en allerlei andere zaken van de omroep kunnen raadplegen. En dat men via de mobiel op de hoogte wordt gehouden. Het is me echter totaal onduidelijk hoe goed de aggregaten van die omroepen zijn en hoe lang die draaien. Of denkt men het met enkele accu’s te kunnen doen?
Verder is het zo dat bij lange stroomuitval de zendmasten voor de mobiele telefoons uitvallen. Dat kan al binnen anderhalf uur het geval zijn. Datzelfde geldt ook voor de knooppunten van internet via glasvezel en koper. Het verbaast me in hoge mate dat iedereen maar schijnt te denken dat alles bij een ramp nog functioneert. Bij stroomuitval ligt alles binnen enkele uren plat.
Hebben de bedenkers van rampenplannen er wel rekening mee gehouden wat te doen bij lange stroomuitval? Beseft men wel dat NL Alert dan helemaal niet meer werkt, en ook geen websites en andere communicatiekanalen? Schiet de fantasie zo tekort? Of hoort dat niet bij het takenpakket? Doet men gewoon zijn of haar kleine stukje werk zonder er verder bij na te denken? Het salaris wordt elke maand toch wel gestort.
De maatschappij begint zo ingewikkeld te worden dat bijna niemand meer een goed overzicht heeft. En er wordt steeds meer uitgebreid. Want er zijn steeds meer eisen. De consequentie is dat de boel begint vast te lopen. Kijk maar eens naar al die mislukte ICT projecten. Het is werkelijk niet te geloven! Dat kost kapitalen. Heeft men geen interesse of geen concentratievermogen meer of boeit het echt niemand?
Ik verwacht de komende tijd op veel gebieden grote problemen. Dat we direct terug geworpen worden naar het Stenen Tijdperk denk ik niet maar ik weet wel dat men volkomen onderschat hoe kwetsbaar deze hele maatschappij is geworden.
