Het is volop zomer, heel veel mensen genieten van deze vakantieperiode. Dat doet Hans Knot vanaf nu ook weer. Op 22 september is onze zondagse columnist opnieuw en zoals vanouds – tweewekelijks – terug op de zevende dag. Intussen wenst hij iedereen een hele fijne en waardevolle tijd! Wat omgekeerd ook geldt.
Het was society journalist Henk van der Meyden die begin 1964 met het nieuws uitpakte: ‘Radio Veronica zal binnenkort met een beter geluid in de ether komen dan thans het geval is.’ Hij had de avond tevoren een gesprek gevoerd met Veronica-directeur Hendrik ‘Bull’ Verweij (foto).
Die had hem verteld dat de directie van het station hun technici de opdracht had gegeven de zender aan boord van de Borkum Riff te versterken zodat het ontvangstgebied groter zou worden. Verweij: “We komen ook tot in Friesland en ’s Hertogenbosch, maar er zijn nog meer verbeteringen te verwachten. Zo zullen we ook aandacht gaan besteden aan de klankweergave.”
Dat laatste, zo concludeerde Henk van der Meyden, was zeker niet overbodig aangezien vooral Radio Caroline en Radio Noordzee, toen in de lucht vanaf het kunstmatige REM-eiland, niet enkel een veel sterker geluid hadden, maar dat ook de kwaliteit van Radio Veronica veel minder goed was. De journalist vond dat met de komst van nog meer te verwachten zeezenders, er een duidelijke concurrentie ontstond, waardoor er werk aan de winkel was voor de technici van Radio Veronica.
Directeur Verweij andermaal in het gesprek: “We hebben een plan ontworpen, waaraan we zo snel mogelijk beginnen. Er is bovendien ook een plan voor een nieuw zendschip. Iedereen is op de zee vrij om te doen wat hij wil doen. En wij zullen de concurrenten dan ook vrolijk tegemoet treden.” Het plan werd uiteindelijk in november 1964 realiteit toen de Norderney het nieuwe zendschip voor Radio Veronica werd. Met aan boord een sterkere zender, waardoor het signaal op de 192 meter verder dan voorheen kon worden ontvangen.
Hans Knot
Foto Bull Verweij: Stichting Norderney
Foto bovenaan: Mediapages
In de bloeiperiode van Radio Veronica was ik lid, dat heette toen “luistervis”. Ik kreeg toen een Veronica-speldje, een lidkaart, en een foto van het zendschip toegestuurd. Maar ik ben dit spijtig genoeg kwijtgeraakt. Hoe ik er als Vlaamse luisteraar ben aangeraakt weet ik niet meer. Hier in het Waasland was Veronica zeer goed te ontvangen, zeker met een lampenradio gekoppeld aan een draadantenne. Betere ontvangst dan met een transistorradio. Voor de jeugd van toen was Veronica een topper.
Wat Veronica en Vlaanderen betreft, het was éénrichtingsverkeer. Omdat Vlaanderen een radio-woestenij bleef, was Veronica hét alternatief. Voor de zeezender echter geen commercieel wingewest. De focus bleef dan ook voor de volle 100% op eigen land gericht. Uit Nederland kwamen de luisteraars én de centen. Uit Vlaanderen enkel de jaloerse oortjes. Leuk voor de zender, maar een nuloptatie voor de portemonnee.
Klopt, vele luisteraars kwamen uit Vlaanderen,de centen van Nederlandse adverteerders
Wat mij verwonderd is dat er zo weinig geschreven wordt wat betreft het succes van Veronica in Vlaanderen. Veel Hollandse bands en artiesten zijn bij ons bekend geworden dankzij Veronica. Er werden veel drive-in shows georganiseerd maar wat verzoekjes betreft en reacties in de programma’s was het toch maar povertjes !
Bij ons in Maldegem-Kleit stond iedere zondag de radio op Veronica. Wat ik me meest herinner, is de “Juckebox” met Stan Haag. Ik was amper 13 toen Veronica en al de rest uit de ether moesten. Mi Amigo en Caroline bleven doorgaan…
Het was een prachtige tijd.
Inderdaad, prachtige tijd met radio Veronica. 192 goed idee! Door mijn leeftijd heb ik de ganse periode van de zeezenders mogen meemaken. Mooie herinneringen aan de fantastische programma’s zoals Koffietijd met Tinneke, Chiel Montagne, Lex Harding enz… Zelfs de reclame was aangenaam te beluisteren zoals Shellina premix, Alaska met doorsprankelende menthol smaak, een verademing.
Tegenwoordig te veel computerradios zonder ziel. Ben ik te nostalgisch?
Neen hoor Johan,
Ik ben ook van hetzelfde principe. Vele jaren na het verdwijnen van die zenders, eind de jaren ’80, had ik er problemen mee om naar de staatszenders te luisteren. Gelukkig kwamen de “vrije radio’s” in zicht.
Hoewel die niet konden waarmaken wat de zeezenders in de tijd deden, waren het ook mensen die zeer goed hun best deden met de middelen die ze hadden. Tot Radio Caroline weer op zee zat en er een Nederlandse service kwam. Gelukkig mocht ik 2 keer meevaren naar de Ross Revenge.
De mooiste reizen die ik ooit maakte.