Teveel gepraat
In 1976 was minister van Harry van Doorn verantwoordelijk voor Cultuur Recreatie en Maatschappelijk werk. In die hoedanigheid was hij te gast in het programma ‘Für Elise’ op Radio 4. Het nieuwe klassieke radionet dat een behoorlijke populariteit had. Aan bod kwam onder andere het feit dat het station maar beperkte uitzenduren had en de wens van luisteraars om ook in de avonduren te kunnen luisteren naar hun favoriete muziek. In die tijd ging Hilversum 4, dat enkel via de FM was te beluisteren, om 17:00 uur uit de ether om plaats te maken voor de uitzendingen van Hilversum 2.
Van Doorn (foto) stelde dat er plannen waren voor uitbreiding maar dat dit beslist niet ten koste van de programmering van Hilversum 2 mocht gaan. Hij riep de luisteraars op geduld te oefenen. Hij vond het wel ‘geweldig vervelend, zo niet onaanvaardbaar’ dat het klassieke net al om vijf uur uit de ether verdween. Volgens de minister voldeed het net voor een groot deel aan de gestelde verwachtingen. Hij vond het wel erg jammer dat er twee uur louter gesproken programma’s waren toegevoegd aan het klassieke format. Van Doorn: “Dat is een zaak van de zendgemachtigden, daarover heb ik als minister niets te zeggen en dat is een gezonde situatie.”
Marokkanen slaags
In de tweede helft van februari 1976 was er een demonstratie waarbij Marokkaanse gastarbeiders met elkaar slaags raakten voor het gebouw van de NOS studio’s. Voor- en tegenstanders van radio- en televisieprogramma’s van de NOS voor Marokkanen in Nederland, gingen met elkaar in de clinch. Zeventig politie-agenten dienden in te grijpen.
De optocht naar het NOS-complex was georganiseerd door de federatie van stedelijke Amicales-verenigingen. Men was er van mening dat de NOS alleen aandacht had voor Marokkanen die zich tegen de regering van het thuisland keerden. Amicales was echter pro de regering in Marokko. De vechtpartijen ontstonden toen leden van de KWAN, een comité van Marokkaanse arbeiders die het liefst een andere regering aan de macht zagen in hun thuisland, zich bij de andere demonstranten voegden.
De Amicales, die met een kleine duizend man vertegenwoordigd was, lieten spandoeken zien met opschriften als ‘Weg met de discriminatie van de NOS’ en ‘Tegen het communisme bij de NOS’. De groep had toestemming voor de demonstratie gekregen en wilde aan de programmacommissaris voor de omroep, Carel Enkelaar, een petitie aanbieden. Daarin werd gevraagd naar objectieve voorlichting en amusement en werd geëist om niet langer gezagsgetrouwe Marokkanen te weren. Vooraleer de petitie kon worden overhandigd volgden opnieuw vechtpartijen
Pleidooi voor Hilversum 5
In de eerste week van februari 1976 schreef Harry de Winter (foto boven) een soort ‘open brief’ waarin hij zijn ongenoegen uitte over Hilversum 3. Dit voor de vervanging van de eens zo populaire zeezenders als Radio Veronica en Radio Noordzee Internationaal. Volgens de auteur diende er een vijfde radionet te komen onder de noemer Hilversum 5. “Als je een echte popmuziekliefhebber bent dan moet je dit soort muziek met een lantaarntje zoeken op Hilversum 3. Er is wel wat te horen, maar er zit totaal geen lijn in. De liefhebber van de jazz, blues en folkmuziek komt niet aan bod. Juist daarom kan een Hilversum 5 een goede aanwinst zijn”.
Harry de Winter, was ooit de freelance presentator van de ‘Filter Furore Show’ bij de NCRV-radio. In 1976 zette hij zijn schouders onder de Stichting Muziek, die de niet primair commerciële muziek wilde bevorderen. En dus verlangde hij dat er een radionet bij zou komen, waar de eerder genoemde melange van muziek centraal zou staan.
Andermaal Harry de Winter: “Een Hilversum 5 kan fantastisch zijn, maar ook zou er iets binnen Hilversum 3 kunnen veranderen, hoewel ik dat zelf niet zo snel zie gebeuren. Maar als we op deze manier doorgaan zitten we binnen de kortste keren bij Hilversum 99. We moeten van dit hele omroepbestel af, maar dat is natuurlijk een utopie. In Amerika bijvoorbeeld heb je voor iedere soort muziek een apart radiostation in elke regio. Daar kan de luisteraar de radio gebruiken zoals het hoort. Hier in ons land gebruikt de radio de luisteraar”.
Het waren wijze woorden al zou het nog jaren duren alvorens het nodige, hoewel nog niet tot ieders tevredenheid, zou veranderen in het radiolandschap.
Hans Knot
