In de voorbije eindejaarsperiode was ik nog eens in het krantenarchief van Max Lewin gedoken. In 1960 was hij één van de personen die nauw betrokken waren bij de oprichting van de zeezender Radio Veronica. Zijn archief is sinds het begin van deze eeuw in het bezit van de Stichting Media Communicatie. Het viel mij op dat na de zomer van 1970, getuige dit archief, er één en ander gebeurde dat ook onder de aandacht mag worden gebracht.
Goed bedoeld, slecht aangepakt
Geen complete verhalen maar wel voldoende interessant materiaal om mee te geven. Zo werd het op 13 november duidelijk dat de King David, voorheen onder meer varend onder de naam Zeevaart, door een sleper van de firma Wijsmuller was losgetrokken van het Noordwijkse strand. Eerder was dit zendschip, dat al heel wat tegenslag had gekend, kort gebruikt voor de uitzendingen van Capital Radio. Met een format van easy-listening muziek, gekoppeld aan kerkelijke uitzendingen en met hart voor charitatieve doelen.
Het zendschip was tijdens een storm gestrand bij Noordwijk, waarna het was losgetrokken door de firma Wijsmuller. Die hadden daarbij ook nog eens de hulp nodig van de reddingboot Kurt Carlson die een sleepverbinding had moeten aanleggen. Daarna werd de King David afgemeerd aan een steiger in de haven van IJmuiden. Diezelfde avond stelde mevrouw B. Thomson, namens Capital Radio dat men hoopte om spoedig weer koers te zetten naar internationale wateren.
Uitstel werd afstel
Hoelang het zou duren wist ze ook niet te melden omdat er reparaties dienden te gebeuren aan het zendschip. B. Thomson was de echtgenote van de Canadees Thomson, en was vooral onder haar eigen naam bekend als Berthe Beydels. Beiden waren intens betrokken bij de International Broadcasting Society, de organisatie achter dit zeezenderproject.
Op 27 november 1970 was in ‘Het Nieuws van de Dag’ te lezen dat het heel lang kon duren alvorens Capital Radio terug in de ether zou komen. De King David was immers, in opdracht van het slepersbedrijf Wijsmuller, aan de ketting gelegd. Er was onzekerheid ontstaan of de claim die de eigenaren van het zendschip bij de verzekeringsmaatschappij hadden gelegd, zou worden uitgekeerd. Het kostenplaatje van de reddingsoperatie bedroeg bijna 100.000 gulden.
Medio december werd bekend gemaakt dat Capital Radio half januari 1971 weer zou terug in de ether zou keren. Vanuit de International Broadcasting Society was men er immers van overtuigd dat een overeenkomst met het sleepbedrijf zou lukken. Uiteindelijk bleef het stil op de 270 meter en werd de voormalige coaster uit Groningen nooit meer als zendschip ingezet.
‘Soeverein’ steuntje voor zeezenderfans
In diezelfde periode kon wél geluisterd worden naar de uitzendingen van Radio Sovereign, waarvan werd uitgegaan dat de programma’s werden verzorgd van uit internationale wateren. Er werd namelijk gewag gemaakt van het zendschip Obiap, dat in de omgeving van het Britse Eastborn, op flinke afstand van de kust, verankerd lag. Het Utrechts Nieuwsblad meldde op 29 december 1970 dat het radiostation, dat sinds Eerste Kerstdag via de 226 meter en kanaal FM 44 was te beluisteren, waarschijnlijk een Nederlandse directie had.
Men voegde er aan toe dat het project weinig kans van slagen had aangezien de Britse regering al opdracht had gegeven een stoorzender in te zetten. In werkelijkheid werd van af land uitgezonden en bleek het om een grap te gaan om de vele fans van de zeezenders niet alleen mooie kerstdagen 1970 te bezorgen, maar ook om ze warm te houden voor offshore radio die vervolgens tot in de jaren negentig van de vorige eeuw was te horen.
Altijd gedacht dat Capital de voorloper geweest was van het Engelse Capital radio uit Londen, neen dus blijkt te kloppen dat de initiatiefnemers eerder IBS was een Canadees bedrijf dat grootse plannen had maar ….weinig geld !