Vorige week mijmerde ik over 1972 en het tv-programma ‘Hadimassa’. Wees nu eerlijk bij de vraag wat er naar boven komt bij de woorden: ‘Het is uit het leven gegrepen’? De basis van de hele uitzending. De NCRV had in dezelfde periode het programma ‘Farce Majeur’ op Nederland 2, waarin met de nodige kwinkslagen de politiek en de maatschappij aan de tand werden gevoeld.
In een vroeg interview, nadat de serie voor het eerst werd uitgezonden, stelde tekstschrijver Alexander Pola: “Het programma is niet links en niet rechts. Het is modern, kun je beter zeggen. Maar het is beslist niet beperkt, zoals gesuggereerd werd omdat er geen vrouwen in meedoen.” Vraagje: Kijk je af en toe zelf niet eens naar een fragment op het internet?
Als ik heden ten dage een aflevering van de serie ‘De Versierders’, met Roger Moore en Tony Curtis in de hoofdrollen, – nog vaak uitgezonden op de diverse satellietkanalen – , terugzie dan begrijp ik niet dat ik er ooit wat aan heb gevonden. Heel gemaakte Britse humor met quasi stuntelig acteerwerk.
Daarentegen was dé absolute topper qua Nederlandse producties was in 1972 zonder meer ‘De Kleine Waarheid’, met Willeke Alberti. Op 26 december 1971 werd de eerste aflevering uitgezonden en liefst 26 weken volgde een groot deel van het Nederlandse volk de – wat nog steeds wordt gezegd, mooiste dramaserie ooit.
Het script verhaalde het leven van Marleen Spaargaren, een meisje dat in Amsterdam werd geboren en opgroeide in een burgerman gezin. Al vanaf haar jeugd probeerde ze aan het burgerlijke te ontsnappen, en kwam daardoor regelmatig in conflict met haar vader. Jacobus Spaargaren was ambtenaar bij de Stadsbank van Lening, en was als de dood dat hij niet voor vol werd aangezien door de buurt.
Marleen ontvluchtte haar ouderlijk huis al op jonge leeftijd. Toen haar vader overleed nam ze de zorg op zich voor haar broer Eppo, die meer aandacht nodig had dan een gemiddeld kind van zijn leeftijd. Het verhaal gaf een goed beeld van het leven van de ‘gewone’ Amsterdammer aan het einde van de negentiende eeuw. De serie was gebaseerd op het gelijknamige boek van Jan Mens.
Middenin de week van het jaar 1972 keken horden kijkers naar het programma ‘Mik’ op de KRO televisie. Dorps amusement waarin de hoofdrollen waren weggelegd voor Gait Jan Kruutmoes en Drika. Humor en zang met een ‘Veluwe’ accent. Oorspronkelijk bedacht voor de radio als ‘De Boertjes van Buuten’. ‘Gait Jan Kruutmoes’ was Kees Schilperoort, terwijl Annie Palmen de rol van ‘Drika’ voor haar rekening nam.
Een ander hoofdpersonage was ‘Lubbert van Gortel’, neergezet werd door Henk Jansen van Galen. Daarnaast waren er ook nog André Carell, Piet Eikel en Pierre van Ostade. Liefst 125 afleveringen werden gemaakt. Kees Schilperoort kennen we ook van het bij de KRO erg populaire radioprogramma ‘Raden maar’. Later kwam het bij Veronica terecht, waar het onder wisselende namen werd gecontinueerd.
