In september 1964 werd voor het eerst in twee jaar weer een radio- en televisiebeurs in Londen gehouden, net zoals jarenlang in Nederland de Firato plaatsvond in Amsterdam. Telkens met als doel luisteraars en kijkers de allernieuwste snufjes te tonen en ze te kneden tot aankoop. Tassen vol folders werden thuis tot in het detail bestudeerd. Misschien was er wel budget beschikbaar om iets aan te schaffen?
Op de schaal
Op de beurs in de Britse hoofdstad sprongen de prominente plaatsen van de commerciële radiostations Luxembourg en Caroline er meteen uit. Ze hadden duidelijk het hart van de luisteraars veroverd ten nadele van staatsomroep BBC. De radio-industrie omarmde er de nieuwe ontwikkelingen. Hun verwachtingen waren heel hoopvol. Dat was onder andere te merken aan het aanbod kleine zendertjes die te koop werden aangeboden.
Er immers van uitgegaan dat er spoedig ruimte zou zijn voor commerciële radiostations op lokaal niveau. Het zou echter nog tot in 1973 duren vooraleer het eerste commerciële radiostation actief werd in Engeland.
Te bewonderen waren ook nieuwe transistorradio’s met op de schaal de namen van Radio Caroline en Radio Luxemburg (foto), vaak nog voorzien van een rode streep. Eén toestel werd zelfs onder de naam ‘Radio Luxemburg’ verkocht. Omdat de BBC de hete adem van de commerciële spelers in de nek voelde, werd tijdens de beurs bekend dat men het aantal zenduren wilde uitbreiden.
Radio met fotocamera
Op de beurs waren ook heel wat technische ontwikkelingen te zien. De eerste wereldontvangers die gebruik maakten van slechts 16 transistoren werden gepresenteerd. Ze waren ook nog eens veel goedkoper geworden. Er werden ook zeer speciale producten tentoongesteld. Zo was er een transistorradio met luipaardvel, die liefst 1300 gulden (19.500 BEF in 1964) kostte. Zonder was het toestel te koop voor 192 gulden (3.150 BEF).
Te zien was ook dat Kodak en GEC gingen samenwerken: een transistorradio waarmee ook kleurenfoto’s konden worden gemaakt. Het toestel was dermate klein dat het zonder problemen in een dameshandtasje kon worden meegenomen. De Transistomatic (foto’s) was te koop voor 210 gulden (3.100 BEF). De GEC Transistomatic zag er uit als een vrij gewone jaren zestig transistorradio, maar er waren afwijkingen.
Rechts van de grote afstemknop zat een lens die leek op een kleinere wijzerplaat, bevestigd aan een Instamatic 126 filmcassettecamera. Die camera was slim geïntegreerd in de ontvanger, zodat swingende jonge hippe mensen hun muzikale entertainment mee konden nemen. Waar ze ook heen gingen, foto’s nemen was mogelijk.
Het toestel was een 7-transistor, met ontvangst voor midden en lange golf. De MW-band was in tweeën gesplitst, aangeduid als MW Zwart en MW Rood, terwijl het bereik van de lange golf op de wijzerplaat blauw gecodeerd was. Maar de Transistomatic was niet de enige gecombineerde radiocamera en ook niet de eerste. Die eer lijkt weggelegd voor de Amerikaanse Air King, daterend uit het begin van de jaren ’50 (foto’s).
Dit werkelijk bizarre en uiterst zeldzame ontwerp koppelde een rolfilmcamera met een draagbare klepradio, ondergebracht in een houten kist, bedekt met nepslangenleder. Mogelijk zijn er nog meer combi-toestellen bedacht. Als dit zo was dan lijken ze te zijn gekomen en vrijwel spoorloos ook weer verdwenen. Duidelijk is dat dit soort samensmeltingen nooit echt van de grond zijn gekomen. (DP)
