Cieltje Van Achter is als nieuwe minister van Media een onbeschreven blad

De Schaarbeekse Cieltje Van Achter (N-VA) legt vandaag de eed af als minister van Brussel en Media in de Vlaamse regering. Dat betekent dus dat de bevoegdheid Media al voor de derde opeenvolgende keer terechtkomt bij de ‘verplichte Brusselaar’ in de regering. Met andere woorden: bij de overschot.

Haar naam was zonder twijfel een verrassing, want louter rekenkundig werd er van uitgegaan dat Vooruit in de nieuwe Vlaamse regering de wettelijk voorziene Brusselaar zou leveren. De naam van Hannelore Goeman leek voor sommige politieke waarnemers al vanzelfsprekend. Maar blijkbaar opteerde Vooruit-voorzitter Conner Rousseau liever voor het voorzitterschap van het Vlaams Parlement, waardoor het alsnog aan de N-VA toekwam om de verplichte Brusselaar in de regering aan te duiden.

Cieltje van Achter werd op 11 januari 1979 geboren in Asse en groeide op in Halle. Ze heeft een diploma Rechten en studeerde ook Ontwikkelingssamenwerking in Bologna en Internationale Politiek in Washington. Ze was na haar studies eerst enkele jaren advocaat in Brussel, maar stapte dan over naar het Vlaamse departement ‘Internationaal Vlaanderen’. Van Achter is gehuwd met Karel Bourgeois, zoon van N-VA-stichter Geert Bourgeois. Het was haar schoonvader die haar overhaalde om bij de verkiezingen in 2014 op te komen voor het Brussels Parlement. Ook in 2019 en 2024 werd ze verkozen.

Voor haar Brusselse bevoegdheid beschikt Van Achter ongetwijfeld over sterke adelbrieven, al heeft ze die niet voor de bevoegdheid Media. Of het moet zijn dat ook haar schoonvader al eens Vlaams minister van Media was tussen 2004 en 2008 (Geert Bourgeois nam ontslag als minister op negen maanden voor de verkiezingen van 2009, toen het tot een politieke breuk kwam in het toenmalige kartel CD&V-N-VA).

Als minister van Media liet Bourgeois geen onuitwisbare indruk. Hij was de man die het Vlaams Commissariaat voor de Media omvormde tot de Vlaamse Regulator voor de Media, al ging dat in feite om de omzetting van een Europese richtlijn. Bourgeois slaagde er toen wel in om de al vijftien (!) jaar aanslepende frequentieoorlog (op de FM-band) tussen Vlaanderen en Wallonië enigszins te beslechten, dankzij een tactisch chantagespelletje met de Walen. Bourgeois verplichtte voorts Belgische en Nederlandstalige quota op de VRT-radio’s, maar ontsloeg anderzijds (in 2006) Tony Mary als topman van de VRT, een complex verhaal waarover de meningen wellicht eeuwig zullen blijven uiteenlopen.

Dat Media bij de verdeling van de postjes opnieuw bij de restjes bleef liggen – zo gebeurde het ook bij Sven Gatz (2014) en Benjamin Dalle (2019) – is niet echt goed nieuws voor de drie grote Vlaamse omroepen, VRT, DPG Media en Play Media. Die hadden eerder in een gezamenlijk memorandum aan de Vlaamse partijen opgeroepen om de bevoegdheden Innovatie en Media in één portefeuille te steken. Maar het lucratieve subsidiepotje van Innovatie houdt de nieuwe minister-president Matthias Diependaele (N-VA) mooi bij zichzelf.

Als nieuwe Vlaamse minister van Media start Cieltje Van Achter dus als een onbeschreven blad en wordt het afwachten hoe ze zich in dat domein zal profileren. Het wordt in de eerste plaats uitkijken wie op haar kabinet de mediadossiers zal mogen behartigen. Op gebied van radio is het vooral afwachten wat de administratie Media uiteindelijk zal bakken van het digitale frequentieplan, dat noodzakelijk is om alle lokale radio’s een volwaardige toegang tot DAB+ te kunnen geven, in plaats van de huidige halfbakken testoperaties per provincie.

Mediagewijs zal de meeste aandacht echter gaan naar wat ze met de VRT in petto heeft. Uit het Vlaamse regeerakkoord blijkt alvast dat die zich minder ‘commercieel’ zal moeten gedragen, maar dat de omroep wel extra middelen krijgt om haar ‘publieke opdracht’ uit te kunnen voeren.

---