Begin deze zomer werd ex-radiopresentator Bart D.R., bekend van Play Nostalgie, MNM en Radio 1, gearresteerd na een melding van zijn echtgenote, VRT-journaliste A., dat ze op de harde schijven van haar man beelden van seksueel misbruik van minderjarigen had ontdekt. Dat berichtte Humo deze ochtend en het nieuws werd al snel voorpaginanieuws bij alle grote Vlaamse kranten.
Heel kort over de zaak zelf: de politie nam de computer en telefoon van D.R. in beslag. Hij mocht na 48 uur cel vrij, maar mag geen internet gebruiken. Hij werd officieel in verdenking gesteld voor bezit van strafbaar beeldmateriaal.
Zowel Play Nostalgie, zijn laatste werkgever, als hogeschool Thomas More, waar hij al enkele jaren radio doceerde, verbraken onmiddellijk de samenwerking. Het parket geeft geen details “om de sereniteit van het onderzoek te bewaren”. Zowel D.R. als zijn vrouw, die intussen de scheiding heeft aangevraagd, reageren niet publiek op de zaak.
Disclaimer
Hier bij RadioVisie kregen we, overigens al midden juli, de eerste (anonieme) tips over deze delicate zaak binnen. Potentieel explosief materiaal, maar U moet begrijpen dat wij, met ons stilaan ouder wordend vrijwilligerslegioen, niet echt bij machte zijn om dit soort persoonsgebonden gerechtelijke zaken grondig en professioneel uit te spitten. Eerlijk? We zaten dus eigenlijk gewoon te wachten tot een ander, hiervoor beter gewapend, mediakanaal de eerste stap zou zetten. We wisten dat het vroeg of laat toch zou gebeuren.
Ook in de zaak Sven Pichal hielden we ons steeds bewust op de vlakte en dat zal nu niet anders zijn. RadioVisie moet over radio gaan in al zijn facetten, daar voelen we ons in thuis, maar wij zijn geen specialisten in gerechtelijk nieuws.
Wat niet wegneemt dat, met ‘dank’ aan Google, onze eigen website deze ochtend en voormiddag letterlijk ontplofte, onmiddellijk nadat Humo en HLN de eerste berichten brachten. De nationale media vermelden namelijk geen volledige naam, zoals de Code van de Raad voor de Journalistiek dat voorschrijft (en zoals ook wij hierboven dat vandaag bewust niet doen). Bovendien is D.R. strikt genomen geen echt grote ‘Bekende Vlaming’. De deejay stond trouwens radiogewijs al maandenlang min of meer op een zijspoor bij Play Nostalgie, want hij werkte enkel nog achter de schermen.
Intussen weet half Vlaanderen echter wel over wie het gaat, want wie vanochtend gewoon even googelde op de combinatie van “Bart”, “Play Nostalgie” en “MNM”, de drie gegevens die de andere media wél openbaren, dan kwam RadioVisie automatisch als eerste bron in beeld, met drie oudere – zuiver radiogerelateerde – berichten over de deejay in kwestie. Tja, zo zijn de mensen dus: iedereen wil dan onmiddellijk die naam weten (én die van zijn vrouw). Tinternet op zijn best dus.
Trial by media
Voor de betrokken radiostations, als voormalige werkgevers, dreigt echter imagoschade voor langere tijd, ook al zijn ze er zelf op geen enkele manier bij betrokken. Het zoveelste ‘trial by media’, aangewakkerd door clicks, lijkt al in de maak.
Waarbij de mediakanalen van DPG Media niet zullen treuzelen om er telkens Play Nostalgie en MNM vlotjes mee door te sleuren. Omgekeerd zal Mediahuis niet treuzelen om de vermelding van Play Nostalgie in deze zorgvuldig te minimaliseren, net zoals de VRT dat met MNM zal doen. DPG Media brengt bij het artikel nadrukkelijk een (lege) studiofoto van Play Nostalgie, terwijl Mediahuis illustreert met een neutrale studiofoto en VRT NWS een geblurde foto van de deejay geeft (bij Play Nostalgie) .
In het algemeen worden mediamakers en publieke figuren die iets verwerpelijk uitsteken – van #metoo tot echte strafbare feiten – voor eenzelfde vergrijp door de media altijd met een veel sterker vergrootglas aangepakt dan de ‘onbekende Vlaming’. Dat hebben de zaken rond o.m. Bart De Pauw en Sven Pichal ons wel uitgebreid geleerd. De radio deelde al vaker mee in de brokken, denk aan de affaires rond Peter Van de Veire, Sean Dhondt en Stan Van Samang, hoewel die juridisch zelfs niks mispeuterden. We kunnen ook in een dieper verleden graven, denk maar aan Walter Capiau, Jos Ghysen of – wie kent ‘m nog? – Wanne Synnave.
Ook in deze nieuwe zaak dreigen echter weer een boel levens om zeep te worden geholpen. Probeer dat in het achterhoofd te houden als u klikt.
Om eerlijk te zijn is de mediawereld zichzelf aan het uitschakelen met ongeziene afvlakking in een op clicks georiënteerde strategie om zichzelf levend te houden. Dat deze zaken er geen deugd aan doen, zoveel is zeker. Misschien eens terugkeren naar de essentie, ook op auditief vlak? Dit werkt gewoon niet op de lange termijn. En schandalen als deze helpen de zaak niet vooruit. Ze leeft van ’tabbloidpubliek’, en niet meer van de toegewijde luisteraar.