RadioVisie

  • .
    .

Toen Radio een Visie kreeg – 23

Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag. 

Kikkerbillen eten in een kasteel

Het hoeft dan ook geen betoog dat Frans, Johan en Jean-Luc het snel eens waren om nog maar één enkel blad uit te geven. Ook zou de lastige naamcombinatie Free Radio Promotion/Free Radio Campaign voor Vlaanderen worden vervangen door VVVR-België. Verder zou de Nederlandse afdeling stoppen met de aan ‘Hitmemories’ toegevoegde pagina’s en zou ‘Baffle’ het enige verenigingsblad voor àlle leden worden.

‘Baffle Speciaal’, vier pagina’s dun, werd verstuurd in maart 1975, met daarin het heugelijke nieuws van de fusie. De FRP/FRC werd officieel opgeheven op 8 maart 1975, dezelfde dag werd de VVVR-België geboren. De leden/lezers reageerden enthousiast. In de maand mei verscheen een extra dikke (14 pagina’s), reguliere uitgave. ‘Baffle 3’ kreeg meteen een nieuwe layout mee. Al bleven de mogelijkheden, door het gebruik van de stenciltechniek, uiterst beperkt.

De nieuwigheid beperkte zich hoofdzakelijk tot de voorpagina, waar nu een echte ‘kop’ stond: de titel ‘Baffle’ in grote letters en er was een logo ontworpen. Jean-Luc had z’n inspiratie gezocht bij de ex-zeezender Radio Scotland. Als hobbytekenaar had hij de VVVR-versie op een uur klaar.

Traditie in ere herstellen

‘Baffle’ was vooral dikker geworden omdat er nu twee redacties waren samengevoegd. In het nieuwe nummer stonden hele aardige stukken over Radio Télé Luxembourg, AFN, Radio Andorra, Radio Nova Internationaal en DX-ing. Het spannendste nieuws was opgespaard voor de laatste pagina. Eindelijk was er rechtstreeks contact geweest tussen de VVVR en het Spaanse hoofdkwartier van Radio Mi Amigo. Dat had geresulteerd in een bezoek van Frans en Jean-Luc aan Playa de Aro (foto). En er was niet enkel gepraat met de deejays, er waren ook afspraken gemaakt met Sylvain Tack en met programmaleider Joop Verhoof.

Deze laatste wilde een aloude Veronica-traditie verder zetten door op Tweede Pinksterdag een ‘Top 100 Aller Tijden’ uit te zenden. Maar het plan was nogal laattijdig bedacht en het Mi Amigo-team in Spanje was te klein om de verwachte stapel van duizenden briefkaarten te verwerken. Verhoof deed daarom beroep op de VVVR. Het gevolg was alweer een extra uitgave van het verenigingsblad. ‘Baffle Express’ ging de deur uit….

De ‘vlucht’ naar Spanje


De Spaanse reis naar Playa de Aro, het toevluchtsoord en de nieuwe uitvalsbasis van Radio Radio bezorgde de VVVR een nieuwe boost. Het was april 1975 en voor beide organisaties nauwelijks een beter moment voor een eerste ontmoeting. De VVVR had na een hele lange voorgeschiedenis eindelijk haar definitieve structuur gevonden en ook bij Radio Mi Amigo vielen de puzzelstukjes langzaam weer op hun plooi.

In de zomer van 1974 nog van plan om ook te stoppen met uitzenden, net zoals de collega’s van Radio Atlantis, Radio Noordzee Internationaal en Radio Veronica, had eigenaar Sylvain Tack te elfder ure beslist om toch de Nederlandse anti-zeezenderwet naast zich neer te leggen. Wat hij gehoopt had, gebeurde. Het in de lucht blijven van Radio Mi Amigo bleek het station een gigantische (pers)publiciteit te bezorgen en vele honderdduizenden extra luisteraars.

Een moedige beslissing, weliswaar met een veel te korte voorbereiding. Behalve een Spaans postadres was er helemaal niks deftig gepland. Vanaf het ogenblik dat er in Nederland geen programma’s meer konden opgenomen worden, verhuisden de studio’s naar een boerderijtje in het Vlaamse Opbrakel, waar in het grootste geheim werd gewerkt.

Opgepakt in Opbrakel

Toen de Belgische justitie er in februari 1975 binnenviel, waren de studio’s in Spanje net klaar. Sylvain Tack was ter elfder ure nog net uit België kunnen ontkomen, Peter Van Dam en zijn toenmalige vriendin Lieve hadden minder geluk en werden opgepakt. Maar uiteindelijk belandde het duo enkele weken later alsnog op de flanken van de Mas Nou, waar vier radiostudio’s een plekje hadden gekregen in de villa van een vriend van Tack. 


Na de lange, moeilijke en vooral illegale periode in Vlaanderen en de daaropvolgende winter waardoor er nauwelijks toerisme was naar de Costa Brava, snakten de radiomakers naar contact met het thuisland. Interactie met het publiek waarvoor je uitzendt, is van levensbelang en dat hadden Bert Bennett, Stan Haag, Joop Verhoof en Peter Van Dam nauwelijks gehad. Ze konden hun eigen radiostation zelfs niet beluisteren.

Kortom, de VVVR werd met open armen ontvangen in Playa de Aro. De vereniging mocht zich in alle shows uitgebreid voorstellen en met programmaleider Joop Verhoof werd afgesproken dat regelmatig de VVVR-promotiespot zou gedraaid worden. De opname, zo’n veertig seconden lang, was gemaakt door Jaak Vandenbroek, een vriend van Frans, en klonk vrij professioneel. Er werd in opgeroepen om lid te worden van de VVVR. Wie een brief stuurde naar één van de adressen, kreeg naast een proefnummer van ‘Baffle’, ook extra tekst en uitleg over de bedoeling van de vereniging.

Kikkerbillen met Sylvain

Hoogtepunt van de reis was een ontmoeting en een etentje met Sylvain Tack in een duur restaurant. Champagne, kikkerbillen en paella werden opgediend in een oud kasteel, feëriek verlicht door toortsen. De Belgische ondernemer wist hoe hij mensen moest imponeren. Hij stelde de VVVR gelijk een deal voor. Er was net Mi Amigo promotiemateriaal geproduceerd; sleutelhangers en halskettingen. Die mocht de vereniging een tijdlang in exclusiviteit verkopen om de clubkas te spekken.

Een leuke opsteker en alhoewel Tack niet negatief reageerde op de uitspraak van Jean-Luc en Frans dat de VVVR wel achter Mi Amigo stond, maar toch niet mocht worden gezien als dé fanclub van het station, zou later blijken dat de man daar toch minder gelukkig om was. Wel zette hij samen met Joop Verhoof het sein op groen voor een onmiddellijke samenwerking in verband met de geplande uitzending van de ‘Top 100 Aller Tijden’ op Tweede Pinksterdag. (JLB)

° Volgende aflevering op 10 december.


Populair bij RadioVisie
Don`t copy text!