Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag.
Met de hulp van de pastoor
Pastoors in kleine dorpen waren vijftig jaar geleden nauwelijks uit het lokale verenigingsleven weg te denken. Het was dan ook niet ongebruikelijk dat zij over ‘drukfaciliteiten’ beschikten, dan wel toegang konden forceren tot organisaties en lieden die over interessante druktechnieken beschikten. Het kwam goed uit dat de Geluwse pastoor een ruimdenkend en snel handelend persoon was.
Maar misschien had het ook te maken met zijn liefde voor muziek en Radio Veronica… En zo werd Pastoor Billiet een extra medewerker en de eerste, echte drukker van de FRP! Na twee bij Barco en Tyber gefotokopieerde edities van Newscaster, kon nummertje 4 eindelijk gebruik maken van een stencilmachine. Qua layout was dat soort drukwerk, door de technische beperking van het apparaat, vrij eentonig. Er was enkel tekst mogelijk, maar het multipliceren ging snel en pastoor Billiet stelde het papier gratis ter beschikking.
En hij deed er nog eens tweehonderd grote enveloppen bovenop om het tijdschriftje te versturen. Dat de lokale Chiro een paar weken later op zoek moest naar exact hetzelfde aantal omslagen om het eigen verenigingsblad te versturen, was toen niet het probleem van de FRP.
Behoorlijke inhoud
Newscaster 4 ging over de periode oktober – november 1974 en zag er – naar de normen van weleer – vrij behoorlijk uit. Een sobere lay-out, netjes gestencild over tien volle pagina’s. Het eerste echte artikel was de publicatie van ‘Het verdrag van Straatsburg’. Op 18 december 1962 was die wet in België reeds aangenomen om te voorkomen dat privé personen een radiostation zouden kunnen beginnen zonder eerst via de overheid te passeren.
Op dit verdrag baseerden de meeste West-Europese landen zich om hun inwoners te verbieden aan zeezenders mee te werken. Met als resultaat dat achtereenvolgens ook de Scandinavische, de Britse en de Nederlandse zeezenders het voor bekeken hielden. Een belangrijk verdrag dus. De FRP publiceerde de integrale tekst voor het eerst in het Nederlands, in een radiomagazine.
Newscaster 4 bracht ook een prima artikel over Radio Benelux (zie aparte bladzijde 4 onderaan), een mislukt Belgisch zeezenderproject dat vanaf de MV Peace zou gaan uitzenden en dat werd gefinancierd door meubelgigant en miljonair Vermeer Thijs, ook bekend van zijn ‘Hof van Westerlo’ en z’n zingende zonen Marc & François Vermeer. Jingles waren er al, deejays ook. Bart van der Laar, Luk Van Kapellen en Victor Van Reijn waren aangetrokken. Het project werd geleid door Erik Marijsse, de grote man achter het blad Hitorama over de Vlaamse muziek. Maar het radiofeest ging niet door. Newscaster legde één en ander uit.
Derde belangrijk verhaal was dit over de terugkeer van Radio Atlantis. Gestopt op 31 augustus 1974 met uitzenden vanaf de MV Jeanine, probeerde men een comeback te forceren vanaf Gunfleet Tower, een kleine oorlogstoren in de monding van de Thames, bedoeld om vijandelijke Duitse vliegtuigen neer te halen tijdens de Tweede Wereldbrand. Er zou enkel met programmabanden worden gewerkt die voor een deel werden opgenomen bij… Pierre Deseyn. Ooit de drijvende kracht achter de Free Radio Campaign België, later omgedoopt in Commercial Radio Organisation en uitgever van de originele Vlaamse Newscaster…. Cirkels zijn bijna altijd rond.
Abonnementsgeld
Voor al deze artikelen en heel veel kort nieuws, verspreid over diverse rubrieken, betaalden de leden van de FRP alweer niks. Maar het zou de laatste keer zijn. Besloten was immers om het blad nu wel regelmatig uit te brengen. Een tweemaandelijkse frequentie moest haalbaar zijn, goed voor zes edities per jaar. Wie Newscaster in het vervolg nog in de bus wilde krijgen, moest tegen 1 januari 1975, de som van 75 BEF betalen. Onmiddellijk storten kon, of eerst aanmelden via een bonnetje dat uit Newscaster 4 kon worden geknipt, was ook in orde.
Intussen was ook een nieuwe manier bedacht om aan extra leden te komen, of op z’n minst om in radio geïnteresseerde medemensen op te sporen. Het is al eindeloos herhaald, maar de FRP-redactie bestond enkel uit hele enthousiaste fans van de radio, gedreven door idealisme, zeker getalenteerd, maar zonder geld. Het bleef dus een probleem om het bestaan van de vereniging bekend te maken bij een ruim publiek. Het was immers nog steeds 1974. Een tijd zonder internet, zonder vrije radio, zonder computers, gsm… Een periode met veel grenzen, obstakels, regeltjes en vooral de ‘Zij-zijn-groot-en-ik-is-klein’ mentaliteit. Maar een gezonde portie creativiteit had al vaker voor halve wonderen gezorgd.
° Volgende aflevering op 1 oktober
