De man die Vlaanderen over… Vlaamse muziek leerde lezen
‘Mi Amigo 50′, de reünie van oud-medewerkers van de legendarische zeezender, die tijdens het laatste weekend van de maand juni plaatsvond, was hét ideale moment om te praten met de deejays van toen, de technici van weleer, maar ook met de mensen die ooit deel uitmaakten van het grote gebeuren achter de schermen. Bert Ree zette ook Erik Marijsse voor zijn microfoon en liet hem vertellen over de Vlaamse showbizz, de start van de Vlaamse muziekbladen en uiteraard over Sylvain Tack.
Journalist en zanger Erik Marijsse vertelt over zijn deel in de geschiedenis van de Vlaamse ‘zeezenderij’. Als correspondent voor diverse kranten, stelde hij begin jaren 70 vast dat er geen enkel tijdschrift – die naam waardig – op de markt was over en voor de Vlaamse showbusiness. Hij bedenkt ‘Hitorama’, oorspronkelijk op krantenpapier gedrukt, maar al snel wordt overgestapt op magazine formaat. Eén van de eerste adverteerders is… Suzy wafels, een product van Sylvain Tack.
Begin 1973 gaat Sylvain Tack van start met een eigen muziek- en jeugdblad ‘Joepie’. Hoofdzakelijk met de bedoeling om meer aandacht te kunnen besteden aan de artiesten uit zijn eigen stal. Guido Van Liefferinghe wordt als hoofdredacteur aangesteld en is daarvoor weggehaald bij de krant Het Laatste Nieuws. De start van Radio Atlantis op 15 juli 1973, heeft een enorme impact op die Vlaamse showbusiness. Die boomt als nooit tevoren, adverteerders Joepie en Suzy worden via de nieuwe zeezender heel bekend.
In september 73 staat ’More than sympathy’ van ene Ignace heel hoog in de ‘Top 40’ van Atlantis. Voor manager Erik Marijsse hét signaal om de carrière van zijn poulain verder uit te bouwen in het buitenland. Hij krijgt hulp van Radio Mi Amigo die van start is gegaan op 1 januari 1974. Het station zendt de ‘Joepie Top 50’ uit. ‘Hitorama’ publiceert de ‘Top 40’ van Radio Atlantis. De twee Vlaamse zeezenders hebben elk hun eigen spreekbuis via een blad. Dit verandert in juni 1974 wanneer ‘Joepie’ wordt verkocht aan de uitgever van ‘Hitorama’ en de redactie van beide bladen in handen komt van de Joepie-redactie.
Jingles van Radio Benelux met Ignace
In diezelfde periode is er sprake van een derde Vlaamse zeezender: Radio Benelux, een initiatief van de familie Vermeer-Thijs, eigenaars van het Hof van Westerlo. Ignace zorgt voor de jingles. Maar het station gaat nooit van start. Het plan om het zendschip van de Voice of Peace te huren, gaat niet door. Eigenaar Abie Nathan heeft ter elfder ure voldoende geld gevonden om zijn eigen project te beginnen in de Middellandse zee. Het zendschip vertrekt richting Israël.
Inbeslagnames bij Radio Atlantis en Mi Amigo
Medewerking aan zeezenders wordt vanaf 1 september 1974 ook in Nederland verboden, in België is dit reeds sinds 1962 het geval. Heel even probeert Radio Atlantis een comeback in december 1974. Er wordt een studio en zendapparatuur naar Gunfleet Tower (foto) gebracht. Een verlaten vuurtoren, zes mijl voor de kust van Frinton-on-Sea (Essex), helemaal op het noordpunt van Gunfleet Sands. Helaas blijkt het bouwwerk binnen de territoriale water te liggen, een inbeslagname volgt.
Playa de Aro
Twee maand later, het is inmiddels februari 1975, valt de Belgische Bewakings- en Opsporingsbrigade – kortweg BOB – binnen in een hoeve in Brakel waar in het grootste geheim programma’s voor Radio Mi Amigo worden opgenomen. Hét sein voor het team om uit te wijken naar Spanje. Sylvain heeft er een villa en heel veel kennissen. Dat helpt.
Onder invloed van Will Tura was Erik Marysse beginnen te zingen. Hij bezoekt Mi Amigo in Playa de Aro en krijgt er de vraag van Sylvain Tack of hij een plaatje wil maken over het badplaatsje aan de Costa Brava. Korte tijd daarop is de single ‘Playa de Aro’, zowel in het Spaans als in het Nederlands te horen op de zender. Voor de gelegenheid heeft Erik de Griekse Y in zijn naam vervangen door een IJ. Als zanger gaat hij door het leven als Erik Marijsse.
Hij wordt ereburger van Playa de Aro en van Dentergem, het plaatsje waar Walter Galle ooit programma’s opnam (1976-1977) voor de ‘Vereniging voor Vrije Radio’ (nu RadioVisie), die bijna drie jaar lang, op de zondagnamiddag, bij Radio Mi Amigo werden uitgezonden.
Vedettenalbum en Poëzie Willy Sommers
Nieuwe publicaties van Erik Marysse die via Radio Mi Amigo worden aangekondigd zijn onder andere een vedettenalbum en ‘Poëzie Willy Sommers’. In de jaren 80 start hij een nieuw tijdschrift. In België is het vrije radio fenomeen losgebarsten. Een blad dat erover schrijft lijkt hem een flinke steun. ‘Vrije Radio Revue’ verschijnt, tegelijk is Erik ook wekelijks te horen bij Radio Carolientje in Bredene. Begin jaren 90 zet hij ook zijn schouders onder het blad ‘Music Leader’.
Sylvain Tack in Oostende
In het begin van deze eeuw ontmoet Erik heel regelmatig Sylvain Tack in de bibliotheek van Oostende. Sylvain heeft een vriendin in het naburige Mariakerke, maar het blijft niet duren. In 2006 verneemt Erik via zijn krant dat Sylvain is overleden en dezelfde dag begraven wordt in Oudenburg. Hij neemt de bus en is net op tijd voor de plechtigheid waarbij onder andere oud-deejays Bert Bennett en wijlen Norbert het woord voeren. Erik die straks 80 wordt, wil nu vooral nog uitzoeken hoe Sylvain in Oudenburg is terechtgekomen.
Tekst, foto’s en interview: Bert Ree
