Landpiraten, zeezenders, vrije radio… daar liggen een groot deel van mijn interesses en daardoor ook die van RadioVisie. Toen we in 1998 als dagelijkse mediakrant online gingen verschijnen, was het radiolandschap reeds totaal herschapen. Vrije radio was gelegaliseerd, commerciële zenders met landelijke dekking waren opgedoken.
Al was het aanbod veel groter geworden, toch bleef de aandacht voor het medium radio in het modale perscircuit pover, minimaal en zo goed als te verwaarlozen. Meer nog, terwijl er tal van trofeeën bestonden voor auteurs, acteurs, films en tv-programma’s moest de radiowereld het doen… zonder.
Op een redactievergadering in Geluwe ergens in 2003, de ruggengraat van RadioVisie werd toen gevormd door wijlen Guy Mampaey, Dirk Vanoirbeek en mezelf, besloten we in te grijpen. ‘De RadioPersoonlijkheid’ werd in het leven geroepen. We keken daarbij een heel klein beetje naar Nederland waar diverse organisaties garant stonden voor de Radioring(en), de Marconi Award en de NTR Radioprijs.
In 2003 was het zover, de lezers van RadioVisie kozen in vele categorieën hun favorieten. Toenmalig Minister van Media Marino Keulen werd de allereerste Vlaamse RadioPersoonlijkheid. Nadien volgden nog Greet op de Beeck, Wim Oosterlink en… drie keer na elkaar Peter Van de Veire. Daarnaast waren er tal van nevencategorieën voor onder andere de beste stem, beste programma, beste item, beste lokale radio, beste reclame…
Na zes edities hielden we ermee op. De belangstelling en aandacht in de sector en bij de luisteraars bleef onveranderd groot voor dit initiatief, maar de organisatie voor de uitreiking van de trofeeën bleek te belastend voor de redactie. De dagelijkse berichtgeving moest voorrang blijven krijgen op het organiseren van evenementen. Toch heeft toenmalig RV-medewerker Geert Vandevelde nog geprobeerd om een nieuw project, de Vlaamse Radiosterren te koppelen aan de jaarlijkse Vlaamse TV-Sterren. De praktische haalbaarheid bleek evenwel onoverkomelijk.
Enkel de eerste overhandiging van de ‘Oorkondes van bekwaamheid’ (2004) gebeurde zonder bijhorend (groot) feest. Daarna waren achtereenvolgens taverne Dick Martens (van wijlen Luc Degroot in Aalst), de Norderney (toen voor anker in Antwerpen), het Feestpaleis in Beervelde en het Wijnegem Shopping Center het decor van deze zeer druk bijgewoonde ‘radiofeesten’.
Als ministers Jan Jambon (Cultuur) en Benjamin Dalle (Media) de radiosector een even warm hart als jij en ik toedragen en nog snel, voor de verkiezingen, willen scoren, dan mogen ze mij gerust bellen. Dan wil ik er best over nadenken om deze mooie Vlaamse erkenning van talent opnieuw in ere te herstellen! Ik laat je weten wanneer hun telefoontjes of mails opduiken! (JLB)
