Radio Contact maakte vuist op televisie
Af en toe bots ik op een min of meer uitgewerkt stukje dat nooit gepubliceerd werd. Om wat voor reden dan ook. Soms uitgesteld omdat er al teveel nieuws was, omdat er nog aan de tekst moest worden gewerkt of omdat het artikel vergeten werd. Tijdens het opruimen en op orde brengen van de archieven – het is een taak die nooit ten einde is – vond ik een map terug met enkele (op een schrijfmachine getypte) verhalen met stukjes die nooit verschenen. Ik heb er eentje afgestoft… en ga daarmee diep terug in de tijd, naar het prille begin van de 80’s.
Door het relatieve gedoogbeleid in 1979 en 1980 van de overheid in Brussel vermenigvuldigen de vrije radio’s zich in sneltreinvaart. Terwijl de meeste initiatieven op puur amateurisme teerden, bekende Radio Contact meteen kleur. De strakke programmering, inclusief het Top 40-format waren professioneel. En dat wisten ze. Geen wonder dat de ambitieuze initiatiefnemers naar extra publiciteit zochten. Zo ook tijdens de spectaculaire tweede ‘fannacht’ op 20 september 1980.
Gedreven door nieuwsgierigheid en uit bewondering voor de anti-conformistische wijze van radio maken drumden liefst zevenduizend fans Vorst Nationaal, de hoofdstedelijke concerttempel, naar binnen. Uitkijkend naar de gezichten achter de presentatoren. De meesten stemmen waren inmiddels vertrouwd en bekend. Luc De Groot, Danny Debruyn, Ton Schipper, Rudi Van Vlaanderen en Ben van Praag hadden deels hun sporen al elders verdiend. Wiet Van Bever en een aantal minder bekende lokale talenten, volgden in hun kielzog.
De opmars van Radio Contact was ook een gouden zaak voor de Belgische muziekindustrie. Lio, Mino, Lou & The Hollywood Banana’s en vele anderen zagen hun bekendheid zienderogen stijgen. In ruil voor de nodige promotie werd één en ander geregeld en zo stonden ze allemaal op de affiche van het tweede concert van de vrije radio, waarvan de blauwe dolfijn het symbool was.
De show werd op gang getrapt met ‘Disco Special’ van Discothèque, en deed meteen het enthousiasme van de aanwezigen tot een eerste hoogtepunt stijgen. Wat aan iedereens aandacht ontsnapte waren de discreet opgestelde camera’s. De verrassing was algemeen toen bleek dat deze vedettenparade… ook op televisie, in kleur (!), via het tijdelijke en regionaal uitzendende Contact Télé, te zien was.
Een stunt van formaat die uiteraard de koppen van alle kranten haalde. Ook al omdat de aanwezigen in Vorst Nationaal een eerste voorzichtige vuist tegen de verouderde staatsomroepen maakten. Het verlangen naar commerciële media werd iets later een schreeuw die met de befaamde ‘Shownachten’ van Radio Maeva een vervolg kreeg.
Niet moeilijk als je weet dat dank zij de liberalen met oa. Annemie Neyts die miljoenen
franken pompten in Contact, terwijl de andere radio’s geen band mochten hebben met politieke partijen of firma’s, de dolfijn is dus niet per toeval van blauwe kleur……