Was het vroeger allemaal beter? Geen idee. Maar het was wél anders. Toen had je nog mensen die een probleem zagen en dachten: ‘laten we iets proberen‘. Tegenwoordig lost alles zichzelf op nog voor het zich echt aandiende. Je belt een helpdesk, je installeert een app, je krijgt een update, en er is AI met meer zelfvertrouwen dan een politicus in campagnetijd.
De ‘uitvinding’ van de gesproken RadioVisie
Soms zit ik op een regenachtige zondag te kijken naar mijn smartphone en denk ik: dit ding is slimmer dan ik. En dat is niet erg. Tot ik me herinner dat ik zelf ooit iets heb ‘uitgevonden’. Want uitvinders liepen toen gewoon op straat. Je had types die met een tandenborstel, een elastiekje en een leeg blik het Kanaal overstaken. Nu hebben we mensen die hun iPhone niet meer herkennen zonder hoesje.
We zijn gestopt met nadenken. Zelfs de domste koelkast doet dat nu voor ons. In 1978 ging dat anders. Wij van RadioVisie hadden een probleem. Ons maandblad liep te vaak achter de feiten aan. Tegen de tijd dat de abonnee ons blad onder ogen kreeg, was het nieuws al zo oud dat het direct naar het archief kon worden gebracht. Dus dachten we: ‘laten we iets verzinnen’. En dat deden we.
De RadioInfoon
We kochten twee antwoordapparaten van Telerep. Een kleinere fabrikant, maar eentje die oerdegelijke en onverslijtbare toestellen produceerde. En daarom ook niet lang bestond. Eén exemplaar plaatsen we in Geluwe, en tweede in Breda. Van vrijdagmiddag tot maandagmiddag kon iedereen bellen. En dan hoorde je een man die drie minuten lang deed alsof hij het Journaal las.
Maar dan veel flitsender, opgesmukt met jingles, fragmenten, en een muziekje. De magie van radio in een schoenendoos met een bandje erin. Het liep storm. De apparaten ratelden dag en nacht. Tot er een brief van Sabam kwam. ‘Er zat muziek in onze uitzendingen’, zeiden ze. Ja, een beetje. Een paar seconden, hooguit.
Maar Sabam rekent per noot. Dus moesten we stoppen met al te vrolijk doen. Daarna werd het nieuws redelijk ‘kaal’ voorgelezen. Af en toe een eigen jingle en een rechtenvrij muziekje. Collega Frans Schuurbiers en ikzelf deden de redactie. Rob Ronder (ex Mi Amigo en Atlantis) en wijlen Jaak vanden Broek lazen de berichten in.
We kopieerden de bandjes en wisselden die in Breda of in Geluwe uit. En het werkte. De ‘Gesproken RadioVisie’ was geboren. Drie minuten nieuws over Caroline, Cité, Delmare, Luxemburg, Mi Amigo… Allemaal in mono, allemaal even krakerig. Onderstaand bulletin werd in december 1979 opgenomen.
Ergens in 1980 stopten we ermee. Te arbeidsintensief. Want intussen was ook de vrije radio in België gestart en ook daar wilden we een rol in spelen. Daarna was het wachten op de toekomst. Computers, internet, podcasts. Mensen die nu praten over ‘content’, dus. Als ik onderstaande opname uit december 1979 opnieuw beluister, hoor ik het geruis, de fouten, het tikken van de band. En ik denk: ‘Wij waren echt slim toen, gewoon omdat we niks hadden’.
° Volgens ChatGPT gaat JLB al op 26 oktober opnieuw naar zee.
