Heel lang geleden schreven ze ‘cursiefjes’, tegenwoordig worden de auteurs ervan columnisten genoemd. Ze zijn het zout en de peper van vele publicaties. Ook RadioVisie heeft een traditie in het domein. Er zijn er (veel) minder dan weleer, maar daar heeft de komst van de sociale media veel, zo niet alles mee te maken. Maar het tij kan keren, zo kunnen we vanaf vandaag – met een zekere regelmaat – genieten van de stukjes van… De Vrije Radicaal. Het waarom van zijn engagement legt hij graag uit.
George Orwell (foto bovenaan) wist het al: ‘In a time of deceit, telling the truth is a revolutionary act.’ Omdat vrijdenkers steeds zeldzamer worden, ook door intimidatie, censuur en vervolging, is een gezonde dosis radicalisme noodzakelijk om te overleven. Als individu en als democratie. Zeker nu, in een samenleving die zich iets te hard voedt met voorgekauwde kost en vernauwde debatten die er dus geen zijn. Zie ook hoe een satirisch blad als Charlie Hebdo het speelveld van de vrije meningsuiting en de artistieke expressie zo breed mogelijk probeert te houden. Op scherpzinnige, uitgesproken, creatieve wijze, met het risico om zelf in het vizier te komen. Maar dat hoort erbij, tot op zekere hoogte.
De Vrije Radi(o)caal helpt Charlie – en iedereen die het vrije woord én de zoektocht naar waarheid genegen is, van onderzoeker tot klokkenluider – graag een handje. Provocerend waar het moet, balancerend waar het kan. Met focus op media en in het bijzonder radio, niet gespeend van enige humor of tragiek: het een hangt vaak samen met het andere. Terwijl mediakritiek al zeldzaam is, want ons kent ons in Klein Vlaanderen/België. Van Dale omschrijft ‘vrij’ als ‘onafhankelijk van de macht of wil van een ander, niet beperkt, onbelemmerd, los, ongedwongen, bestand tegen, ongevoelig voor’. Maar ‘vrij’ staat ook voor gratis: De Vrije Radi(o)caal houdt niet van betaalmuren, net als u.
Het woord ‘radicaal’ komt van het Latijnse ‘radix’, wat staat voor wortel. Verdere omschrijvingen: ‘ingrijpende hervormingen voorstaand, diep liggend, geheel en al, grondig, afdoende, progressief’. Terug naar de wortel dus, de essentie. Want als er te veel klokken links luiden, voelt De Vrije Radi(o)caal de behoefte om rechtser te gaan. En vice versa, van onder naar boven, tot voor/achterwaarts in de poes. Hoewel labeltjes als links & recht zo uitgehold zijn dat ze niks meer voorstellen. En we sowieso af moeten van al die labeltjes, die vooral verder doen verdelen en heersen. Heilige huisjes zijn dus weer wat minder veilig. En ongemakkelijke kwesties verdienen onze aandacht, in plaats van onze onverschilligheid. Ze doen ons nadenken. En ernaar handelen.
De Vrije Radi(o)caal kiest er bewust voor onder een pseudoniem te schrijven, zoals
bijvoorbeeld… George Orwell. Ook omdat velen liever op de pianist schieten, zich vergalopperend aan de vorm, de inhoudelijke argumenten negerend, selectief kommaneukend zonder oog voor het grotere plaatje. Tegelijk is de Vrije Radi(o)caal onafhankelijk, sprekend in eigen naam: Radiovisie is een verdienstelijk doorgeefluik dat het lef heeft om afwijkende, complexere opinies te brengen naar een breder publiek. Net zoals De Vrije Radi(o)caal zichzelf als doorgeefluik ziet van inspirerende dan wel confronterende inzichten. In de hoop dat anderen op hun beurt eruit halen wat er voor hen in zit. En er zo toch wat debat loskomt, liefst en vooral in het echte leven.
Niks is zwart-wit, al beweren sommige oneliners van wel: de nuancerende grijstinten zijn ontelbaar. Tot in de eeuwigheid, amen. Telt u toch even mee? Dan tellen wij alvast voor twee: alle beetjes helpen.
Je tweede bijdrage sloeg in elk geval al enkele juiste nagels op de kop, ben benieuwd naar meer ! En inderdaad dank aan Piet Geluk en Co ( ja we moesten pseudoniemen gebruiken zoals Orwell he 🙂 ) om ook stoute, afwijkende meningen tussen de PR-bijdragen te durven publiceren, zo wordt een publicatie over radio veel plezanter dan die radio zelf.