Eén van de vele mysterieuze radioprojecten die nooit werden gerealiseerd, dook voor het eerst op in de maand december 1975. In een aantal Nederlandse kranten werd gewag gemaakt van een nieuw zeezenderproject met de naam ‘Black Rose’.
‘Half’ Europa betrokken
Financiële ondersteuning was er van diverse aandeelhouders die met hun zwart geld geen weg meer wisten en alsnog een winstgevend project zochten. Bedrijven uit Nederland, België en Duitsland werden gemeld als sponsor dan wel als adverteerder.
De grootste sponsor was een in België gevestigd bedrijf dat gespecialiseerd was in import van Chinees porselein en andere producten uit het Verre Oosten. Men wilde voor zo’n 500.000 Zwitserse Franken reclamezendtijd kopen. Er werd gehoopt om medio 1976 actief te worden vanaf zee. Daarbij zou een ‘licht vaartuig’ van zo’n 1000 ton ingezet worden. Gedacht werd aan een ligplaats ter hoogte van de Nederlands-Belgische kust waarbij men gebruik zou maken van een zogenaamd paddenstoelenanker.
In het eerste bericht was ook te lezen dat het zendschip vermoedelijk in de nabijheid van de MV Mi Amigo, van Radio Caroline en Radio Mi Amigo, voor anker zou gaan. Deze opmerking was al genoeg reden om te twijfelen aan de informatie. Dat zendschip lag immers in internationale wateren voor de Britse kust. En dat was héél ver weg. Verder wist men te melden dat er 24 uur per etmaal gevarieerde muziekprogramma’s, aangevuld met onder meer toeristische informatie, zou worden uitgezonden. De frequentie moest gezocht worden in de beurt van Radio Mi Amigo.
Ook het Midden-Oosten doet mee
Op 22 december 1975 verscheen een soortgelijk bericht tegen in het Algemeen Dagblad, waarbij enkele facetten aan het verhaal werden toegevoegd. Zo was de 33-jarige Zeeuwse zakenman J. Toma de woordvoerder van Black Rose. Hij liet weten dat men zich ook zou richten op bedrijven in het Midden-Oosten. Er was daartoe een besloten vennootschap opgericht in het Liechtensteinse Vaduz. De organisatie had er al sinds 7 juli 1970 een kantoor.
Toma wist ook nog te melden dat er in 1976 een nieuw kantoor zou worden geopend in het Zeeuwse Cadzand. Ook dit riep alweer de nodige vragen op aangezien een bureau runnen voor een zeezender in Nederland volgens de wet een strafbaar zou zijn. Toma zelf woonde aan de Boulevard de Wieringen in Cadzand-Bad.
Ook het Vrije Volk, een krant die al decennia niet meer bestaat, bracht op 22 december 1975 een bericht. Alweer Toma beweerde dat hij samen met één van de voormalige eigenaars van de MEBO II, Erwin Meister, in Europa op zoek was naar beleggers. In dit artikel werd opnieuw een ligplaats bekend gemaakt: de internationale wateren voor de Spaanse kust, in de Golf van Biscaya ter hoogte van Bilbao. De middengolfzender zou een vermogen van 150 kW hebben. Het merendeel van de programma’s zou worden opgenomen in de studio van Meister in Zwitserland, waarna de banden via Bilbao naar de Black Rose zouden verscheept worden.
Rendement van 9 procent
Volgens Toma werd er met opzet was gewacht met de uitwerking van het project totdat het klimaat rond de zeezenders wat rustiger was geworden. In het artikel konden we ook nog lezen dat volgens onbevestigde berichten de vroegere eigenaren van Radio Veronica eveneens deel zouden nemen aan de financiering. In de akte van oprichting was vastgelegd dat beleggers op een minimale jaarlijkse rente van 9 procent konden rekenen. Er was een bankrekening geopend bij de Schweizerische Bankgesellschaft in Zwitserland.
Toma vertelde ook nog dat het runnen van een zeezender, na de invoering van de anti-zeezenderwet, over meer schijven diende te lopen. Toch bleef een commercieel radiostation tot in lengte van dagen aantrekkelijk. Dit zowel voor beleggers, luisteraars als voor de aandeelhouders en de sponsors. Over de bevoorrading maakte hij zich geen zorgen: “Vanuit Spanje en Ierland regelen wij het foerageren van het zendschip”.
Inmiddels was het 1976 geworden en daarmee bleken ook de plannen van Toma en de Black Rose definitief tot het verleden te behoren. Op zoek naar meer info, het internet en de vele zoekmachines zijn daarbij een geweldig hulpmiddel, kwam ik geen stap meer verder. Aan te nemen valt dus dat Toma en zijn plannen eerder een roep om aandacht waren dan dat het om een realistisch project zou gegaan zijn. Ik vraag mij ook af of de man ooit contact zocht met Meister, want vanuit Zürich is er nooit iets naar buiten gekomen over Black Rose.
Hans Knot
En er was in 1980 ook een volledig door RadioVisie zelf verzonnen verhaal over een links-activistische piratenzender die voor de Nederlandse kust zou gaan uitzenden.
Kan me nog herinneren dat er ook een bericht was dat er een zendschip voor de Nederlandse kust zou komen. Meen realisten 80 ofzo nooit meer iets van gehoord, zeker een of andere politieke partij.