Een uitstekend boek schrijven over een ‘kleine’ man, die al vanaf jonge leeftijd zeer actief was in heel veel takken. Dat kan enkel als de auteur de persoon in kwestie zelf kent of wanneer er zeer gedegen onderzoek werd gedaan en de juiste mensen werden aangesproken.
Nadat ik twee keer dit conceptboek las, verdeeld over twee periodes, kan ik stellen dat Marcel Bergen en Irma Clement zonder meer geslaagd zijn om een zo uitgebreid mogelijk beeld te schetsen van de op 20 maart 1997 overleden Joop Landré. De man droeg trouwens zelf bij aan deze publicatie over zijn leven door heel wat na te laten. In officiële documenten, in radio- en televisieprogramma’s, maar ook in een boek dat hij zelf schreef en dat in 1994 bij uitgeverij 60+ verscheen.
Maar wat een bloemrijke loopbaan! Joop Landré kwam al vroeg in aanraking met de journalistiek door kopij voor zijn vader weg te brengen naar de zetterij. Landré hield van voetbal, cricket en toneel en hij volgde een opleiding aan een gymnasium, waarna een studie Rechten volgde aan de Universiteit van Utrecht.
Maar de journalistiek bleef hem boeien. In 1934 werd hij assistent van de zeer populaire Han Hollander, die helaas tijdens de gruwelijke Tweede Wereldoorlog door de vijand om het leven werd gebracht. Een volgende stap bracht hem bij de interne reclameafdeling van Philips, waarna hij opklom tot directeur van het Philips Persbureau.
Tijdens diezelfde Tweede Wereldoorlog werd hij eindverantwoordelijk voor de inhoud van het bedrijfsmagazine Philips Koerier. Radio Herrijzend Nederland volgde, waar Landré de bijnaam The Fox kreeg. Hij werd een tijdlang directeur van de Regering Voorlichting Dienst, de latere Rijks Voorlichting Dienst.
Er volgde weer een andere job, die van President van Polygoon, gevolgd door filmproducent bij de Nederlandse Film Productie Maatschappij. Landré was een vat vol plannen en ideeën, die hij steeds weer wist te realiseren. Uiteraard komt zijn betrokkenheid bij het offshore project RTV Noordzee voorbij.
Hij was de man die met het idee kwam om een ledenwerfactie te starten waardoor de verboden ‘zeezender’ alsnog kon doorgroeien tot de publieke Televisie Radio Omroep Stichting (TROS). Een omroep die hij van Aspirant tot A-omroep, vele jaren leidde. Landré werd zeer populair maar kreeg ook heel wat kritiek over zich heen.
Op 1 januari 1975 ging hij met pensioen, en kon hij terugkijken op de vele successen bij de TROS: ‘Op losse Groeven’, ‘Vlieg er eens uit’, ‘Hitparade Oorlog’, ‘Ivo Niehe’… . Landré bleef echter niet stilzitten. Hij ging onder meer columns schrijven voor het blad Accent, hij werd voorlichter van vliegtuigmaatschappij Transavia en hij was betrokken bij het Journalisten Forum van de NOS en later bij de TROS. In 1984, inmiddels bijna 75 jaar, ging hij met Margriet Zeegers het televisieprogramma ‘De duvel is oud’ presenteren, dat een jaar later een vervolg kreeg op Radio 5.
Er zijn ook de vele anekdotes over zijn betrokkenheid bij het 25-jarige bestaan van de TROS in 1989. En er is ruimte voor bijzondere uitspraken die hij in de loop der decennia deed. Tal van personen, op de één of andere manier betrokken bij de TROS, komen met eigen herinneringen aan het woord. Dit prachtige boek wordt afgesloten met negen pagina’s foto’s, die Landré in verschillende situaties tonen. Een absolute aanrader.
Mediahistoricus Hans Knot
- Joop Landré Vader van de TROS
- Auteurs: Marcel Bergen en Irma Clement
- ISBN 978 90 477 0746 2
- 175 pagina’s
- Foto’s in zwart/wit
- Samenstelling copyright © 2023 Marcel Bergen
Te bestellen bij: mokumbooks.com, boekjooplandre.nl en tevens te koop via elke boekhandel in Nederland.
