Radio Noordoostpolder (3)
Ergens halverwege 2023 las ik op de website van het Commissariaat voor de Media, in Vlaanderen vergelijkbaar met de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM), dat half augustus de zendmachtiging van de Stichting Lokale Omroep Noordoostpolder afliep. Daarop belde ik naar Hilversum waar men mij dat bevestigde en er aan toevoegde dat deze stichting zeer waarschijnlijk geen nieuwe aanvraag zou doen.
Omdat ik in 1985 zelf aan de wieg had gestaan van deze stichting vond ik dat erg jammer: de Noordoostpolder zonder lokale omroep… Vandaar dat ik besloot zelf mee te gaan doen voor een nieuwe aanvraag. Met twee andere personen werd de stichting RTV Noordoostpolder opgericht. Het moest deze naam worden omdat RTV zegt waar het om gaat: Radio en TV en Noordoostpolder geeft het gebied duidelijk aan.
Ik zocht gedurende enige maanden naar vertegenwoordigende organisaties voor sport, ouderen, cultuur, kerken, buurthuizen en meer. Toen er een tiental gevonden waren werd een nieuwe zendmachtiging aangevraagd bij het Commissariaat voor de Media. Het was een dikke enveloppe. Na drie weken meldde de Staatscourant dat er een aanvraag was gebeurd en dat andere partijen twee maand de tijd kregen om zich te melden.
Toen de twee maand om was hadden wij het idee dat we de enigen waren. Tot onze verbazing meldde er zich een week na het sluiten van de inschrijving toch nog een kandidaat. We gingen van de veronderstelling uit dat die aanvraag afgewezen zou worden omdat die te laat was ingediend. Maar het Commissariaat besloot anders. Ook de nieuwe aanvrager mocht mee doen.
Ruim een maand later liet de gemeente Noordoostpolder weten dat ook zij op de hoogte waren gebracht door het Commissariaat voor de media dat er twee aanvragers waren. Normaal moet de gemeente een gewoon advies geven maar in dit geval zouden beide aanvragers zich uitgebreid op het gemeentehuis moeten presenteren.
Maar eerst moest onderzocht worden of beide aanvragers samen konden gaan. Daartoe werden op het gemeentehuis diverse verkennende en intensieve gesprekken gevoerd. Het leek er op dat we nader tot elkaar zouden komen. Dat wilden wij ook want het ging ons er uitsluitend om dat er een goede lokale omroep zou komen. Uiteindelijk was er een dusdanig absurde eis van de andere aanvrager dat we afgehaakten.
Dus maakten we ons klaar om voor de raadsleden een eigen presentatie te houden. Maar ineens kwam er ’s avonds een telefoontje dat die andere partij zich terug trok. We waren hogelijk verbaasd; mede omdat we al veel tijd in de presentatie hadden gestoken. Dit bleek nu plots niet meer nodig. Op ons eigen verzoek hebben we ze toch gehouden in een commissievergadering. En dat werd positief ontvangen.
