De herfst avant la lettre in carnavalstad Aalst waar het als radiostation, mits het surfen op de juiste politieke golven, altijd plezant vertoeven is. Dat ervoer Radio City, het zusterstation van Mooyzo meermaals. Overigens, was collega offshore radio City in de vorige eeuw ooit niet de inzet van een bittere strijd tussen de aan de kant geschoven halve organisatie rond de zeezenders Radio Caroline en de absolute grondlegger van hitradio Radio London?
De bestorming van de studio’s op het voormalige oorlogsplatform in de monding van de Theems door ontevreden medewerkers ontaardde in een gijzeling van het aanwezige personeel. Het bloed vloeide toen de eigenaar en manager van The Fortunes, Reg Calvert, simpelweg naar het hiernamaals werd geknald. Later zou voetbal oorlog worden, offshore radio was hen voor.
Anja’s keuze
Of gaat het om een rondje ‘Pak de poen’ en ‘Rap van fortuin’? Noem het een combinatie van beide. Al was het maar om de kortzichtigheid bij de Aalsterse naamkeuze van een zoveelste jukebox 2.0 te benadrukken. En om de hele zooi draaiende te houden, even de gekende procedure volgen: aankloppen bij de juiste personen, beleefd instemmen met het gedachtegoed om als slotsom een vergunning op zak te steken.
Maar goed, hoe klinkt Radio City 2.0? Na amper een handvol minuten blijkt dat sidekick Anja inderdaad met kop en schouders boven de anchorman uitsteekt. In principe een grove aanslag op de regels van het vitale ochtendblok die bepalen dat de hoofdpresentator alles en iedereen netjes kanaliseert en regisseert.
Klap op de vuurpijl, haar favoriete keuze van drie trendy hits waaronder LF System uit Schotland met ‘Afraid To Feel’. Prima om het ‘ready for the week(e)nd’ gevoel te stimuleren, al viel de interactiviteit met de zogenaamde alleskenner flink tegen. Om duizelig van te worden van zijn daarop volgende nonsens.
Ook positief: ‘Noodgeval’ van de Haagse Goldband. Tiens, Anja, toevallig verleden week naar de Nederlandse Top 40 met Domien op Qmusic.nl geluisterd toen het nummer met het nodige trompetgeschal werd voorgesteld? Zeer verstandig dus. Misschien een paar goeie tips: Kies ook eens voor de garage hit van Elisabeth Rose?
En misschien even een vervolmakingscursus volgen bij de echte goeroes in Nederland. Dave Minneboo en de voormalige ontbijtkoning gedurende twintig jaar van Radio 538 Edwin Evers. Je kan de lokale John de Mol met of zonder grensoverschrijdend gedrag probleemloos met een regelrechte ‘strike’ naar huis spelen. Gedaan dus met de fake radio. Mooy toch?
From city to city
De ene stad is de andere niet. Godzijdank. In Londen ging het er totaal anders aan toe. Flashback naar donderdagavond omstreeks 19:30 uur toen alle shows bij de BBC Radio abrupt werden onderbroken met het bericht dat de Engelse bevolking reeds lang verwachtte. Koningin Elizabeth, de langst regerende vorstin ter wereld, was op 96-jarige leeftijd overleden.
De nieuwsdienst draaide overuren met passende duiding en boeiende documentaires met een grote rol voor de bevolking die de moederfiguur, ondanks de talrijke controverses, steeds bleef koesteren. De toon was waardig en vooral zonder een greintje sensatiezucht.
Bij de BBC was het scenario dan ook reeds lang voorbereid. Een herhaling van de rouwperiode na het overlijden in 2021 van de Queen’s echtgenoot Philip, hertog van Edinburgh, graaf van Merioneth en baron Greenwich. De soundtrack begeleidde perfect de golf van droefheid die Groot-Brittannië overspoelde. Elton John, The Carpenters, Bette Midler, Don McLean, Lady Gaga, The Beatles…
Smooth Radio en Sky Radio ten voeten uit maar niemand die daarover zeurde. Zelfs het BBC Radio 2 woelwater van de ochtend Zoë Ball, de voormalige echtgenote van Norman Cook alias Fat Boy Slim, toonde zich van haar meest empathische zijde. Weg de gebruikelijke uitbundigheid tijdens de ochtendshow, tijd voor één en al rust en meelevendheid. Zeker wanneer de anekdotes en de verhalen voor een overbelasting van de mailbox zorgden.
Ken Bruce, bekend als de doorgaans vrolijke vaderfiguur deelde meteen het verdriet en ruilde de dagelijkse quiz popmaster om voor muziek en continue mijmeringen. Niet zo evident voor een presentator met zijn gebruikelijke grappige doordenkers en de doorgaans vrolijke interactiviteit met verkeersdeskundige Richie Anderson. ‘Mister Eurovision’ vervulde, ondanks het enorme contrast qua stemkleur met zijn voorgangster, perfect en sober zijn rol.
Of hoe ik in de City, in tegenstelling tot in de Vlaamse Denderstad, het medium radio in nauwelijks een uur van helemaal fout naar gewoon geweldig beleefde. Gelukkig maar.
Eric Vandeweghe
