Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag.
Terug naar de stencilmachine
Om de betalende abonnees toch enigszins tegemoet te komen verscheen begin mei 1972 Beatwave Express. Wederom een gestencild blaadje van slechts vier pagina’s, met vooral reclame voor Radio Northsea International (RNI). Eind juni rolde uiteindelijk een volwaardig blad uit de stencilmachine. Adieu offset druk. De oplage was nog steeds niet groot genoeg gebleken om alle facturen te kunnen blijven betalen.
Gelukkig bevatte nummer 3 wel interessante berichten over AFN, twaalf jaar Radio Veronica en veel nieuws over (uiteraard) RNI. Waarbij een artikel over het programma ‘RNI goes DX’, dat werd gemaakt door de Oostendenaar AJ Beirens.
° Tekst gaat verder onder de foto
De beslissing om Beatwave International opnieuw gestencild te laten verschijnen had evenwel niet enkel een financiële oorzaak, de snelheid van verschijnen speelde ook een immense rol. Een gestencild blad was op 48 uur klaar en verstuurd. Eenzelfde product in offset druk duurde tot… vier weken! Toch was de terugkeer naar het stencilen in allerlaatste instantie genomen. Met als gevolg dat de getekende kaft (een karikatuur van Chiel Montagne), het stripje van R. Adio en enkele extra illustraties nooit zouden verschijnen. Tot nu dus.
° Tekst gaat verder onder het stripje
Inbeslagname!
Belangrijk in deze geschiedenis is ook de volgende gebeurtenis, omdat dit perfect de sfeer in het radioland van het jaar 1972 illustreert. Naast hun maandelijkse publicatie in het muziekblad Juke Box, verspreidde de Belgische Free Radio Association sporadisch een eigen nieuwsbrief. Behalve het gebruikelijk versturen via de post, werd het blaadje ook verspreid onder de bezoekers van de drive in shows waarvoor uitgevers Ronny Major en Willy Lefevere draaiden.
Dat gebeurde ook in mei 1972, tijdens een optreden in Oostende. Eén van die blaadjes belandde via, via bij de Belgische posterijen (PTT), die oordeelde dat de magazines niet verstuurd konden worden omdat er een artikel over Radio Marina instond. Een mislukt Belgisch zeezenderproject weliswaar, maar meewerken aan offshore was door de Belgische wet verboden, dus mocht er ook geen reclame (!) voor gemaakt worden oordeelde de PTT. Daarop werd de complete oplage van de FRA Newsletter in beslag genomen!
° Tekst gaat verder onder de foto
Het kleine team dat Beatwave International realiseerde, kwam in het voorjaar van 1972 stilaan tot het besef dat radio best een heel populair medium was, maar dat het aantal mensen dat er meer over wilde weten, omgekeerd evenredig was. Uiterst klein dus. Een beetje frustrerend omdat luisteraars die misschien wel een radiomagazine wilden lezen, niet eens wisten dat het blad bestond! En de mogelijkheden om hen dat te vertellen waren zo goed als nihil.
Bladen maken kost (te)veel geld
Om een grote oplage te halen moest het blad er professioneel uitzien, waarna het via de krantenwinkels kon worden verspreid. Maar dit kostte heel veel geld. Een echte uitgever had soelaas kunnen brengen, maar voor hen was Beatwave International absoluut niet haalbaar, want commercieel werd de verspreiding van een blad via de reguliere kanalen pas interessant vanaf 10.000 verkochte exemplaren.
Idealisme is vaak de motor, gelukkig was er ook een gezonde portie realisme aanwezig. Bij de CRO wist men intussen één ding heel zeker: Grote oplages zou Beatwave International nooit halen. Moeite doen om een uitgever te overtuigen was bij voorbaat verloren moeite. Dus moest het blad verder met eigen middelen uitgegeven en verspreid worden.
° Tekst gaat verder onder de afbeeldingen
Het radiotijdschriftje bereikte per uitgave ongeveer vijfhonderd personen. Af en toe kwamen er via mond-aan-mond reclame extra abonnees bij. Collega-bladen schreven over elkaar. Ook dat leverde soms nieuwe lezers op. Medewerkers van het blad probeerden ook zo vaak mogelijk aanwezig te zijn op de drive in shows van Radio Noordzee Internationaal (RNI) en Radio Veronica. Een avondje leuren met het blad, was eveneens goed voor enkele nieuwe ‘klanten’.
De inspanningen die gedaan werden stonden evenwel in schril contrast tot het resultaat. De mooie gedachte om in Vlaanderen een verzorgd radiotijdschrift uit te geven moest sneller dan gevreesd definitief worden opgeborgen. Na twee edities in offset druk was weer gekozen voor de ouwe, getrouwe en vooral goedkope stencilmachine. En dat zou zo blijven. (JLB)
° Volgende aflevering verschijnt op 28 mei
