Het zal je ontgaan zijn, en ik neem het je niet eens kwalijk. RadioVisie viert dit jaar z’n zesentwintigste verjaardag op het internet. Daarmee is deze digitale mediakrant de oudste in z’n genre. Tel daarbij het feit op dat RadioVisie online een logisch vervolg is van het gedrukte maandblad dat voor het eerst verscheen in… 1973. En meteen hebben jij en ik een alibi voor een nieuwe, langlopende reeks. Het complete verhaal ‘achter’ RadioVisie. Tweewekelijks op zondag.
De eersteling
Het Vlaamse ‘Beatwave Internationaal’ verscheen voor het eerst in november 1971. Om als vereniging met een duidelijk doel voor ogen – commerciële radio op te richten in Vlaanderen – besefte uitgever Pierre Deseyn maar al te goed dat het blad – toch het visitekaartje – er beter dan voorheen moest uitzien. Voorganger ‘Newscaster’ was een gestencilde uitgave geweest, een goedkope techniek waarbij enkel tekst kon worden gereproduceerd. Voor de realisatie van ‘Beatwave International’ was daarom gekozen voor offset druk. Illustraties, foto’s en wisselende lettertypes waren nu wel mogelijk.
De eerste editie werd op 2.000 exemplaren gedrukt. Losse nummers kosten 12 BEF. Voor een jaarabonnement, goed voor zes magazines, betaalde je 50 BEF. De 16 pagina’s gingen onder andere over Capital Radio, een mislukt Nederlands zeezenderproject. Over de strijd die Radio Veronica wilde gaan voeren om legaal te worden. En de nieuwe programmaschema’s van Radio Veronica, Radio Noordzee Internationaal en Radio Luxemburg werden afgedrukt.
Er werd ook kort gepraat met Tony Allan en Andy Archer, beiden tijdens de avonduren en een deel van de nacht te horen tijdens de Engelstalige service van Radio Northsea International. Er was veel kort nieuws, en enkele ingezonden brieven werden gepubliceerd. Tenslotte werd over een volle pagina een uitvoerig pleidooi gehouden voor de oprichting van een commercieel radiostation in Vlaanderen, naast de bestaande BRT.
JLB duikt op
‘Beatwave International 1’, was zo goed als voor de volle 100% gerealiseerd (geschreven en gelayout) door Pierre Deseyn. De kaft, een collage van ‘radiostickers’, waar tussenin een deel van de inhoud van het magazine was gevlochten, in pure flower power stijl, was een ontwerp van Jean-Luc Bostyn. In het colofon stonden verder nog de namen van Kees Visser en Jan Vandercruyssen.
Deze laatste was verantwoordelijk voor de verspreiding van het blad. Wat erop neerkwam dat Jan de bladen met de post moest versturen. De enige manier trouwens om aan ‘Beatwave International’ te geraken. Het versturen van een exemplaar kostte toen 15 cent! Hadden ook bescheiden bijdrages geleverd aan deze eerste uitgave: William Aps, Timmy Thomasson en A.J. Beirens.
Radiofans reageerden verrast en enthousiast op dit eerste nummer van Vlaamse makelij. De mond-aan-mond reclame kwam langzaam op gang. Bij gebrek aan ook maar de geringste vorm van budget was dit essentieel. Een bescheiden persbericht over de lancering dat naar de Vlaamse dag- en weekbladpers was gestuurd, bleef onopgemerkt. Of de ‘echte persjongens en meisjes’ wilden het niet zien.
Goed dat er ook bevriende radiodeejays waren die het verschijnen van dit nieuwe blad blad wel in hun programma’s vermeldden. Vooral bij Radio Noordzee Internationaal zaten de vrienden. Zowel Ferry Maat als Robb Eden, vertelden over de geboorte van ‘Beatwave International’. Een hart onder de riem voor de uitgever die al voorzichtig nadacht over editie 2, waarin de rol voor enkele medewerkers groter zou kunnen worden.
° Volgende aflevering verschijnt op 30 april.
