Recentelijk kreeg Hans Knot een vraag van een lezer over Dick Harris. Om het antwoord te vinden moest hij in zijn archief duiken. Goed voor een nostalgische terugblik over deze bekende televisieregisseur die ook zich ook niet onbetuigd liet in de radiowereld. We gaan terug naar de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw.
Waarom Dickie Hemmes, Dick Harris werd
Als je de gegevens op Wikipedia, waaraan iedereen kan meewerken, opzoekt dan lees je dat Dick Harris in 1927 in Den Haag is geboren en zijn artiestenleven een aanvang nam als goochelaar en jongleur, vervolgens werd hij muzikaal begeleider en uiteindelijk televisieregisseur, die zowel in Nederland land als het buitenland actief was. Zo is hij jarenlang persoonlijk adviseur en regisseur geweest van de ook in Vlaanderen razend populaire Rudi Carell.
Wat vooral niet mag ontbreken is het vermelden dat hij de regisseur was van het programma van Rudi Carell uit 1964, waarmee een ‘Zilveren Roos van Montreux’ werd gewonnen. (Zie video). Carell was in deze show een soort van Robinson Crusoë waarbij de chimpansee ‘Vrijdag’ een rol van belang speelde, evenals een zeemeermin in de persoon van de toen beroemde zangeres Esther Ofarim.
Ik heb me wel eens afgevraagd waarom sommige artiesten en mensen uit deze artistieke wereld zich anders willen voordoen als ze echt zijn en/of waarom ze door anderen anders worden voorgespiegeld aan de medemens. In dit geval doel ik op het gegeven dat Dick Harris in Den Haag zou zijn geboren. In mijn archief vond ik aantekeningen terug uit een artikel dat ooit in de maand mei 1968 werd gepubliceerd in de kranten van de GPD, de Gemeenschappelijke Persdienst. Het had betrekking op het gegeven dat Dick Harris net veertig was geworden.
Geboren in… Groningen
Volgens voornoemd artikel was hij al 23 jaar binnen de showbusiness actief en had hij op 17-jarige leeftijd zijn naam laten veranderen in Dick Harris. In werkelijkheid heette hij Dickie Hemmes en was hij geboren in Groningen. Het bleek dat zijn succes met ‘het Gouden Roos programma’ hem dermate veel positieve pluimen en reacties had opgeleverd dat in mei 1968 al werd gesproken over een eventueel internationaal succes als regisseur.
Harris, die we al tegenkwamen als regisseur bij de activiteiten van RTV Noordzee, dat vanaf het REM-eiland (foto) in 1964 haar programma’s uitzond, vertelde in het interview waarom hij van naam was veranderd: “Ik heb in Duitsland gewerkt, veel in België, Italië en Scandinavië. Vandaar ook dat ik voor ‘Harris’ heb gekozen. Kijk, ‘Hemmes’ klinkt voor het buitenland te moeilijk. ‘Harris’ is veel meer internationaal. Ik heb die naam gepakt en hem maar gehouden ook.”
Behalve de optredens in het binnen- en buitenlandse amusementsgebeuren waren er voor Dick Harris eind jaren vijftig van de vorige eeuw vrij spoedig engagementen bij de Nederlandse radio. Zo praatte hij diverse programma’s aan elkaar en was hij tevens in diverse uitzendingen voor kleuters te horen, terwijl ook lichte muziekprogramma’s op de Hilversumse radio van zijn diensten gebruik maakten, via de VARA.
Dick Harris en televisie werd het pas in 1961. De NTS begon met de eerste regisseurs-cursus. Hij werd er door zijn werkgever naar toe gestuurd. De ontwikkeling ging zeer voorspoedig en Dick bleef drie jaren bij de VARA aan de slag. Vijfendertig programma’s werden in die periode uitgezonden onder zijn eindregie, waaronder zeventien shows met Rudi Carrell.
Dick Harris was ongeveer vanaf het begin van RTV Noordzee betrokken en zei daarover in 1968: “Enfin, je weet hoe het allemaal gelopen is. Ik ben bij de REM gebleven, van de oprichting tot de liquidatie.” Niet veel later na het verdwijnen van RTV Noordzee, in december 1964, ging hij vooral in Duitsland werken. Men was de prestatie van het winnen van de Zilveren Roos niet vergeten en dus werden De Rudi Carrell-shows er gretig afgenomen.
Van Duitsland naar de TROS
De directie van de Duitse televisie had er echter bij bedongen dat Dick Harris de shows zou regisseren. Een kleine jaar lang bleef hij er vervolgens hangen. In die tijd begon hij – naar eigen zeggen – pas zo’n beetje te begrijpen hoe televisie echt werkte. Maar hij bleef er toch niet lang. De reden van zijn terugkeer naar Nederland had alles te maken met de start van een nieuwe omroep, de TROS, die was voortgekomen uit het RTV Noordzee project.
Dick Harris daarover in 1968: “Ik dacht dan gaan we maar weer eens fijn pionieren bij de TROS. Maar niets is minder waar want de TROS draait gewoon mee, net als de andere omroepen. Er zijn echter alleen wat minder regisseurs. Hier moet ik zo ongeveer op alle terreinen wat doen. Krankzinnig, maar het is niet anders”. Hoewel men in Hilversum regelmatig beweerde dat Harris op dat moment de enige TROS-regisseur was die er echt iets professioneels van maakte, bleek die periode toch niet zó geslaagd en leek hij in 1968 onzeker over zijn toekomst.
“Ik weet nog niet wat ik ga doen. Per 1 augustus loopt mijn contract daar af. Misschien blijf ik – als ze me tenminste een nieuw contract willen aanbieden. – Aan de andere kant wil ik wel graag terug naar Duitsland. Ik heb een aanbieding uit Stuttgart maar ik weet nog helemaal niet voor welk soort programma’s. Ik wil beslist graag terug naar Duitsland gaan. Duitsland en Nederland zijn op televisiegebied in geen velden of wegen met elkaar te vergelijken. Dat zou net zoiets zijn als Shakespeare tegenover de inhoud van ‘dé Lach’ te stellen. Ze hebben er meer geld, meer ruimte, meer mensen en meer tijd en dat alles is te brengen ónder de grote noemer: meer geld.”
Verstrikt in papierwerk
Over de televisie in Nederland stelde Dick Harris destijds dat het een heel vervelend iets was geworden: “Men is hier volkomen verstrikt geraakt in een enorme papierwinkel. Als je nagaat dat er bij de NTS zo’n 1700 mensen werken van wie er 1400 op het kantoor zitten. Dat slaat toch nergens op. Dat wil zeggen dat 300 man het programmawerk dienen te doen. Het komt hier voor dat een regisseur in vier weken tijd voor vijf programma’s dient te zorgen. Waanzin.”
In Duitsland maakte hij er één programma per maand, maar dan ook goed. Andermaal Harris: “We hebben hier in Nederland genoeg capabele mensen. Ze werken hard, te hard omdat ze wel moeten. Snel kunnen werken als het nodig is heeft natuurlijk voordelen. Maar geef mij dan Duitsland maar.” Jarenlang bleef hij er fantastische programma’s produceren maar belastingproblemen in het land zorgden ervoor dat Harris vluchtte naar de Filipijnen. In 2010 kwam Dickie Hemmes in Den Haag, dat dan wel weer, te overlijden.
