De in rechts-conservatief Amerika razend populaire radiomaker Rush Limbaugh is op 70-jarige leeftijd overleden. In februari 2020 kondigde hij aan dat hij aan longkanker leed en niet meer kon genezen. Limbaugh’s dood werd woensdagochtend bevestigd door zijn vrouw Kathryn, aan het begin van zijn radioprogramma.
Limbaugh was gedurende drie decennia zonder twijfel de belangrijkste stem van conservatief Amerika in de Amerikaanse ether. Zelf claimde hij 20 tot 30 miljoen luisteraars, maar dat waren geen officiële cijfers en waarnemers hielden het bij zo’n 15 miljoen luisteraars. “Ik zeg altijd dat het mijn echte doel is om het grootste publiek aan te trekken dat ik kan, en het zo lang mogelijk vast te houden, zodat ik hoge advertentietarieven kan vragen”, vertelde Limbaugh aan NPR in een interview in 2007.
Limbaughs invloed in conservatieve kringen was zo groot dat hij op handen werd gedragen door drie zeer verschillende Republikeinse presidenten: George H.W. Bush, George W. Bush en Donald Trump. De laatste was in veel opzichten een geestverwant die hem in februari 2020 de Presidential Medal of Freedom toekende tijdens de State of the Union-toespraak.
Rush Limbaugh was een influencer lang vóór het tijdperk van sociale media. Hij belichaamde een tegenwicht tegen wat velen aan de rechterkant een “liberaal media-establishment” noemen, ook al beledigde hij miljoenen mensen met zijn racistische, seksistische en homofobe tirades.
Rush Hudson Limbaugh III werd geboren in 1951 in Cape Girardeau, Montana. Daar is nu een officiële Rush Limbaugh-hometown-tour. Zijn familie had sterke Republikeinse banden: zijn grootvader was ambassadeur geweest onder president Dwight D. Eisenhower; zijn oom werd door president Ronald Reagan tot federale rechter benoemd. Zijn vader was lokaal advocaat, terwijl zijn moeder actief was in de lokale Republikeinse politiek. Hij begon bij een station dat gedeeltelijk eigendom was van zijn vader, en zijn vroege jaren bij de radio werden gekenmerkt door botsingen met bazen.
Maar nadat de regering-Reagan de Fairness Doctrine terzijde schoof – die omroepen opdroeg om altijd tegengestelde opvattingen te geven over controversiële kwesties – ontstak Limbaugh zijn conservatieve furie met groot succes in Sacramento, Californië, en vervolgens in New York City.
Eind jaren tachtig en begin jaren negentig maakte hij de sprong naar het nationale toneel. Voormalig House Speaker Newt Gingrich en zijn bondgenoten gaven Limbaugh enorm veel krediet voor de opkomst van de GOP in 1994, toen de partij voor het eerst in vier decennia het Amerikaanse Huis en de Senaat overnam.
In de vroege tot midden jaren negentig presenteerde Limbaugh een tv-show van Roger Ailes, die vervolgens Rupert Murdoch hielp bij het opzetten van het Fox News Channel. Maar radio bleek het perfecte medium van Limbaugh te zijn.
De show liep elke doordeweekse dag drie uur. Limbaugh focuste op het nieuws, grotendeels zonder gasten om te interviewen. In plaats daarvan gaf hij zijn mening op nieuwsartikelen, zichzelf opzwepend en met flink wat satire en parodie. Centraal stonden meestal de conservatieve prioriteiten: deregulering, lagere belastingen voor de rijken en gespierde militaire interventie in het Midden-Oosten.
Maar hij zaaide ook voortdurend twijfel over de opwarming van de aarde, liet zich vaak leiden door allerlei complottheorieën en ‘handelde’ steevast in decennia-oude stereotypen om vrouwen, zwarten, latino’s, homo’s en liberalen te beledigen. Hij kon uitermate wreed en aanstootgevend zijn als vrouwen zijn doelwitten waren. Hillary Clinton noemde hij een “FemiNazi”, een term die hij bedacht voor feministen. Een studente noemde hij een slet omwille van haar pleidooi voor een medische verzekering voor anticonceptie. Een uitspraak die hem heel wat adverteerders kostte en waarvoor hij zich uitgebreid verontschuldigde.
“Het minste aantal woorden dat je kunt gebruiken om een punt over te brengen, hoe meer kracht een punt heeft”, zei Limbaugh. “Ik begrijp dat mensen beledigd zijn. Maar het is een dagelijks onderdeel van het leven, dus ik maak me daar geen zorgen om.”
Feit is dat er in de Amerikaanse radiowereld niet onmiddellijk iemand klaar staat die rechts-conservatief Amerika met hetzelfde charisma kan bespelen. Waarnemers waarschuwen trouwens al jaren dat dit soort conservatieve talkradio op een dood spoor zit, vooral omdat het aantal adverteerders al jaren sterk afkalft.
- Foto boven: Wikimedia/Gage Skidmore
.jpg){kind=link}