Het is bevreemdend, zelfs een beetje beangstigend te moeten vaststellen dat de generatie die de Vlaamse radio definitief veranderde, zo goed als verdwenen is. Veertig jaar geleden begon het. Eind 1979 doken de eerste ‘vrije zenders’ op. Het werd een moeilijke, boeiende en bijwijlen chaotische strijd. Eindresultaat: het hedendaagse landschap heeft z’n ‘skyline’ onverminderd te danken aan wat vier decennia geleden in gang werd gezet.
De helden van toen zijn intussen letterlijk ‘oudere’ rakkers geworden. Veel van hen zijn in de anonimiteit verdwenen. Hun namen opgeborgen in de kleinere analen van de landelijke radiogeschiedenis. Toch hebben ze allemaal hun rol gespeeld bij de dorpsradio’s en bij grote stations met niet veel minder dan landelijke ambities à la Seven, Contact of Maeva.
De minder jonge radioluisteraar annex lezer van RadioVisie kan vaak nog, uit het blote hoofd, een dozijn namen opdreunen van dj’s die bij dit trio actief waren. Eén van hen is Werner Michiels. Op 28 februari 2004 interviewden we hem. Ook dat is lang geleden. Daarom even recapituleren, aan de hand van de begeleidende tekst die JLB vijftien jaar geleden schreef bij deze audio-babbel.
De microfoon is al een wortel
Al geloof je het nooit van jezelf, een mens is een gewoontedier. Behalve de paar uitzonderingen die ze hier op deze redactie bij elkaar hebben weten te zetten, is het bij RadioVisie (bijna) niet anders. Zo kom ik met een zekere regelmaat in de Aalsterse Taverne Dirk Martens over de vloer. Dé ‘place to be’ voor radiomakers van allerlei soort pluimage. Eén van hen is Werner Michiels.
Ook bij hem werkt de truc. Je kent het verhaal van wortel en de ezel? Er bestaat een variant in radioland. Laat een presentator een microfoon zien en hij begint vanzelf te praten. Lang nadat de vragen op waren, bleef Werner nog antwoorden geven. De wisselende geluidskwaliteit van het gesprek heeft alles te maken met een hele koppige Uher. Het opnametoestel had er plots geen zin meer in, waarna we verder gingen op het geluidsspoor van een Sony-videorecorder. Wat is het heerlijk om te kunnen improviseren! This is radio!
De ‘accordeonist’ van de radio
Werner Michiels is allesbehalve een youngster. Hij startte zijn radio-avonturen bij Vlaanderen’s meest besproken radiostation ooit, Maeva, de gedoodverfde opvolger van de zeezender Radio Mi Amigo. Hij was er meteen één van de sterkhouders. Naast presentator en animator, maakte hij programma’s voor Radio PROS (Denderhoutem). Hij is wat je noemt ‘een wandelende muziekencyclopedie’, hield er een oldies shop op na en blijft een begenadigd accordeonspeler. Maar bovenal is Werner Michiels de man die nooit mag ontbreken op een party, fuif of aanverwant feest. Als er een link met radio is, dan zijn sterke en andere verhalen nooit ver uit de beurt. Het gekke is dat het allemaal echt is gebeurd.
Hoe verging het Werner Michiels nà zijn radioloopbaan? Prima, da’s het minste wat je erover kan zeggen. In 2019 staat hij 45 jaar op de planken als zanger/performer. Meestal samen met Laurie, die net zoveel jaren als artieste op de teller heeft staan. Tijdens de komende kerstperiode duikt hij op in het VTM-programma ‘Studio Stan’, terwijl een DJ-set hem ook nog steeds niet vreemd is.
