Nostalgie was deze week een hot topic bij RadioVisie nadat we hun evolutie van het voorbije jaar onder het vergrootglas hadden gelegd. Veel veranderd, nog meer wijzigingen in het personeelsbestand en een ‘vernieuwde’ aanpak hadden vooral flink wat energie gekost, terwijl het uiteindelijke resultaat, uitgedrukt in marktaandeel en luistercijfers een status quo liet zien (CIM-cijfers januari/april 2019).
Een maat voor niks? Misschien niet, een koerswissel en het publiek daarvan overtuigen, vraagt tijd. Vaak jàren. Eén voorwaarde om uiteindelijk toch de vruchten te plukken van een majeure verandering, is geduld. Mogelijk hebben de bedenkers van het ‘nieuwe’ Nostalgie dat ingecalculeerd en houden ze vast aan hun aanpak. Tijd brengt meestal raad.
Eén van de toppers die precies een jaar geleden geciteerd werd als overbodig geworden, was oudgediende Stefan Ackermans. In juni 2018 hadden toen een korte babbel met hem waarin hij noch ontkende, noch bevestigde dat hij zou blijven, dan wel vertrekken. Hij vroeg toen om een beetje geduld . “Het zal snel duidelijk worden”.
Vele jaren eerder, in 2004 hadden we een lànge babbel met de oud-student Communicatiewetenschappen die als negentienjarige, op 1 april 1990, aan de slag ging bij Studio Brussel. Hij presenteerde er bijna tien jaar lang ‘De Afrekening’. In de jaren 90 stond hij er ook aan de wieg van ‘Teknoville’, het eerste alternatieve dance programma van de VRT.
In 1999 richtte hij samen met Wim Weetjens, Jan Caerts en Dirk Guldemont 4FM op. In 2008 ging hij voor Nostalgie werken. In hetzelfde Mediahuis is hij tegenwoordig Digital creative bij NRJ België.
Terug nu naar het ‘gezegende’ jaar 2004 toen Ackermans een belangrijke hoofdrol speelde bij het toenmalige 4FM dat later verpopte tot Joe. De complete ploeg, onder leiding van Johan Persyn, huisde op dat moment in een prachtig omgebouwd fabriekspand in de Gemeentestraat 44 in Ganshoren. De toen nog studerende Sofie Vander Donckt die met regelmaat haar talent inzette voor RadioVisie, stelde de vragen, FCP Media stond in voor de productie van het interview en naar goede gewoonte schreef JLB een begeleide tekst. Het complete ‘plaatje’ hebben we vandaag gerecycleerd.
De ‘kwajongen’ van de radio
Hij is een van die mensen die er altijd jong zal blijven uitzien. Al maakt hij reeds een eeuwigheid programma’s. Natuurlijk is Stefan Ackermans niet meer ‘piep’, maar toch straalt hij iets puberaals uit. Schalks, spontaan, een beetje kwajongensachtig zelfs. Waarna ik er onmiddellijk aan wil toevoegen dat dit louter op zijn fysieke verschijning betrekking heeft en bijgevolg uitermate positief bedoeld is.
Ackermans, niet geboren in een verlos- maar in een radiokamer, brak door bij Studio Brussel. Zonder tegenstand was hij er de populairste presentator. Hij werd opgemerkt door VT4 en mocht aan de zijde van Rani De Coninck, in 1998, ‘Casino Royale’ presenteren.
Een jaar eerder was hij voor het eerst verschenen bij het commerciële tv-station in het panel van het spelletjesprogramma ‘Leuke Leugens’, ook al met met Rani De Coninck als gastvrouw. Maar de roep van de radio was groter dan die van de camera’s. Het cijfer 4 zou hij evenwel niet meer loslaten.
