Radio Mi Amigo is niet meer
Enthousiasme werd totale chaos
Oktober 1979, door Ton van Draanen
Radio Mi Amigo is niet meer. Na een periode van bijna drie maanden is het radiostation voor de tweede maal uit de lucht verdwenen en het ziet er niet naar uit dat er binnenkort weer Mi Amigo-klanken vanaf de Noordzee komen. Het begon allemaal zo goed toen de eerste berichten over een prachtig nieuw zendschip in juni bekend werden. De MS Magdalena was een vrij nieuw schip: gebouwd in 1964 en in de loop van het verleden uitgerust tot zendschip in een haven in Griekenland.
Totale kosten van het project: drie miljoen gulden. Hoewel de vrij radiowereld enthousiast de nieuwe zender begroette, werd na een maand al duidelijk dat de hele organisatie van Mi Amigo niet in goede handen was. Door vele moeilijkheden zoals een zwakke ankerketting en olie bevoorradingen die te lang uitbleven was het station meer niet dan wél in de lucht. Ton van Draanen, redacteur van het radio-magazine Freewave, tekende voor ons het ware verhaal achter de Mi Amigo op.
Hoe begon het ook al weer? Op zondag 1 juli begon Radio Mi Amigo met uitzendingen op 272 meter vanaf het nieuwe zendschip ‘Magdalena’ na maandenlange voorbereidingen in het diepste geheim. Toch bleek de nieuwe start te snel, want Radio Mi Amigo begon met slechts één disk-jockey, Wim de Groot, die na een paar dagen versterking kreeg van Daniël Boolen, Johan Vermeer en Ben van Praag. Als bemanning had de Magdalena twee matrozen uit Ghana en Kees Borrel.
De dj-ploeg werd begin augustus afgelost door onder andere Ferry Eden, Jerry Hoogland en Eric Mes. Met deze nieuwe ploeg begonnen de problemen. Dat lag niet aan de dj’s maar aan de organisatie achter het station. Het schip bleek niet over een goede ankerketting te beschikken waardoor de Magdalena soms dagenlang rondvoer in het slechte weer van de augustusmaand. Het schip beschikte over een goede motor, dus dat was geen probleem.
Het grootste probleem was de olie voor de generatoren die in augustus opraakte en die maar sporadisch werd aangevuld. Ook was men vaak niet in de lucht wegens problemen met de zes antennedraden die wegens de slechte bevestiging steeds braken. De septembermaand zou echter de rampmaand voor de herboren Mi Amigo worden. Vele dj’s en Kees Borrel (foto) waren alweer vertrokken en Ferry Eden bleef samen met Eric Mes over om de programma’s te presenteren en dat waren er niet veel.
Bij elkaar is men in de maand september alles samengesteld toch niet meer dan vijf dagen in de lucht geweest. In het tweede weekeinde van september was er dan toch opnieuw een redelijke olie- en voedselbevoorrading geweest.
Ook de deejays Wim de Groot en Ben van Praag waren terug aan boord geraakt. De Magdalena, die bij de start in juli, zo’n dertig mijl uit de kust lag, was sindsdien steeds meer naar de Nederlandse kust gedreven.
Kans op vastlopen
Toen men op 17 september zo’n 4 mijl voor de kust van Schouwen-Duiveland lag te dobberen probeerde men de motor te starten om weer verder de zee op te gaan. De motor weigerde echter omdat de DC-generator voor de luchtdruk door overlast niet werkte. Later volgde er een ontploffing, doordat één van de zuigers uit elkaar klapte, men dreef dus stuurloos rond en de kans was groot dat de Magdalena zou vastlopen. Wat ook gebeurde in de ochtenduren van woensdag 19 september.
Later sleepte het verder door naar de zandbank ‘Aardappelbult’ anderhalve mijl uit de kust bij West-Schouwen. Er werden mogelijkheden gevonden om contact op te nemen met iemand van de organisatie die beloofde dat er een boot zou komen om de Magdalena los te trekken. En alles wat er kwam, géén hulp, omdat de windkracht 8 was. De kustwacht had via de radar ontdekt dat de Magdalena was vastgelopen en ging op donderdagmorgen 20 september met een rubberboot polshoogte nemen.
De kustwacht vroeg aan de opvarenden of zij aan land wilden gaan, maar aan dit verzoek werd niet voldaan. Vrijdagmorgen vier uur ging de loodsboot Delfshaven met aan boord de heer Roth van de RCD en functionarissen van de Rijkspolitie te water uit Hellevoetsluis naar de Magdalena, waar zij om kwart voor zeven aan boord stapten met een bevel van Officier van Justitie mr. Pieters om de Magdalena in beslag te nemen. De zender werd door de heer Roth van de RCD van zijn kristal ontdaan en verzegeld.
Ondanks de sterke branding, werd de bemanning van de Magdalena, met gevaar voor hun leven, per polyester boot – twee aan twee – naar de Delfshaven gebracht. Het was zelfs zo gevaarlijk, dat bij de derde keer de polyester boot in tweeën brak. De heer Roth bleef samen met twee politiemensen op de Magdalena, die onverlicht op de zandbank bleef liggen en Ferry Eden, Eric Mes, Wim de Groot, Ben van Praag, Jacques van Dijk (de technicus) en de twee matrozen werden vervolgens naar Hellevoetsluis gebracht waar zij in verschillende politiebureaus langdurig werden ondervraagd.
De politie wilde alles weten over tenderingen en wie de mensen ‘achter’ het station waren, maar daarop werd geen antwoord gegeven. Nadat proces verbaal was opgemaakt werden de vier Nederlandse dj’s zaterdag 22 september om drie uur ’s middags vrijgelaten. De twee Ghanese matrozen werden aan de Vreemdelingenpolitie overgedragen voor uitwijzing en de gegevens van Ben van Praag en Jacques van Dijk werden doorgegeven aan de Belgische justitie. Ook zij werden op vrije voeten gesteld.
Zaterdag 22 september ondernam het bergingsvaartuig ‘Dolfijn’ van rederij Smit uit Rotterdam een poging om de Magdalena (die inmiddels water begon te maken) vlot te trekken. Deze poging mislukte omdat de ‘Dolfijn’ het zendschip niet genoeg kon naderen. Zondag lukte het wel om de Magdalena vlot te krijgen, meer hierover hoorden wij van de commandant van de groep Willemstad der Rijkspolitie te water, J. Kamp, aan wie wij op dinsdag 25 september een bezoek brachten en die bij deze actie was betrokken.
“Zondag 23 september hadden wij het bergingsschip Furie 2 gecharterd op basis van ‘no cure, no pay’. Wij waren met de RP 9 reeds vooruit gegaan naar de Magdalena en wachtten op de Furie 2. Wij zagen op een gegeven moment dat de Magdalena, bij hoog water, begon te bewegen. Wij besloten toen om zelf een poging te wagen om het schip vlot te trekken. Tot vier maal toe brak de stalen kabel, maar de vijfde poging was succesvol en de Magdalena kwam los.”
“Omdat de RP 9 niet over een roer beschikt, maar gestuurd wordt door middel van draaibare schroeven, moesten wij de Magdalena achteruit lostrekken, dus met de sleeptros over de boeg van de RP 9, vastgemaakt aan het achterschip van de Magdalena. Hiermee was dit spectaculaire gebeuren nog niet ten einde, daar het de bedoeling was de Magdalena naar de Entrepothaven van Rotterdam te slepen”.
“De Magdalena zorgde wel voor problemen, omdat het schip flink water maakte en het gevaar voor kapseizen was niet uitgesloten. Verder kwam de Magdalena bijna weer vast te zitten in de vaargeul. Ter hoogte van Goeree kwam de Furrie 2 opzetten die onze sleep overnam. Deze begon gelijk het ruim van de Magdalena zoveel mogelijk leeg te pompen. Daar na verloop van tijd de pompen uitvielen, werd besloten naar Stellendam te varen”.
“Ons doel was uiteraard het schip van Radio Mi Amigo zo snel mogelijk binnen de sluizen te halen om zo te voorkomen dat iemand erin zou slagen het schip weer op zee te krijgen. Om zes uur maandagmorgen meerden wij af in de sluis van Stellendam. Daarna is het hier naar Willemstad gesleept en het ligt veilig achter de Volkeraksluizen. Het is, hebben we inmiddels begrepen, volledig ontdaan van apparatuur, zoals platen, bandrecorders, pickups enzovoorts. De toestand zoals wij die aan boord aantroffen was zeer chaotisch en de mensen waren te vies om aan te pakken.”
Einde
Tot slot zei de heer J. Kamp: “Deze actie zal toch wel het einde voor Radio Mi Amigo betekenen. Morgen, woensdag 26 september, wordt het schip door Bergings en Scheeps-sloop-maatschappij van de Marel BV uit Nieuwerkerk in Zeeland opgehaald en het zal worden gesloopt. De Magdalena blijkt namelijk op maar liefst negen plaatsen lek te zijn en is onzeewaardig verklaard. Van de Marel BV heeft het schip gekocht van de Staat der Nederlanden en is nu eigenaar van de MV Magdalena”.
“Ondergetekende nam op vrijdag contact op met de heer Van de Marel zelf en op de vraag voor hoeveel hij het schip gekocht had gaf hij geen antwoord. Volgens de heer Van de Marel was de binnenboel van de Magdalena totaal uitgeleefd en alles was te vies om aan te pakken. Hij zei verder dat de dure RCA zender al in puin was geslagen, iets dat volgens hem door de dj’s zelf was gedaan, maar daar hebben wij nogal zo onze twijfels over. Wij denken eerder dat de RCD dit heeft gedaan”.
“Bij het afsluiten van deze tekst was de Magdalena nog niet gesloopt, maar lag afgemeerd in de haven ‘De Val’ bij de Zeelandbrug. Zaterdag 30 september bracht free radio fanaat Rob Olthof een bezoek aan de Magdalena bij Van de Marel en mocht zelfs op het schip komen waar hij tot de conclusie kwam dat de Magdalena inderdaad een grote zwijnenstal was geworden in de drie maanden dat het schip op zee lag. De heer Van de Marel zei tegen Rob: ‘Het is onvoorstelbaar, de puinhoop op dit schip. Ik heb in het verleden ook de Comet van Radio Schotland en de Frederika van Radio Caroline gesloopt, maar die waren nog netjes vergeleken bij deze Magdalena.”
Hij zei verder dat het schip over veertien dagen aan de beurt is om gesloopt te worden. Hoe staan de zaken er juridisch voor? Volgens Ferry Eden, mocht de politie niet ingrijpen omdat de Magdalena in Honduras stond geregistreerd en de dj’s stonden onder contract bij een bedrijf in Mauritius en het is verboden om buitenlands bezit zomaar binnen te halen. Mr. Pieters verklaarde echter: ‘Het schip was uitgerust met verboden zendapparatuur en daar kan de Nederlandse justitie beslag op leggen.’ Als er ooit iemand komt om de Magdalena terug te eisen en het schip zou al gesloopt zijn dan zal men het geld krijgen min de gemaakte onkosten en dat zijn er heel wat geweest.
