Plaatje maar weer – 55 (video)

Talkshows

Ja, na noodlottige ongevallen is uw vervelende columnist terug van weg geweest… Dank voor de overnames aangaande invulling. Ik hoop vanaf nu, tot en met de kerstdagen u hier lastig te kunnen vallen. In de picture een prachtige vorm van communicatie; een restaurant in Roemenië met de naam; ‘Hoop dat jullie honger hebben’… Hahaha. Dit is wat anders dan Chef’s 5-sterren restaurant, etc. 

Communicatie is waar het vandaag de dag aan ontbreekt. Zelfs tijdens een zonnige BBQ zit iedereen op zijn/haar phone te ‘kloten’ zonder nog met de aanwezigen te babbelen. Zojuist nog mijn ‘nieuwe vrouw’ die op haar iPhone naar een filmpje zit te kijken dat ik gisteren geschoten heb. Ik heb het al tig keer gezien en gehoord én terwijl ik iets liefs probeer te zeggen, murmelt ze “Ben bezig” en soortgelijke termen. Herkent u dit gedrag? Erg no? 

Dan heb ik tussen de belastingellende (dat is één van BEN’s bezigheden) ook nog even de nieuwspagina’s bezocht en daar wordt een mens ook niet vrolijk van. Neem nu die kijkcijfers van ‘talkshows’… Daar kijkt dus blijkbaar geen hond naar én waarom zijn er überhaubt talkshows? 

De presentatoren/trices hebben zelf al niks te vertellen, dan heeft het researchteam een zooi idioten uitgenodigd die ook niks te vertellen hebben en daar wordt dan met camera’s in de aanslag een uur lang (of langer) een ‘programma mee gevuld’. OK, goedkope programma’s, want vroeger trad nog een soort van Tom Jones op in ‘Eén van de acht’ of zo en die kreeg toen al zo’n 50.000 gulden. 

Maar nu gaat het om een mooie tafel met bananen en een mooi decor en klapvee dat z’n eigen naam niet kan schrijven. Of zoals in ‘De wereld draait dood’, zo’n stuk ‘dichter’ die een partij shit voorleest. Begrijpt u wat ie zegt of? Nee, ik ben geen azijnpisser, er is gewoon geen humor meer. En dat is juist het meest moeilijke in de media. Het is neuken, bedpraat, tafelgereuzel of gelul over voetbal zonder het te laten zien.

Ik ben content geen tv te hebben, ik heb hier al plezier genoeg: gisteren nog de politie die mij persé moest wakker maken. Vraagt zo’n aap mijn identiteitskaart. Ik vraag hem: “Luister lul, vraag ik naar die van jou, ja of nee?”. Nou, daar had ie niet van terug. Plaatje maar weer…