Vanaf komende vrijdag 21 juni, tot en met vrijdag 12 juli kunnen de luisteraars van Nostalgie – zowel de Vlaamse àls de Waalse variant – meedoen met de ‘Best Tof Belgium’-actie. Daarbij mag er gestemd worden op favoriete liedjes, om sàmen uit te zoeken welk dé lievelingssong ‘par excellence’ van de… Belgen wordt.
Uiteraard wordt er gekozen uit een selectie van Nederlandstalige én Franstalige nummers. Al die stemmen worden opgeteld en tot een rangschikking verwerkt, die geheim blijft tot op het moment van de officiële bekendmaking: de nationale feestdag, 21 juli. Op die dag zenden de twee nationale radiozenders samen één tweetalig programma uit, gepresenteerd in de twee landstalen door een duo van presentatoren.
Tijdens de uitzending komen de luisteraars te weten hoe de top 15 van de lievelingsliedjes van de Belgen eruitziet. Enkelen kunnen erbij zijn wanneer de nummer 1 gedraaid wordt, diezelfde avond op de Grote Zavel in Brussel, tijdens de Nostalgie Live Tour. (TB)
° Foto bovenaan (rechts): Kim Beyns – brand & strategy director Nostalgie Group
Dat zal dan voor het eerst zijn dat de Franstalige Nostalgie mogelijk een Nederlandstalig nummer draait, want net als alle andere grote Franstalige radiozenders houdt Nostalgie zó veel van ons land dat het nooit of te nimmer een Nederlandstalig nummer ten gehore brengt. Wat de Franstalige radiozenders in ons land (op RCF na) betreft, bestaat de Nederlandse taal hoegenaamd niet, en al zeker niet in de muziekwereld.
De Vlaamse roots van minister Gatz, die via een Vlaamse zweeppartij zijn politieke carrière begon, maakte in zijn radiobeleid zeker ook niet het Vlaamse verschil. Een echt Vlaams monument, zoals Vic Anciaux, moet toch minstens een paar keer hebben teruggedacht aan het ’taalhoffelijkheidsakkoord’, maar dat werd in Brussel in de jaren negentig al niet meer gerespecteerd, en dat is daarna zeker niet verbeterd. Na het ontslag van Vic Anciaux volgde zijn ‘schildknaap’ Gatz hem toen op. Jaren later lijkt het Vlaamse radiobeleid van Gatz, in Brussel zowel als in Vlaanderen, vaak meer een verfransing (o.a. met de nu ‘wettelijk toegelaten storingen’ door Franstalige zenders), dan een Vlaamse (her)bevestiging te zijn. De echte ‘ridder’, Vic Anciaux stelde in een interview over Brussel, in Knack twee jaar geleden: ‘Pascal Smet …/… en Guy Vanhengel …/… geven toe op alles wat de Franstaligen hun vriendelijk komen vragen’. Dat Gatz en Vanhengel vaak nogal ‘duaal’ denken laten ze beiden herhaaldelijk blijken. Dan hebben we het uiteraard niet over (andere) verschraling van het lokale radiolandschap tijdens het afgelopen radiobeleid, daar waar minister Gatz in een conceptnota toch ‘een duurzaam en toekomstgericht radiolandschap’ beloofde. Raymond van het Groenewoud zong wel ‘waar men faalt en aan de toog expliceert’, in zijn lied ‘Vlaanderen boven’… maar dat zou een excuus zijn, en geen reden.