Een verhaal uit 1979 waarvoor we nog eerst even terug moeten naar Radio Noordzee International in januari… 1973. De luisteraars van de zeezender werden toen verrast met ‘De Abominabele Top 2000’ van en met André van Duin (foto bovenaan – midden). Het smaakte meteen naar meer. Technicus Ferry de Groot kreeg eveneens een belangrijke rol toebedeeld. In 1974 kwam er een einde aan, na strubbelingen met de leiding van het station.
André en Ferry stapten over naar de publieke omroep. Goed voor nog meer luisteraars van de ‘Dikvoormekaar Show’. Ome Joop (foto bovenaan links) was één van de typetjes uit het programma dat steeds meer fans kreeg. In die mate dat de redactie van de NCRV omroepgids, met de ondersteuning van radio en -televisie, een ‘Ome Joop Verkiezing’ wilde organiseren. Men vond dat de spreekstijl van Ome Joop een duidelijke stempel op het publiek had gedrukt. Alom merkbaar door het ‘ge-ome-Joop’ op schoolpleinen, fabrieken, kantoren, feestjes, cafés en meer.
De verkiezing zou op zaterdag 24 maart in de NCRV-studio georganiseerd worden. Iedereen kon deelnemen, mannen zowel als vrouwen, jongens zowel als meisjes. Er werd dan ook een ‘Ome Joop Senior-1979’ en een ‘Ome Joop Junior-1979’ voorzien. Aanmelden kon door het inzenden van een cassettebandje met een treffende Ome Joop-imitatie. Uiteraard werd himself André van Duin voor de prijsuitreiking gevraagd.
Medewerkers van het populaire NCRV-televisieprogramma ‘Show-room’ zouden een verslag maken dat werd uitgezonden op 2 april 1979. Maar niet iedereen was even enthousiast want al vrij spoedig was in enkele kranten te lezen dat na de ‘Ome Joop wedstrijden’ de eerste patiënten met klachten aan de stembanden zich hadden gemeld bij specialisten in de ziekenhuizen. Vooral kinderen uit de hoogste klas van de lagere school, die aan een stemwisseling toe waren, kregen problemen.
‘Let op voor kapotte stembanden!’
In het Nieuwsblad van het Noorden kwam drs. H. k. Schutte van het Groninger Academisch Ziekenhuis aan het woord. Hij stelde onder meer dat wat André van Duin met zijn stem deed heel knap was. Maar hij waarschuwde er voor dat lang niet iedereen op die manier de stembanden kon gebruiken, zonder schade. Hij verwachtte dan ook op zijn afdeling de nodige patiënten omdat ze Ome Joop nadeden.
Stembandverdikking en vocht op de stembanden, was hun deel. Het leidde tot heesheid, heftige schorheid en vermoeidheid van de stembanden. Met mogelijk onherstelbare schade of het in acht nemen van een rustperiode tot het volgen van spraaklessen. Schutte verwachtte ook dat er zeker door overdadig misbruik van de stembanden operaties zouden volgen.
Een dag later, op 21 maart, reageerde de heer G. de Beer, de organisator voor de NCRV. Hij stelde dat wanneer er inderdaad sprake kon zijn van blijvende schade bij kinderen er kon worden overwogen het kampioenschap te schrappen. Ook van Duin zelf kwam aan het woord. Hij vond dat er iets gedaan diende te worden en dat hij contact zou opnemen met de directie van de NCRV. Hij had zelf geen invloed gezien de wedstrijd door anderen werd georganiseerd en hij er alleen zou zijn om de prijzen, samen met meneer de Groot, uit te reiken.
Maar de tijd was te kort om de wedstrijd stop te zetten. Uiteindelijk waagden op 24 maart 1979 dertig deelnemers hun kans.
Hans Knot
Foto bovenaan: Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid
