Nostalgische column Hans Knot – 88 (audio)

De ochtendburgemeester van de radio (1)

Recentelijk luisterde ik weer eens naar één van de prachtige programma’s van de New Yorkse ochtendburgermeester, Harry Harrison. Dé reden om een eerdere ode opnieuw onder de aandacht te brengen.

Op 19 maart 2003 nam Harrison, na een periode van liefst 44 jaar radiomaken in de Big Apple, afscheid van zijn omvangrijke luisterpubliek. Een deel van zijn laatste programma kwam vanuit het Museum of Television and Radio in New York, en terecht. De man die bij alle grote stations heeft gewerkt is één van de weinige toppers die blijvend in de miljoenenstad heeft gewerkt. WMCA, WABC en WCBS, om maar drie stations te noemen, maakten van zijn talent gebruik. 

Bij zijn fans stond hij ook bekend stond als de ‘Morning Mayor’ omdat hij altijd nauw met die stad verbonden is geweest, al begon zijn radioloopbaan in zijn geboortestad Chicago. Op veertienjarige leeftijd was hij gekluisterd aan bed als gevolg van een reumatische ziekte. Dag in, dag uit lag hij naar de radio te luisteren. Het begin van zijn grote liefde voor het medium.

Toen hij was opgeknapt, was hij verknocht aan de radio en benaderde hij de leiding van WJJD. Ze adviseerden hem om te solliciteren bij het educatieve WBEZ. De directeur van WJJD verzorgde zelf de contacten.

Chicago in de jaren vijftig, zestig en zeventig, dat was ook WCFL. Een topstation waar Harry aan het werk kon als invaller tijdens de zomer. En die duurde lang. Liefst acht maanden was hij bijna iedere dag te beluisteren.

En daar is de ‘burgemeester’ voor het eerst

Meteen daarna deed hij ook televisiewerk en was hij programmadirecteur van WPEO in Peoria. Tevens was hij presentator van het ochtendprogramma, de nummer 1 in de regionale luisterlijst. Maar dan zijn wel beland in 1958 toen hij zich al de ochtendburgemeester van de radio noemde. Binnen de zes maanden na zijn komst stond het station op de eerste positie in de lijst van luistercijfers. 

Een jaar later zette Harrison zijn eerste stap toen hij naar WMCA in New York vertrok. Hij was door de leiding benaderd, aangezien ze nogal onder de indruk waren van zijn enorme successen bij WPEO. Hij presenteerde eerst een middagprogramma met daarin onder meer het item ‘Housewife Hall of Fame’. Op een slimme wijze werd iedere dag een vrouw, die iets bijzonders had gedaan, bijgeschreven in de Hall of Fame. 

Een prachtig initiatief om de vrouwelijke luisteraars aan te trekken, want er werd breeduit gepraat over de ‘onderscheiding’. Niet de man, maar de vrouw kreeg de nodige aandacht. Daarna werd Harrison onderdeel van The Good Guys, zoals WMCA z’n team ging noemen. Iets dat ook veelvuldig via jingles was terug te horen. 

In 1965 en 1966 deed HH twee keer live verslag vanaf het podium van de stadions waar de Beatles optraden. Net zoals een aantal andere deejays, die de erenaam ‘Vijfde Beatle’ claimden, kreeg ook hij deze toebemeten in de promospots.

Luisteraars er intens bij betrekken

Over zijn periode bij WMCA heeft Harry Harrison tal van eigen herinneringen: “Zo hadden we er prachtige promoties lopen. We lieten allerlei plannetjes los op de luisteraars om ze zo veel mogelijk bij het station te betrekken. Maar daar moesten ze uiteraard wel wat voor doen. Verplaats je dan maar even naar het midden van de jaren zestig. We nodigden de luisteraars bijvoorbeeld gewoon uit voor een leuke picknick, maar ze moesten er zelf achter komen waar we die dan zouden houden. In de programma’s gaven we allerlei hints, waardoor ze er wel achter kwamen. Het gevolg was dat er duizenden mensen op die happening afkwamen en er politie moest worden ingezet om de orde te handhaven”.

Bij WMCA werkte Harrison samen met andere toppers als B. Mitchell Reed, Johnny Dark, Dan Ingram en Jack Spector. En dat allemaal via een krachtige 50.000 Watts of Music Power, onder de bezielende leiding van programmadirecteur Joe O’Brien. Harrison zou het tot 1968 bij WMCA uithouden om vervolgens deel uit te gaan maken van een ander zeer prestigieus samengesteld deejayteam bij WABC.

° Volgende week: deel 2

---