Kappers- en kaper- avonturen van ene Mario Welman
Hij noemde zich de meest excentrieke persoonlijkheid van de flower power scene. Na het overlijden van John Lennon in 1980 presenteerde hij zich als de enige scherp denkende overgebleven persoon ter wereld; excentriekeling Mario Welman uit Amsterdam, destijds officieel… kapper van beroep. In radioland kennen we hem echter nog van een incident op 17 september 1970.

Een paar jaar eerder had Mario Welman (foto: Nationaal Archief) al de nodige publiciteit getrokken met een keten van zeer exclusieve kapperszaken in diverse steden in het westen van het land. De start ging gepaard met een groot feest waarop tientallen BN’ers te gast waren. Binnen een paar jaar waren alle tien winkels al weer gesloten.
In oktober 1969 wilde hij het Paleis op de Dam in Amsterdam beklimmen en het beeld van de machtige Atlas opnieuw schilderen met goudverf. Het eindigde in een vechtpartij… Hij kreeg een boete van 75 gulden. Het schaartje en de spuitbus werden verbeurd verklaard. De vergoeding kon hij nog betalen omdat het faillissement van zijn kapperszaken pas later inging.
In de herfst van 1970 was men op de MEBO II van Radio Noordzee Internationaal, al eens verrast geweest door een vermeende poging tot kaping. Nachtclub eigenaar Kees Manders en zijn kompaan Ir. Heerema, probeerden toen om het schip binnen te slepen. Op die 17de september was er andermaal een panieksituatie.
De dj’s vertelden de luisteraars dat een onbekende boot lag afgemeerd naast hun zendschip. Opnieuw een poging tot kaping? Na enige minuten stopte de berichtgeving en kwam men er ook niet meer op terug. Nogmaals enkele dagen later, op 23 september, werd er in een nieuwsuitzending gewag gemaakt van nieuwe problemen op het zendschip.
De toen 29-jarige Mario Welman had in de haven van Scheveningen een boot gehuurd om naar het RNI-zendschip te varen. Hij vroeg toestemming om aan boord te gaan, wat hem in eerste instantie werd geweigerd. Waarop hij tegen de kapitein zei zich daar niets van aan te trekken en het schip zou kapen. Toen hij aan boord klom werd hij onmiddellijk door bemanningsleden vastgegrepen en opgesloten in één van de hutten. Men liet Mario weten dat hij overboord zou worden gegooid.

De kapitein van de gehuurde boot, de Scheveningen 18, had geen zin de kaper/kapper mee terug te nemen. Er werd daarop besloten om Erwin Meister en Edwin Bollier, de eigenaren van het zendschip, die in het Grand Hotel in Scheveningen verbleven, te informeren. Meister beloofde zo snel mogelijk en persoonlijk de overspannen man terug te brengen aan land. Ene Tom van der Linden bracht Meister met ‘De Redder’ naar de MEBO II. De man zou later berucht worden als één van de duikers die op 15 mei 1971 een aanslag zou plegen aan boord van het zendschip.
De kapper vertelde Meister dat hij geruchten had opgevangen dat RNI spoedig zou stoppen. Hij had zijn poging tot kaping ook ondernomen omdat de MEBO II zo’n mooi schip was en omdat hij niet kon uitstaan dat het station uit de ether zou verdwijnen. Het zou een slechte zaak zijn voor de miljoenen luisteraars en ook wilde hij niet dat de bemanning en deejays zonder werk zouden komen te zitten. Toen daar niet serieus genoeg door Meister op werd gereageerd deed Mario Welsman er nog een schepje bovenop.
Hij vertelde Meister dat hij gemachtigd was te onderhandelen tot aankoop van het zendschip in naam van Freddy Heineken, multimiljonair en destijds eigenaar van de Heineken Brouwerijen. Opnieuw was Meister niet onder de indruk. Welsman werd opnieuw opgesloten. De bemanning kreeg de opdracht om hem bij de eerste de beste gelegenheid van boord te halen.
Waarschijnlijk had Welman op voorhand een verslaggever van de Telegraaf ingeseind over zijn plannen. Niet veel later werd namelijk door een journalist van die krant de MS Dolfijn, van de firma Vrolijk in Scheveningen, gehuurd om de situatie aan boord van de MEBO II, te gaan overschouwen. Er werd overeengekomen dat de journalist de Amsterdammer mee terug zou nemen.
Onderweg naar de haven vertelde Mario dat hij graag wat langer op de MEBO II was gebleven maar dat de deejays niet op hem gesteld waren… In september 1992 werd het nieuws bekend dat Welman was gestorven.