Welke 60-plusser herinnert zich niet de demonstratie van 18 april 1973 in Den Haag, de allergrootste die tot dan had plaatsgevonden? In de jaren tachtig is dit slechts één keer verbeterd tijdens één van de anti-kernenergie demonstraties.
Die bewuste dag gingen we naar Den Haag om te demonstreren tegen het mogelijke verbieden van de zeezenders Veronica, Noordzee en Caroline. De grote demonstratie die vanaf het Malieveld richting de Tweede Kamer trok, was massaal ondersteund door spotjes die vele malen per dag, weken lang te horen waren op de 538 meter, de golflengte van Radio Veronica.
Bekende Nederlanders en andere betrokkenen mochten een positieve rede houden voor het behoud. Ruim een maand eerder, op 7 maart 1973, was een oproep voor de openbare hoorzitting gedaan door de Griffier van de bijzondere Commissie voor de wetsontwerpen ’11 373 en 11 374, drs. A.J.B. Hubert’. Daarin stond vermeld dat men welkom was om het woord te voeren waarbij tevens de lengte van de spreektijd werd bepaald, plus het verzoek te reageren op het al dan niet aanwezig zijn.
Eén van de genodigden kon niet komen omdat hij op vakantie in het buitenland zou zijn. Op 3 april, een dag nadat het zendschip van Radio Veronica, de Norderney, was gestrand bij Scheveningen, liet Paul Acket (foto) weten afwezig te blijven. Hij was op dat moment niet alleen directeur van het overbekende ‘Organisatiebureau Paul Acket’, maar ook directeur van Muziek Expres N.V., uitgever van de maanbladen Muziek Expres en Popfoto.
In zijn brief aan de Griffier meldde hij dat eventueel namens zijn organisatie Ruud van Dulkenraad, toenmalig hoofdredacteur van Muziek Expres, het woord kon voeren. Omdat hij er niet van overtuigd was dat daar op zou ingegaan worden, besloot Acket zijn schrijven goed te onderbouwen en uit te leggen waarom hij pleitte voor het behoud van Radio Veronica en andere zeezenders.
Het kwam er op neer dat de Telegraaf- en Telefoniewet van 1904 zodanig gewijzigd diende te worden dat de uitzendingen van Radio Veronica, al dan niet vanaf zee, voortgezet konden worden. Dit niet alleen op grond van het gewoonterecht, dat volgens Paul Acket zo langzamerhand toch wel van toepassing was, maar ook gezien de toenemende nieuwe impulsen die het radiostation gaf aan een bepaalde tak van de amusements- en recreatie-industrie.
Hij argumenteerde ook dat zijn bedrijf zich innig verbonden voelde met de activiteiten van Radio Veronica en dat men er trots op was dat de samenwerking al dateerde vanaf zes maanden nadat het radiostation in 1960 in de ether kwam. Acket: “In feite waren wij het eerste Nederlandse bedrijf met landelijke bekendheid dat destijds op permanente basis met Radio Veronica in zee ging.”
Een tijd dat Radio Veronica in Den Haag en omgeving nog moeilijk te ontvangen was. Men was gaan samenwerken omdat men van mening was dat de populariteit van Veronica snel gigantische vormen zou aannemen, wat voor gunstige resultaten zou zorgen voor vele bedrijven en instellingen. Acket stelde verder dat mede door Radio Veronica de maanbladen Muziek Expres en Popfoto een ruime lezerskring hadden verworven, daardoor was het bedrijf groter geworden. Op dat moment waren er veertig personen in dienst. “Voor de werknemers een plezierige werkplek”.
Hij vermeldde eveneens dat de publiciteit die Radio Veronica gaf aan de concerten die door hem werden georganiseerd, in bijvoorbeeld het Concertgebouw, de Doelen in Rotterdam en het Congresgebouw in Den Haag, niet te onderschatten was. Ook was hij ervan overtuigd, aldus de brief aan de Griffier Hubert, dat het wegvallen van deze free publicity bij het verdwijnen van Radio Veronica, vermoedelijk een teruggang in het aantal concerten zou betekenen.
Acket: “Het kan niet alleen voor ons maar ook voor tal van bedrijven nadelige gevolgen opleveren, waarbij we slechts denken aan ondermeer theaters en schouwburgzalen, drukkerijen van affiches en programma’s, hotels, transportbedrijven, luchtvaartmaatschappijen en meer.”
Tenslotte wees Paul Acket er op dat de uitslag van de ‘Muziek Expres Populariteitsverkiezingen’ over 1972 in de categorie ‘favoriete radiostation’ Radio Veronica de eerste plaats bezette met 51,8%; de tweede plaats voor Radio Noordzee was met 29,9% en dat Hilversum 3 met 18% slechts de derde plaats behaalde. Volgens de poll was het populairste radioprogramma de ‘Radio Veronica Top 40’ met 31,0% gevolgd door ‘Lexjo’ van Veronica met 18%. Als populairste deejay kwam, aldus Acket, Lex Harding uit de bus met 23,6%.
Tot slot maakte hij er geen bezwaar tegen dat de ingezonden brief voor de hoorzitting ter inzage van de pers verstrekt werd.
