Ik neem je nog één keer mee naar 1974 en we maken een ommetje naar 1972. In het voorjaar werd opnieuw het Grand Gala du Disque gehouden. Tal van artiestennamen die zouden deelnemen, werden in de weken vooraf bekend gemaakt. Jurgen Marcus, Tony Orlando and Dawn, Three Degrees, Dobbie Gray, Barry White, Georges Moustaki en Cornelis Vreeswijk. Zo maar een greep uit het programma.
De presentatie was in handen van Willem Duys die werd bijgestaan door Willem van Kooten. Op die vijftiende februari, kwam trouwens een einde aan deze mooie traditie. Vanuit het RAI complex in Amsterdam was het de laatste keer dat het Grand Gala du Disque werd georganiseerd in deze vorm.
Een andere bekende radio- en tv-presentator, en tevens omroeper, Hans van Willigenburg (KRO, foto boven) had het dan weer verkorven bij het bestuur van een belangrijke fanclub in het noorden des lands. In zijn radioprogramma ‘Van twaalf tot twee’ werd een speciaal nummer aangevraagd van het Hoogezandster orkest Ellen and the Moodmakers. Maar Hans besloot een ander liedje de ether in te sturen. Als straf werd de presentator voor het leven benoemd tot lid van de fanclub en ere- Moodmaker.
Men ging er bij de fanclub van uit dat hij met opzet een andere plaat had gedraaid. Onmiddellijk na de uitzending klom de heer F.H. Luuterop, luisteraar en fanclublid uit Havelte, in de pen en schreef: ‘Uit het oog’ (= het noorden van Nederland) en ‘Uit het hart’ (The Moodmakers). Volgens de fanclub diende het erelidmaatschap voor Van Willigenburg om hem te bekeren.
En tenslotte iets over televisie. In de zomer van 1972 werd een serie opgenomen die vanaf de maand december te zien zou zijn. Een feuilleton gemaakt naar het door Anne de Vries in 1936 geschreven boek ‘Bartje’. Alle rollen werden gespeeld door personen die hun roots hadden in Drenthe. Het betrof dan ook een streekroman. Delen werden gesproken in de Drentse streektaal, waardoor ondertiteling noodzakelijk was.
Er werd intens gekeken en men ging er in Drenthe vanuit dat de populariteit van de serie van invloed zou zijn op het toerisme. Half februari 1974 bleek er van het verhoopte ‘Bartje-effect’ echter geen spoor te bekennen. Er waren geen massa’s mensen naar de provincie gekomen om een vakantie door te brengen of een dagreisje te maken. Uitzondering voor de gebieden waar de televisieopnamen hadden plaats gevonden, daar was wel een kleine groei waargenomen.
In het jaarverslag over 1973 van de VVV van Ruinen was te lezen dat mogelijk velen destijds waren afgeschrikt door de verwachte massale toeristenstroom en derhalve de anders zo rustige provincie hadden gemeden. Maar een goede zomer en een fraaie herfst hadden er toe geleid dat men toch nog van redelijke resultaten kon spreken. In voornoemde gemeente hadden 335.750 betaalde overnachtingen plaats gevonden.
