De 37-jarige Benjamin Dalle (CD&V) wordt de verrassende nieuwe Vlaamse minister van Media. Hij krijgt naast Media ook de bevoegdheden Jeugd en Brussel, maar dus niet Cultuur (dat blijft bij minister-president Jambon).
Dalle woont in Sint-Jans-Molenbeek en is dus technisch gezien de wettelijk verplichte “Brusselse minister” binnen de Vlaamse regering. Zijn roots liggen echter in het West-Vlaamse Damme. Hij studeerde rechten in Gent en vestigde zich in 2006 als advocaat in Brussel.
Dalle geldt als een belangrijke belofte binnen de partij. Van 2007 tot 2016 werkte hij op de kabinetten van achtereenvolgens Yves Leterme, Jo Vandeurzen, Steven Vanackere, Servais Verherstraeten en Koen Geens, bij die laatste al in functie van adjunct-kabinetschef. In maart 2016 werd Dalle hoofd van Ceder, de studiedienst van CD&V. Van januari tot mei 2019 was hij gecoöpteerd senator.
Op 26 mei was Dalle lijsttrekker van de CD&V-lijst voor het Vlaams Parlement in de kieskring Brussel-Hoofdstad, maar hij raakte niet verkozen.
Ik geef hem het voordeel van de twijfel, maar hij zal wel grijze haren krijgen als hij het lijvig dossier van de lokale radio’s krijgt, en ik ben heel benieuwd hoe hij dit allemaal kan oplossen en in rechte banen kan brengen.
Hij raakte niet verkozen, maar is toch minister, hopelijk doet hij het wat beter
als zijn voorganger momenteel heeft hij nog het voordeel van de twijfel…….
Het gaat hier duidelijk om een ‘onderlinge deal’ tussen CD&V en N-VA, omdat het hen allebei beter paste. Met vier ministers (Jambon niet meegeteld) had N-VA sowieso ook de negende minister (de verplichte Brusselaar) moeten leveren. Tot gisteren verwachtte ik me dus aan een N-VA-minister op Media, want Media zit quasi altijd mee in het restbakje voor die negende minister. N-VA heeft twee Brusselse verkozenen (Karl Vanlouwe en Annabel Tavernier), maar de partij acht hen blijkbaar niet ‘ministeriabel’ genoeg, plus kwam de nieuwe constructie (drie ministers en de parlementsvoorzitter) hen goed uit om een uitweg te vinden voor Homans. Bij CD&V hadden ze wel een geschikt profiel voor die negende minister, maar moest Schauvliege (als parlementsvoorzitter) dan wel worden opgeofferd. Maar een derde minister hebben is politiek gezien sowieso altijd interessanter voor CD&V, ook al is dat maar een lichte portefeuille. Plus kan de partij intern wat brandjes blussen door een jonge belofte op te stellen.