Overal ten lande, maar misschien nog het meest in Antwerpen was het de voorbije maanden nagelbijten. (’t Stad heeft immers de grootste bevolking). Zou Radio Minerva nog in de lucht zijn na 1 januari 2018? Niet enkel de medewerkers van de sinjoren-omroep, de zeventigduizend luisteraars en bij uitbreiding de rest van het land stelden zich die vraag. Het station is dan ook een fenomeen. Daar raak je best niet aan.
Minerva is immers een deel van het stadspatrimonium geworden. Zoals Brabo, het Steen en het Rubenshuis dat zijn. Je bedenkt geen regeltjes om die weg te nemen of te sluiten. Ze zijn er, ze blijven er. ‘Verworven rechten’ kan je het ook noemen. Jammer dat die regel niet in nog meer regio’s gold. Een bedrijf dat dertig jaar een succesvol product maakt op een industrieterrein laat je niet opnieuw meedingen naar een plekje in zijn eigen gebouw. Anders heb je kans dat je een prima product weggooit en vervangt door een ander dat enkel op papier bestaat.
Minerva, daar hadden we het over. Hoe blij zijn ze daar? We kunnen het schrijven, desnoods laten horen, maar nog veel beter is om die opluchting ook te laten zién. Kijk, daar is regionale televisie dan weer voor uitgevonden. Een team van ATV trok daarom naar Linkeroever en legde vast wat nauwelijks in woorden is te vatten.
