Listen to the band!
Satirische Kijk-op-Media, met de meest Subjectieve Mening van Hugo van Vlaenderen
‘45 jaar later’
“Dit is het laatste uur” zei de stem op de radio. Gewoonlijk stijgt de spanning dan bij acties op de radio naar een absolute top, meestal de nummer 1 van de Top 1000, ofzo. “Het is 31 augustus 1974” vervolgde de stem. Het verplichte einde van radio op zee. “Is dat al zo lang geleden?” vroeg Kolder. Het hoofd van de dienst Mediazaken was iets jonger dan haar diensthoofd, en had de periode van zenders op zee enkel meegemaakt van horen zeggen.
“Vijfenveertig jaar” antwoordde Klodder. Hij had de laatste uitzendingen van Radio Veronica en Radio Noordzee Internationaal ooit tussen de cassettes gevonden, die zijn vader had opgenomen, in die woelige radiojaren. Die laatste uren werden dan elk jaar op 31 augustus gespeeld, en zelfs zonder Dolby! “Daarna zal het nooit meer zijn zoals het was” vulde de stem op de radio aan. 45 jaar later, overal in Nederland, en sporadisch in Vlaanderen.
Nieuwste scheldwoorden
“Het is niet te begrijpen dat de politiek zoiets doet” zei de huisvrouw die elke morgen, mét koffie, naar Tineke luisterde. “Ik heb een brief geschreven dat wij niets meer te zeggen hebben” zei de vrouw nog. Vijftig jaar geleden was Tineke hét boegbeeld van de vrouw die thuis werkte. Zonder salaris weliswaar, gelukkig was dat beroep ondertussen afgeschaft. In 1974 werd hun radiostation afgeschaft, ook al zong Cliff Richard ‘Power to all our friends’.
“Als dat vandaag gebeurt dan staat het internet in brand” zei Kolder. In de jaren zeventig kwamen sommigen wel eens op straat, de meesten protesteerden echter thuis, in stilte. Sociale media bestonden nog niet, daar kon men het plots allemaal tegelijkertijd. “Dat hebben we met TOPradio gezien” zei Klodder. Svengaboy leerde toen op korte tijd alle nieuwste scheldwoorden in de media. Dat hij daar geen boek over geschreven had!
De vijand uitroken
“Op 20 augustus kreeg ik een drukwerk van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat, van minister Van Doorn” zei directeur H. ‘Bull’ Verwey plots. Bulletin nr. 778, gedateerd op 12 augustus 1974, ontvangen op 20 augustus. Harry Van Doorn was twaalf jaar lang de pijp-rokende voorzitter van de KRO geweest, en wisselde die job in op 11 mei 1973, om minister van Cultuur te worden. De soldaat werd generaal, en hij zou de vijand uitroken!
‘U moet stoppen op 31 augustus 1974’ schreef Harry, ‘doorgaan is een misdrijf’. In Villa Lapershoek in Hilversum vloekte directeur Verwey zó luid, dat iedereen dacht dat Adje Bouman weer iets aan ’t opnemen en monteren was. “Wat denkt die ouwe wel!” riep Bull Verwey. Op dat ogenblik was Ome Bull zes jaar én een maand ouder dan Harry Van Doorn, dat was al hun hele leven zo, en dat zou ook zo blijven tot de pijp van Harry in 1992 uitging.
‘Die zegt op alles neen’
Radio Veronica had als Veronica Omroep Stichting ook een aanvraag ingediend om erkend te worden in Nederland. “Wat denken die piraten wel!” riep Harry Van Doorn, en hij brieste zo hard in zijn pijp, dat hij even naar adem moest happen. Harry was een notoir voorstander van de doodstraf, en hij wou de piratenradio ook dood, dan ging hij hen toch geen nieuwe vergunning geven? “Uw aanvraag is afgewezen” liet hij weten aan Ome Bull.
“Pffff, zeveraar!” brieste de Veronica-baas toen hij het las, “Veronica gaat door! Dan ga ik in beroep!” Harry bleef echter nog een paar jaar pijproken op de ministerstoel, om zeker te zijn dat die piraten er niet in zouden komen! “Minister Van Doorn is geen ja-zegger, die zegt op alles neen!” zei Bull Verwey daarover. De Raad van State zou er echter toch anders over beslissen, dat was toen nog een verhaal voor later.
Fe-e-nomenaal
“Techniek Ruud Doets, dit is Cees Man In ’t Veld” zei de radiostem. Radio Veronica met het nieuws dat ze nog een half uur gingen uitzenden. “Dit was het laatste nieuwsbulletin” zei Cees. De hele ploeg nam afscheid. Storm maar, beuk maar, het mooiste schip was een vlinder, die lag te sterven op het water, met vleugels van papier. “Wij gaan niet sluiten” zei Bull, “wij moéten weg”. Na 14 jaar was Veronica wel gewond, maar nog niet verslagen.
“Shall we dance?” vroeg een stem. Het waren The Shangri-Las. Het verleden lag vol met gebroken speelgoed. Het heden: raak me niet aan! De toekomst een vraagteken. ‘Ik weet niet of het ooit nog eens zal gebeuren’ dacht Bart van Leeuwen aan boord van de Norderney, en hij pinkte een traan weg. Zelfs twee. “Jongens bedankt” zei Bull, “ik had die 14 jaar met jullie nooit willen missen”. Dan verslikte hij zich, in het woord fe-e-nomenaal.
De dienst is afgelopen
Vijfenveertig jaar later verklapten Ad Bouman en Bart van Leeuwen op NPO Radio 5, dat het allemaal pas de laatste dag was opgenomen. Live gaan was geen optie geweest voor Rob Out, emotioneel zeker niet. “Het is afgelopen” had Stan een dag eerder gezegd. Hij voegde er al kerst- en nieuwjaarswensen bij, en een goede gezondheid, dat ontbrak niet bij Stan. “Wij zwaaien af” had Joop de Knegt gezongen, op tekst van Stan. “De dienst is afgelopen”.
In Aarschot las partijvoorzitter Gwendy de ochtendkrant. Collega burgemeester Quickie van Kortrijk wou haar ontslaan door haar minister te maken. “Die Quickie komt altijd te vlug klaar” zei Gwendy tegen haar man. “Ik luister niet naar uw Q” liet ze hem weten, en postte er het logo van Qmusic bij. In Aarschot was immers geen Q-uick restaurant, en met voedingswaren moest ze opletten, want er zat al een haar in de partijboter.
Bubbles
“Ik mocht het seizoen van Plage Préférée bij Radio 2 beginnen, én afsluiten” liet een blije Dana Winner weten. De Vlaamse artiestenwereld was ook een ratjetoe geworden, met artiesten die onderonsjes mochten spelen op de grote omroepen. De afsluiting van Radio 2 was wel in de Ardennen geweest, in Spa, waar een afscheid in de sportwereld een paar dagen later echt tragisch zou worden. Het verschil tussen Spa-bruis, of Spa-plat.
“Wij hebben ook bubbles!” riep Tess Goossens vanuit de luxe limousine, waarmee ze Kurt Rogiers had opgepikt, voor zijn laatste ochtendshow bij Joe. “Ik duik daar eens graag in” antwoordde Kurt, die meteen zijn partner van de Ochtendshow 3.0 liet staan. “Merci aan iedereen die erbij was” zei ook Qmusic, toen het Q Beach House sloot met een Fout Concert. Één afscheid zette meer in beweging: bij Erotiekwinkel Pabo vlogen de vibrators de deur uit!
Nederland eerde en bewaarde haar helden
Plots klonk de Bolero van Ravel. Twee uur na Veronica trok Ferry Maat de stekker uit van Radio Noordzee Internationaal. Een aantal zenders waren al vanzelf gestopt. “Die Stunde des Abschied ist gekommen” zei de Zwitserse scheepseigenaar Edwin Meister. John de Mol jr. bedankte voor de fijne tijd, en John de Mol voor 3,5 jaar en 4 miljoen luisteraars. “Ik heb op het ogenblik echt geen zin om aan radio te denken” zei Ferry Maat. Dat begreep iedereen.
In Nijkerk pinkten zo’n duizend mensen twee tranen weg toen ze het allemaal nog eens hoorden. En nog een derde, want op die 45e verjaardag sloot ook het 192 Museum definitief de deuren. Onlineradio 192, en hun TV-kanaal, sloten af met een vier uur durende live uitzending. Op datzelfde ogenblik blikte Bart van Leeuwen eveneens terug op de roemrijke radiogeschiedenis, op NPO Radio 5. Nederland eerde en bewaarde haar helden.
Historisch erfgoed
“Ik zie de meters nog links in de hoek vliegen, toen was het afgelopen” zei Ad Bouman. Signaal op nul, ruis op de radio. “Op een schip naast ons gooiden fans een wereldontvanger de zee in” zei Ferry Maat. Bart van Leeuwen presenteerde zijn 147e De Plaat en zijn Verhaal, het werd Dusty Springfield. ‘The birds fly away to the sun. It looks like the summer is over’. Al kenden de meesten de woorden ‘Come on and sail away, with Veronica today’ véél beter.
In Mechelen herinnerde Ben van Praag zich plots ook hoe hij in de jaren zeventig aan boord van de Mi Amigo was geraakt. “Ik had nog geen werk, een lief gehad, en tijd zat!” legde hij uit. Zoiets begrepen enkel een Antwerpse Peter van Dam, of een Jan Molenaar uit Sint-Truiden, en zij hebben ook nooit begrepen waarom die radiogeschiedenis in Vlaanderen geen historisch erfgoed was, zoals bij de collega’s in Nederland.
Studio Quickie
“Wij zijn eigenlijk méér bezig met het seksleven van de mensen” zei Instagram-fenomeen Flo Windley. Zij mocht vanaf september op pad voor Studio Brussel. Tijdens haar eerste video van Flowjob op YouTube kwam ook ex-MNM Julie Van den Steen klaar. “Bij ons wordt Toon Smet taxichauffeur” liet NRJ weten. ‘Taxi Toon’ is een podcast-serie, iets voor als je zelf onderweg bent. NRJ had daarin ervaring, ze waren al een jaar onderweg in luistercijfers.
“Wij hadden al lang podcasts” zei StuBru, en zette er nog één met 40 jaar AB bij. Stijn Van de Voorde mocht dan weer naar de Nevada-woestijn trekken, voor een videoreeks over Burning Man, een jaarlijkse bijeenkomst waar niets gepland is, en alles mogelijk is. Zij hadden ook nieuws over De Warmste Week. “Wij maken dit jaar een Studio Quickie in Kortrijk”, meldde StuBru. Meteen was duidelijk waarom Gwendy absoluut naar Q wilde luisteren!
Radio een Feest!
In het Seniorenhuis in Bilzen was het Proevertjesdag, Radio BOO zond er live uit. “Het huis is voor 55-plussers zoals ik, wat kan ik hier dan komen doen?” vroeg presentator Chris Geerts. Verantwoordelijke Liesbeth keek even, en zei toen “wij hebben hier iemand nodig die de clown kan uithangen, en toch ACDC spelen voor de hardhorigen hardrockers”. Volgens de nieuwe schepen mocht men daar zijn gang wel gaan, behalve als daar een paard stond.
Chris trok ook nog naar de Terrasjogging in het centrum van de Demerstad Bilzen. “Bij ons komt Clouseau hun nieuwe single ‘Met de Benen op Tafel’ voorstellen, liet Radio Media weten. Trudo FM zorgde voor de kermissfeer in restaurant El Greco, en zette alle bezoekers simpelweg online, alsof er nog geen privacy bestond! Bij Lokale Radio Lanaken LRL kon de origineelste foto met hun sticker zelfs 106 euro winnen. Radio was echt een Feest!
Vol is vol!
“Wij gaan iets doen voor de senioren” meldde de RTBF. De luistercijfers van Radio Minerva waren eerder ook al de N-Groep opgevallen. “De radio heeft nog geen naam, maar wordt een eerbetoon aan zangers en groepen die niet langer gedraaid worden op VivaCité” legde de RTBF uit. Misschien moesten ze hem ‘Lucienne’ noemen, van Lucienne Boyer, die met Parlez moi d’Amour in 1930 een grote hit had gehad? De Wallace Collection wist waarom!
“Wij nemen er acht nieuwe streams bij!” zei Radio Contact. In tegenstelling tot de landelijke en openbare omroepen in Vlaanderen hadden zij daar geen enkel DAB+ kanaal voor nodig, alles was gewoon online of via een app te beluisteren. Er was dan ook een groot verschil in DAB+ in beide landsgedeelten: in Wallonië werden DAB+ plaatsen verdeeld, in Vlaanderen toegewezen. Zelfs zonder aanbesteding! ‘Vol is vol’… de plaatsen waren schaars!
Prémature
Bij JOE hadden ze weer een nieuw speeltje op sociale media gelanceerd: de hits op uw geboortejaar, uw twaalfde en achttiende verjaardag. Zoiets moest dan toch even getest worden: La Esterella, Zorba’s Dance en Peter Maffay. Daar zat muziek bij die niet langer gedraaid werd, misschien startte JOE binnenkort ook met een seniorenzender? Bij NRJ was er Pax Media: daar lag de Dag Allemaal van DPG Media in de studio volop in beeld op TV ZES.
“Al iets gehoord van de ministers?” vroeg Kolder. De tijdelijk nieuwe LaLyDia had zwijgplicht in de onderhandelingen, en Svengaboy deed zijn groene collega in Brussel zwijgen, omdat ze over een ‘prémature’ van de kilometerheffing bezig was. The Boy from Jette mocht daarna het nieuwe schooljaar openen op BRUZZ. Hij kon daar bv. eens uitleggen dat men niet mocht vergeten zijn eigen kind een erkenning te geven, anders moest die nog uitgevonden worden.
Dit is een keiharde kraker!
Kim de Bie kwam nog langs om een stem te vragen in de wedstrijd ‘DJ van Story’. Het mocht ook voor iemand anders zijn bij Radio 2! Ondertussen was op 192Radio een uitzending van Veronica’s Teenager Muziekexpres te horen. Het station waar muziek in zat, vooral een Rocking Goose in het orgeltje van Johnny and the Hurricanes! Iemand herinnerde zich zelfs dat 5 jaar na de sluiting het verhaal van de zeezenders op Hilversum 2 en 3 te horen was.
“Radio Atlantis was ook gestopt op 31 augustus 1974” zei Klodder. Adriaan van Landschoot had zijn radioverhaal een tijd geleden mogen vertellen op Radio 1, ten tijde van eerste administrateur-generaal Paul Vandenbussche zou zoiets nooit mogelijk geweest zijn. “In Vlaanderen eten ze hun eigen kinderen op” zei Klodder nog, en hij dacht nog even aan Radio Luxemburg, Koelewijn, ‘Dit is een keiharde kraker’. En The Monkees! Listen to the Band!
