Satirische Kijk-op-Media, met de meest Subjectieve Mening van Hugo van Vlaenderen
De kleine kantjes
“Schakelt ge eens over naar de live-beelden van de Vlareg?” vroeg Kolder. De Vlaamse Regering. Zij had net een bericht ontvangen van de minister. ‘We zijn er aan begonnen’, schreef Svengaboy, en hij stelde zijn nieuwe politieke vriendin voor, op een bijgevoegde foto. “Wij tweeën hier samen” zong Klodder, vrij naar de Trockener Kreuners. BPFF. Best Political Friend Forever.
“Annemie Peeters” hoorde Kolder zeggen. Vlaams MP Geert Pourquoi vergiste zich. Annemie Peeters was de Radio 1 presentatie waarvoor Carl Huybrechts de telefoon dichtgooide, toen ze naar de kleine kantjes van Rik de Sadeleir vroeg. Ondertussen had Annemie op Radio 2 zelf toegegeven dat ze haar kleine kantjes al acht jaar deelde met Koen Meulenaere, de Kaaiman van zijn Tijd.
Meer gekluisterd dan geclusterd
Het was niet Annemie, maar LaLydia Peeters die minister van Energie was geworden. “Kan ze dan de zonnepanelen voor radio’s goedkoper maken, dan kunnen ze hun stroom blijven betalen” vroeg Klodder. Urban radio’s hadden in het nieuwe frequentieplan soms tot drie zenders nodig om even ver beluisterd te worden als vroeger met één. Operatie Cluster FM, meer gekluisterd dan geclusterd.
“De nieuwe minister gaat ook veel minder naar de radio luisteren” meende Kolder. Zij had gelezen dat LaLydia Peeters voortaan wel een chauffeur had voor de rit van het verre Limburg naar Brussel, maar daardoor onderweg niet meer kon zingen. Een paar omroepen hadden nog geprobeerd met Lydia, van Dan Friedman, uit 1978. Toen was LaLydia nog maar 9 jaar, ‘how come she understand?’
De Zenne, zunne
“Er is beweging achter de Sint-Gorikshallen” meldde DJ Terriër plots vanuit het historische hart van Brussel. Zou Svengaboy nog even langs de beurs geweest zijn, om te zien of het aandeel van NRJ al aan ’t stijgen was? Of was hij zijn haar laten knippen, bij de BXL kapper, daar in de buurt? Als nieuwe Slimme vice-minister moest hij er goed uitzien. Zeker met een nieuwe politieke vriendin!
Svengaboy was de deur naast de kapper binnengelopen, in Brasserie-Restaurant Ô Lion D’Or. De Gouden Leeuw, één die niet geschilderd was in een sketch van Gaston en Leo. “Hier is de Zenne nog zichtbaar, zunne” zei de minister in een filmpje op sociale media. Zo’n reclame was toch een gratis lunch waard? Anders ging hij even naar de brasseries daar tegenover, of naar de Lidl er vlak langs.
Breugel aan ‘t Wenen
“Wordt daar ook nog gewerkt, of lopen die de hele dag met Blauwe Hesjes rond in Brussel?” vroeg Kolder. “Wij reizen om te leren” zongen de meeste commissieleden toen plots, in een luxebus, onderweg naar Wenen. In 2019 zou de stad Brussel de 450e verjaardag van de schilder Pieter Breugel uitgebreid vieren, daarom trokken de commissieleden drie dagen naar Wenen om het te zien!
Vlaams Parlementsvoorzitter Peumans had die Breugeltentoonstelling in Wenen al geopend op 1 oktober. Een paar weken geleden had Svengaboy het werkbezoek van de commissie ter plaatse nog grondig voorbereid. Het was dan de beurt aan een tiental commissieleden, zo waren er in totaal toch al minstens 12 bezoekers geweest in Wenen!
De twaalf werken van
“Mogen die daar wel binnen?” vroeg Kolder. Zij had iets gehoord van een radicale Urbi et Orban, die in Oostenrijk alle vreemdelingen zou tegenhouden. Een soort Oostenrijkse Donald Troemp, met ook een beleid vol veel ‘doemp’. Doch met iets minder muur: hun IJzeren Gordijn hadden ze in 1989 zelfs wijd opengezet, iets vroeger zelfs nog dan de Berlijnse Muur. Another Brick in de vrijheid.
“Ze kunnen daar dan reclame maken voor DAB+, want die moet daar in de maand mei nog helemaal opstarten!” zei Klodder. “Als ze ooit daar geraken” meende Kolder dan weer, want zij had de sneeuw in de weerberichten gevolgd. “Servus” riep Katia Segers toen via haar profiel op Facebook. Zij had de twaalf werken van Breugel ter plaatse mogen bekijken, maar niet teruggekregen van Urbi et Orban.
From a Galaxy
Op dat ogenblik werd er een onbekend en onbemand radiosignaal opgevangen uit de ruimte. Waren de Oostenrijkse tests met DAB+ vroeger begonnen? En hadden ze zich van frequentie vergist? De minister had meteen naar de Dienst Mediacontrole gebeld. “Zijn die Pipo’s in Antwerpen weer illegaal aan ’t uitzenden?” had hij gevraagd. Een rare vraag, alle omroepen zonden nog illegaal uit!
“Volgens onze reporter, die niet ter plaatse is, zou het komen ‘from A Galaxy far far away” had Klodder geantwoord. DJ Terriër had het signaal herhaaldelijk bevestigd, zes keer opnieuw, keer na keer. “Nog maar net bezig met overtreden, en meteen al een recidivist” had Svengaboy geantwoord. Klodder legde uit dat het 1,5 miljoen lichtjaren van hier gebeurde, en dat het al de tweede keer was.
Starman The Roadster
“Zou dat nog een stunt zijn van David Bowie, The Starman?” vroeg Kolder. Zij had berichten gezien dat Ziggy Stardust al drie jaar naar de eeuwige Space was vertrokken. Misschien gaf hij weer een boodschap, zoals destijds met zijn album Blackstar, dat al postuum werd voor hij overleden was? Een sterfdag die hij al van in de jaren zeventig zou gekend hebben. Volgens de lijkenpikkers, achteraf.
“Misschien hebben Aliens de raket Falcon Heavy zien vliegen, met Starman, de dummy astronaut, aan boord van een Tesla Rode Roadster?” merkte Klodder op. Starman was al bijna een jaar onderweg, hij was The Spiders from Mars al lang voorbij. Binnen een maand zou hij het verste punt bereiken, zo’n 365 miljoen kilometer van huis. En dan terugkeren. Bij ruimteleven en sterrenwelzijn!
Een Readhead
“Heel sterk” liet de minister toen weten. Svengaboy had zijn middageten laten zakken met een wandeling naar de Botanique, en was gestopt aan de Pachecolaan. De Belfiuscollectie toonde 35 van de grootste kunstwerken van het land, behalve die twaalf van Breughel, die in Wenen hingen. De collectie was ook online te bekijken, maar dan was er geen cava bij, of als Bierminister geen trappist.
“Pas maar op dat uw haar niet rood wordt als ge te zat zijt, of er kust u nog een readhead!” riep Bolle Geert van Stadsradio Vlaanderen. Het was Gingerday, een hoogdag voor Prins Harry en Ed Sheeran. Desnoods maakten Sven Pichal, Showbizz Bart en Luc Appermont hun haar ook nog wel eens ros, zoals destijds voor Radio 2. Na 10.000 likes, en voor Kom Op Tegen Kanker.
Alles automatisch
“Rubens was ook een rosse!” zei voorzitter Frank Boekhoff van Radio Minerva, die natuurlijk liever een schilder met Antwerpse roots, dan één uit het Breugheliaanse Brussel in de schijnwerper zag staan. “Zijn die containers voor de verhuis?” vroeg Bert de Grote Onbekende. “Denkte gaai naa da waaile oep een vrachtschip radio maake?” vroeg Frank, duidelijk een beetje in zijn radiogat gebeten.
Frank legde uit dat het bureel-units waren, en dat de analoge studio van Radio Minerva daarin volledig digitaal zou worden. “Is daar een handleiding bij” vroeg de Onbekende Bert nog. “Voor de tachtigers niet” antwoordde Frank, “maar de vijftigers zitten misschien in een midlifecrisis, die krijgen automatische schuivers op het mengpaneel en een micro die uitvalt als ze aan ’t zeveren zijn”.
Radio Zonder Naam
“Radio Max had ook beter de handleiding gecontroleerd” zei Klodder weer. Alhoewel er nog een aantal anderen de Max waren in radioland kreeg enkel de omroep uit Aalter in een vonnis de goede raad om hun radionaam te veranderen. “Ik heb toch niets gevraagd” zei Paolo Conte, die meteen beloofde om zijn grote hit MAX op 3 augustus in Köln minstens twee keer te zingen.
“Ik evenmin” zei Max Verstappen, die zijn aparte rijstijl in de F1 ooit uitlegde met ‘Because I’m Dutch’. Dat had iedereen al door, ze waren enkel verbaasd dat zijn caravan niet achter zijn bolide hing. “Noem het gewoon XXL” probeerde Klodder. “Dat mag ook niet” kwam de minister tussen, “ik heb dat daarstraks in de Lidl aan de Sint Gorikshallen gezien”. De Radio Zonder Naam dan maar?
Televisieradio
“Wij hebben weer 12 afleveringen klaar van D5R” zei MNM. De fictiereeks werd niet uitgezonden bij De Vijver, maar bij Telenet. “Het is ook de eerste keer dat een radiomerk televisie maakt” zei een fier nethoofd Rino Ver Eecke. Hij had zich verkeken. Alle omroepen gluurden ondertussen te pas en te onpas binnen in eigen studio, kantoor, en keuken. Ze vergaten enkel in eigen boezem te kijken.
Bij BX1 maakten ze eerst televisie en een onlinekrant, daarna een webradio. Ze hadden daar 33 jaar over gedaan, BX1 bestond al als Télé Bruxelles sedert 1985. Voor de moderne gang van zaken werd het online radiostation aangekondigd met een filmpje! What you get is what you see. ‘Ain’t nothing to it’, zei Tina Turner in 1986 tot David Bowie. ‘Tonight’ antwoordde hij. Everything will be allright.
X-ray-dio
“Raken we hier nog uit” vroeg plots een geschreven stem. Regelmatig dropte iemand een lijn over de huidige stand van zaken in de radiowereld. X-Ray-dio. What you shit is what you got. “De Doos van Pandora is vol” zei de stem weer. Radiobeleid, heen en weer. Drs. P waarschuwde er in 1973 al voor: de boot is vol. Stap niet in deze boot. Wees nou verstandig mensen. De boot is weer leeg.
“Er is beweging in de wandelgangen van de VRT” meldde DJ Terriër van onder de uitzendtoren. Voorzitter Luc Van den Brandhout trakteerde, al was dat vooral met complimenten voor het We-are-Us-gevoel. De ge-bestudeerde delegeer Paul Lijmklem herhaalde eerst hoeveel geld de omroep weggaf tijdens de Warmste Week, en wees toen op de tekorten in hun eigen Koudste Budget.
Relevant bereik bereiken
“Wij zien elk jaar af om de doelstellingen te halen” zei Paul, “en dat met de laagste overheidssteun in het Europese radiolandschap”. België was ook niet het grootste land uit die unie, en dat kleine landje moest zelfs vier verschillende soorten omroepen sponsoren. “We willen bereik bereiken” scandeerde Paul. De VRT had nochtans nooit eerder zoveel zenders gehad. “Door relevant te zijn” zei Paul weer.
“Is het wel relevant om kinderen te laten spijbelen voor het klimaat?” vroegen velen zich af, nadat schoolgaande jeugd de rol van de Gele Hesjes had overgenomen. “Kom dat volgende donderdag maar eens uitleggen” zeiden de Madammen van de Vlaamse Regering. Joke Schouwvegen, Liesbeth HoHoHomans en LaLydia Peeters deden hen spijbelen, om uit te leggen waarom ze spijbelden!
De eerste liefde
“Van de minister verder nog geen spoor?” vroeg Kolder plots. Zij had al naar Brasserie Le Central in Jette gebeld, maar neen hoor de Seb had hem al weken niet meer gezien. “Hij is zijne nieuwjaar nog niet eens komen afhalen” zei de brass-baas. “Hij wil zondag in een museum weer nieuwe topwerken bezichtigen” zei Klodder toen. Svengaboy had blijkbaar een museumpas gekocht. En die moest op.
“Start to Shut Down” riep Evy Gruyaert. Na Start to Run, Lopen & Yoga met Evy, een juwelencollectie, kledingcollectie en een eigen webwinkel stelde Gruyaert vast dat ze vijftien migraine-aanvallen per maand had. Daarom keerde ze terug naar haar eerste liefde, de radio, zij het een nieuwe minnaar: Nostalgie. Een programma 40 Something, op zoek naar een Forty-Eight For Life, liefst geen crash.
Friet met stoofvlees
‘Ik krijg juist koppijn van die radiowereld’, dacht Svengaboy, terwijl hij las hoe sommigen twintig jaar geleden dachten toen dat de VRT met een spookradio testte op 101.8 MHz. De minister kende enkel Radio Panache op die frequentie, in Brussel. En Panache kende hij dan weer als een mix van bier met Franse citroenlimonade. Niets voor een echte bierliefhebber, eerder iets als een voicetrack ‘live’.
Op dat ogenblik wijzigde Stadsradio Vlaanderen de openingsuren en het adres. Ze wilden ook de naam Vlaanderen Flitst veranderen, toen een luisteraar een beter idee had openden ze een wedstrijd om nog een beter idee te vinden. Daar stonden 100 pakken friet stoofvlees en mayonaise tegenover! Gelukkig ook twee DAB+-radio’s, al was het nog wachten tot maart om daar naar zichzelf te luisteren.
Rest in spacecake
Kuifje vierde nog zijn 90e verjaardag in Brussel, de radiocarrière van Bart van Leeuwen, was half zover. “Tevreden voor mezelf, miskend door anderen” zei de radiolegende. Veronica had haar eigen kinderen al vaak opgegeten. Zijn Vlaamse collega Gust De Coster ging DJ spelen in hipp(i)e theaters, en Evi Hanssen begon elke zaterdagmorgen Heilige Huisjes af te breken op JOE. Eerst in eigen huis?
“Wij zoeken een radiomanager om op een eiland te zitten” meldde de Britse Radio Scilly. ‘In Vlaanderen zitten er zo een pak aan land’ dacht Klodder bijna luidop. Studio Brussel stelde nog de Nieuwe Lichting voor, en dan zong plots de Canadese astronaut Chris Hadfield ‘Ground control to Major Tom’. Rest in spacecake, Mr. Starman.
