RadioVisie wil een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.
Hoezo evenement?
Extra dagje vrijaf, het begin van een nieuwe maand en de come back van een ‘verloren’ radiostation. Meer dan genoeg ingrediënten om er een ouderwets dagje luisteren van te maken. Plaats van het gebeuren: de Denderregio rond Aalst. Het meest nieuwsgierig was ik naar de evenementenavonturen van PROS.
Evenementenradio. Een vreemde naam. Bedacht voor rampen van levensbedreigende aard. Niet? Of voor de organisatoren van Tomorrowland als die de dansende mensenmassa van De Schore in Boom naar een terrein verhuizen tussen Aalst, Ninove en Geraardsbergen. ’Ik zag het al gebeuren: Dua Lipa, Martin Garrix, Armin van Buuren, Tiësto, David Guetta en Hardwell met een futuristisch carnaval op een intelligent niveau. Belangstelling uiteraard gegarandeerd en goed voor radiostations die zich geroepen voelen om er een evenement in de correcte zin van te maken.
Helaas niks van dit alles dus. Wel een evenement vanop een… rommelmarkt, het uitzenden van een Nederlandstalige Top 200 en straks ook voor het weggeven van bloemboeketten op Moederdag. De presentator van dienst ‘verwende’ me met een nieuw opkomend talent. André Gazes. Wie? Wat? Hoe? Wellicht tijdens de ‘blind auditions’ van The Voice vroegtijdig afgevoerd door de altijd eerlijke Anouk.
Een zoektocht bij Wikipedia levert geen concrete uitleg. André Gazes. Zelfs het volledig uitkammen van Google helpt me geen stap vooruit. Dan maar een bladzijde poëzie want de zon schijnt toch. Een vaatje pure romantiek openen. Waar is de tijd dat men potentiële radiolui verplichtte om de cursus dictie aan de plaatselijke academie te volgen? Helaas gruwelt de doorsnee jock tegenwoordig bij die gedachte, zich verstoppend achter ‘authenticiteit’. ‘Belangrijk meneer. Echt zijn. Geen toneel…!”
Dan toch maar wat anders uitproberen. Wijsvinger op de scanknop. Goeiedag Aalst! Ik hoor de reïncarnatie van Carrie Fisher. Niet betaalde overuren alweer of wat dacht men? Saai in het kwadraat en waardeloos als luisterbehang. Waar is de tijd van boeiende presentatoren? Vormgeving en format die staan als een huis? Met echte jingles. Desnoods uit Dallas geïmporteerd? Klinkt het zonder presentatoren dan beter? Breek me de bek niet open. Radio tot een computer geminimaliseerd. Ook dat is helaas een pijnlijk evenement.
Ik heb genoeg gehoord. Twee kansen, twee keer niks. Omdat driemaal scheepsrecht is, zette ik de computer aan, startte TuneIn en bracht de rest van de dag toch maar buiten Aalst door, zelfs ver van Vlaanderen! Bij een volgende bezoek aan het containerpark gooi ik die ‘portatief’ misschien toch nog weg.
Is getekend Filip Van Molle
