In een open brief en bijhorende videoboodschap uiten zestig jongeren hun bezorgdheden over het huidige publieke debat over… jongeren. Ze vonden elkaar in de ‘MNM Community’. Daarin gaat de zender, achter de schermen, maandelijks in dialoog met een brede groep generatiegenoten. Nu treden ze voor het eerst naar buiten met deze open brief.
De afgelopen dagen faciliteerde MNM hun boodschap, door de video te tonen tijdens veel bekeken momenten op tv Eén. Om de aandacht niet af te leiden van de boodschap, koos men ervoor om niet als afzender op treden en de jongeren op de voorgrond te zetten. Zelf verspreidden ze de boodschap via hun social media-kanalen.
Steven Lemmens (Netmanager MNM): “We gaan 24/7 in gesprek met jongeren. Programma’s zoals Generation M, gaan er dagelijks mee in dialoog. Maar ook met initiatieven zoals ‘De Strafste School’ of ‘Marathonradio’ krijgen jongeren dag in dag uit een plek op MNM. Nu hebben we ervoor gekozen om hen ons platform te geven, zelfs zonder MNM te vermelden.”
De komende weken worden een aantal acties ondersteunt om het gesprek aan te gaan en onderlinge conversaties te stimuleren. Donderdag start een reeks online sessies voor en met jongeren. Op donderdag 11, 18 en 25 februari kunnen ze inloggen op Zoom om met elkaar in gesprek te gaan.
° Tekst gaat verder onder de video
De MNM Community
Maandelijks gaat MNM achter de schermen in dialoog met de ‘MNM Community’, zestig jongeren tussen twaalf en vierentwintig jaar. Dit voorlopig, omwille van corona, via online sessies in drie verschillende leeftijdsgroepen. Tussendoor wordt er contact gehouden, en wordt de onderlinge connectie gestimuleerd, via gespreksgroepen op WhatsApp, Facebook,…
Het vertrekpunt daarbij is het -op een laagdrempelige manier- in dialoog te treden om van daaruit de leefwereld van jongeren als dagelijkse inspiratiebron voor het station te hanteren en zo dieper inzicht te verwerven in de doelgroep van MNM.
HOEWIST? De integrale open brief van de MNM Community
Hé jij daar
Hoewist met jou
We zitten hier nu al bijna een jaar. “Wil je terugkijken naar deze dag vorig jaar?” . Het zijn reminders die we dagelijks krijgen via bijvoorbeeld Snapchat, en die verraden wat nu al bijna een jaar binnen zitten. Voor moesten we het uit het oog zijn verloren. De voorbije tijd is er overvloedig over ons gesproken, getweet en geschreven . Onze mond was vaak te groot en onze motivatie te zwak. We werden al te vaak bekeken als ‘superverspreider in overdrijven’ of er werd gewoonweg niet over ons gesproken. Hoewel je ons weinig zélf aan het woord hoorde, waren we wel nummer 1 trending. ‘Jongeren kwijnen weg door crisis’, ‘Jongeren opgepakt op lockdownfeestje’, ‘Jongeren halen steeds slechtere punten’.
Er werd wel over ons gesproken maar niet mét ons. We hadden het gevoel dat we luid riepen, maar niemand die ons hoorde. Al vertellen we écht graag hoe het met ons gaat, zonder dat we willen of moeten schreeuwen. Dat is wat we vandaag met deze brief willen doen. Ondertussen werd er achterom gekeken en zien we de eerste bemoedigende acties voor ons. We kregen een plaats in de vaccinatiestrategie en onze premier vertelde: “We hebben jullie nodig.” Wel, hier zijn we. Nu is het aan ons om onze stem te laten horen . Een award voor zelfopoffering en moed hebben we niet nodig, wel de erkenning dat we een generatie zijn die voor een stevige uitdaging staat. Een simpele (ontsmette) schouderklop is daarbij voldoende.
Zonder virtuele strijd, maar samen door het vuur tegen corona. Want bovenal willen we er samen door geraken. Een sterke verbondenheid vinden we belangrijk. Laat ons het samen aanpakken en elkaar vooral niet uit het oog verliezen. Laat ons samen dromen en samen uitkijken naar het maken van nieuwe herinneringen. We willen ons stem laten horen, maar meer nog willen we ook nieuwe mensen leren kennen, anderen ontdekken en gewoon… met elkaar praten. En hey, laat ons durven zeggen tegen onszelf én tegen elkaar…
‘Het is oké’. Het is oké om een goeie dag te hebben of net een rotslechte. Het is oké om soms onzeker te zijn en gewoon een hele dag in de zetel te willen hangen. Het is oké om soms ‘nee’ te zeggen of helemaal geen antwoord te weten. Het is oké om soms mega gefrustreerd te zijn. Het is oké om soms gewoon niets te doen, of alles te willen. Het is oké om keihard te willen schreeuwen of zo nu en dan gewoon te zwijgen. Het is oké om je soms eenzaam te voelen of net te genieten van alleen te zijn. Het is oké om het kotsbeu te zijn. En vooral; het is oké om te durven dromen, te blijven dromen.En hoewist met jou? Maar echt, hoewist met jou?
Amber B., Anaïs D., Anass B., Ange K., Anne-Sophie Z., Ariana V., Arwen B., Bonny H., Britt D., Charlotte S., Charlotte V., Dagmar P., Dorien J.,Emma V., Evelyne F., Famke V., Gianni G., Iana R., Iana S., Isabeau G., Jana D., Jasmine V., Jord V., Katia P., Kobe D., Laine W., Lander W., Lara V., Lilly A., Linde W., Lore B.,Margot B., Marie W., Marlies P., Marliese D., Marloes D., Maya S., Melisa G., Mertali T., Nathan M., Nina B., Nina D., Noor B., Oyinda O., Rani B., Remi M., Santi M, Sofie S., Talha M., Thomas B., Yanaika E., Yara P., Yasmin-Kiana V., Yorben V., Younes A.
